به گزارش برنا؛ سریال «سایه بان» کاری از برادران محمودی این شب ها ساعت ۲۱:۳۰ از شبکه ۲ سیما پخش میشود. حضور بازیگران جدید و جوان از نقطه قوت های این مجموعه است. افسانه کمالی از این بازیگران جوان است که اولین تجربه اش بازی در فیلم سینمایی «یک روز به خصوص» به کارگردانی همایون اسعدیان بوده است.
در ابتدا برایمان بگویید معرفی شما به این پروژه و آشنایی تان با برادران محمودی چطور اتفاق افتاد؟
آقای محمودی بازی من را در فیلم سینمایی همایون اسعدیان دیده بودند واز من خواستند به دفترشان بیایم.
شما کارتان را از سینما آغاز کردید. چرا روی سینما متمرکز نشدید و به تلویزیون آمدید؟ شاید سینما می توانست آینده روشن‌تری در بازیگری برای شما رقم بزند.
من فکر می کنم برادران محمودی در سینما آنقدر شناخته شده هستند که بی درنگ پیشنهادشان را بپذیرم، برای من باعث افتخار است که بخواهم در تلویزیون با آنها کار کنم.
اولویت شما بیشتر سینماست یا تلویزیون، یا فرقی برای شما ندارد و مضمون فیلمنامه مهم است؟
به نظرم کار خوب اولویت دارد. به هر حال کار بعدی در آینده می خواهیم آن را شروع کنم باید کاری باشد که من را یک پله جلو ببرد، ضمن اینکه به تجربیاتم اضافه کند نقش هم باید نقش متفاوتی باشد، همه این ها در انتخاب‌هایم موثراست.
نقشی که به شما پیشنهاد دادند از ابتدا همین کاراکتر بود یا در تغییر کرد؟
کاراکتر سارا همین بود ولی بیماری قلبی نداشت و بعدا آقای دولت خواهی، نویسنده کار که روی درام قصه کار می کرد، گفت: بهتر است به این کاراکتر بیماری قلبی اضافه شود، من نیز چون تجربه بازی در این زمینه را در فیلم سینمایی «یک روز به خصوص» داشتم پیشنهاد نویسنده را پذیرفتم.
تا به الان برای اولین سریالی که از شما در تلویزیون پخش میشود چه بازخوردی گرفته اید؟
همه نوع بازخوردی گرفته‌ام. مردم به من لطف داشته‌اند و یکسری هم شاید نوع بازی من را دوست نداشته باشند. اما باید توجه کنیم سارا دختری است که بیماری قلبی دارد و من باید این همینطور نقش او را بازی می‌کردم و باید موادی را در کاراکتر لحاظ می‌کردم ولی در کل فکر میکنم مردم سریال «سایه بان» را دوست دارند و خوشبختانه من انتفاد بدی ندیدم.
به فن بیان شما هیچ انتقادی نشده که چرا هیچ هیجانی در آن وجود ندارد؟
سارا یک دختر خجالتی و کم رو است که به سختی ارتباط برقرار می‌کند، کم حرف است و کم حرفی سارا ویژگی مهم او محسوب میشود که نویسنده خیلی زیاد به آن اشاره کرده است. سارا بیمار است، دختر خانه بوده و تجربه ارتباطات را خیلی نداشته، حتی زمانی که با سهراب صحبت می‌کند به او می گوید من فقط مدرسه و خانه رفته‌ام و جای دیگری نرفته‌ام. او دختری خجالتی است که هیچ تجربه برای این که با پسری ارتباط داشته باشد، نداشته است. من هم فکر کردم این فرم بازی کردنش منطقی تر است.
کاراکتر سارا که دختری خجالتی و کم حرف است چقدر به کاراکتر واقعی شما نزدیک است؟
همه ما در یک دوره‌ای وقتی از دبیرستان وارد دانشگاه می‌شویم این ویژگی را داریم. شاید یکسری افراد ذاتا خیلی پر شر و شور باشند ولی من فکر میکنم در ۱۸سالگی وقتی وارد دانشگاه شدم همین‌قدر بی تجربه و کم حرف بودم و این خاطرات برای در آوردن نقش سارا به من خیلی کمک کرد.
بازیگرانی که در این سریال مقابل شما بازی می‌کنند اکثرا جوان هستند منهای پریوش نظریه، به نظر شما سطح کیفی این بازیگران در چه اندازه ای است؟
به نظرم همه عالی هستند زیرا من در پشت صحنه تلاش شبانه روز بازیگران و عوامل پشت صحنه را دیدم، همه از جان ودل مایه می‌گذاشتند تا کار به بهترین شکل ارائه شود و این به نظرم عالی است.
برادران محمودی چقدر نگاه سینمایی‌شان را در این کار اعمال کرده اند؟
خیلی، طوری که پلان ها را گرفتند و دکوپاژ کار نشان می دهد نگاه سینمایی‌شان در کار وجود دارد و حتی خیلی متفاوت فیلم برداری شده است.
مجموعه «سایه بان» کمی تلخ است و چالش های اجتماعی را نشان می دهد، به نظر شما این نوع روش برای نشان دادن زندگی‌ها کمی از حوصله مخاطب خارج نیست؟
«سایه‌بان» سریالی است که واقعیت‌های زندگی را نشان می‌دهد، آن طور که نویسنده کار را نوشته بدون اتفاق خاصی زندگی واقعی آدم‌ها را به تصویر می‌کشد. طبیعتا این زندگی تلخی دارد و گاهی هم شاد است ولی باید به آن فرصت داد تا شادی‌هایی که قرار است بیاید، دیده شود. در این سریال می‌بینید چطور آدم‌ها از تلخی به امید می‌رسند و چه طور قرار است نتیجه صبر و زحمت خود را ببینند. من فکر میکنم مردم این کار را دوست دارند و مخاطب خودش را حفظ کرده است. البته یکسری انتقاد ها خوانده‌ام که داستان تلخ است اما اگر واقعا آنقدر تلخ بود مخاطبش را از دست می‌داد. وقتی مردم این کار را می‌بینند یعنی آن را دوست دارند البته تلخی هایی این سریال در زندگی واقعی وجود دارد.
در حال حاضر چه پیشنهاداتی دارید؟
الان چند پیشنهاد دارم ولی ترجیح می‌دهم راجع به آن چیزی نگویم.
- 13
- 4
