مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد «ضیاء‌الدین دری»

در این مراسم چهره‌هایی همچون ابراهیم حاتمی‌کیا، داریوش فرهنگ، رضا کیانیان، مریلا زارعی، حسام‌الدین نواب صفوی، ابراهیم داروغه‌زاده، فخرالدین صدیق شریف، امیرعلی دانایی، محمود گبرلو، رضا پورحسین (قائم مقام معاون سیما)، منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما)، مهدی فرجی (از مدیران سابق تلویزیون) و ... حضور دارند.

علی دری (فرزند ضیاالدین دری) در پایان مراسم با تشکر از حاضران گفت: امروز از خانه سینما و منوچهر شاهسواری و دفتر ریاست جمهوری تشکر می‌کنم. پدرم به تاریخ و سیاست علاقمند بود و مجذوب درام‌های حاکم بر زندگی سیاسیون بود. او همانقدر که دوست داشت درباره آیت‌الله کاشانی کار کند دوست داشت درباره نواب‌السلطنه هم کار کند.  

آناهتیا دری نیز در ادامه خطاب به پدرش گفت: من خوشبخت‌ترین دختری بودم که پدری مثل تو داشته‌ام.

او سپس خطاب به حاضران گفت: پدرم عاشق محمدعلی فردین بود و بسیار برای او اشک ریخت. من روزی کتابی درباره پدرم خواهم نوشت.

امیرعلی دانایی ـ بازیگر ـ که در سریال کلاه پهلوی سید ضیاءالدین دری به ایفای نقش پرداخته بود، به عنوان نخستین سخنران به روی سن رفت.

او درباره مرحوم دری چنین گفت: او برای من همیشه جزو اولین‌هاست. من اولین کارم را با او شروع کردم و الان هم به عنوان اولین نفر باید صحبت کنم. ما یکی از مفاخر کارگردانی کشور را از دست دادیم. انسانی که قلمی شریف داشت. فکر نمی‌کنم دیگر مدل او متولد شود؛ همان طور که مدل علی حاتمی متولد نشد. در طول تمام سال‌ها او پدر سینمایی و پدر معنوی من بود. متاسفانه با اینکه پر از شور و عشق بود فرصت چندانی برای کارگردانی پیدا نکرد. حداقل ۱۲ فیلمنامه سینمایی و تلویزیونی داشت اما نتوانست بسازد.

دانایی ادامه داد: گله من این است که چرا ما از مفاخر خود نگهداری نمی‌کنیم. اگر هنرمندی مثل دری فیلم نسازد چه کسی باید بسازد. درباره دوره پهلوی کارهای زیادی ساخته شده است اما کارهای او جزو بهترین‌هاست. سیاه‌نمایی نبود و در پرداختن به تاریخ انصاف داشت. سریال «سردار سنجرخان» و «پهلوان خشمگین» از پروژه‌های آقای دری بود که متاسفانه کار نشد. خواهشمندم به جای دسته‌بندی اجازه بدهیم آدم‌ها بر اساس شایستگی خود شناخته شوند.

قرار است پیکر مرحوم ضیاء الدین دری برای تدفین به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه شود.

او سپس چنین توضیح داد: ما مردم بدی نیستیم، چرا نباید امیدوار باشیم؟ اینگونه می‌شود که یکدیگر را فراموش می‌کنیم. تقصیر ما نیست تقصیر شرایطی است که در آن قرار گرفته‌ایم.

وی افزود: سید ضیاء کارهای خوبی انجام داد. «کیف انگلیسی» سریال خوبی بود و دری خوب توانست آن را روایت کند. در این زمینه علی حاتمی بود و بعد هم او بود.

اسدالله نیک‌نژاد، کارگردان نیز در این مراسم در سخنانی گفت: بعد از سال‌ها دوری اولین ملاقات من با جامعه هنری همراه با مرگ دوست ۴۰۰ ساله‌ام بوده است. او یک رفیق هنرمند بود و من باید مثل رضا کیانیان بگویم متاسفانه ما سراغ یکدیگر را نمی‌گیریم.

وی ادامه داد: زمانی که او به همراه همسرش از انگلیس برگشت، من تا امروز حس می‌کنم همیشه همراه هم بوده‌ایم. باید خطاب به او بگویم نه تنها در تاریخ هنر باقی خواهد ماند بلکه با غرور با ما وداع می‌کند، چون فرزندان و خانواده‌ای نجیب باقی گذاشته است. ضیاء نه تنها در تاریخ هنر ایران باقی خواهی ماند بلکه با غرور با ما وداع می‌کند.

نیک‌نژاد در پایان در توصیف شخصیت فردی و حرفه‌ای سید ضیاءالدین دری گفت: او تاریخ را به جوانان ما می‌گفت. درود بر تو ضیاء، با آرامش بخواب.

 رضا کیانیان (بازیگر) که یکی از سخنرانان مراسم بود، با تسلیت برای درگذشت سیدضیاءالدین دری گفت: طبیعتا من امروز باید درباره خوبی‌های ضیاءالدین دری صحبت کنم اما می‌خواهم بگویم چرا ما همدیگر را فراموش کرده‌ایم؟ واقعیت این است که ما سال‌هاست یک روز خوش ندیده‌ایم و هر روز در شرایط بحرانی زندگی کرده‌ایم و این شرایط به گرفتاری‌های هر روزه باعث شده تا همدیگر را فراموش کنیم و به یکدیگر سر نزنیم.

وی ادامه داد: هیچ وقت نگفتم ما مردم بدی هستیم. ما مردم خوبی هستیم، چرا نباید یک روز خوب ببینیم و با آسایش زندگی کنیم؟ چرا باید ضیاءالدین دری که کارگردان خوبی بود، در ۶۳ سالگی از میان ما برود؟ این بسیار ناراحت‌کننده است.

قطب‌الدین صادقی (نویسنده و کارگردان تئاتر) به عنوان سخنران سوم مراسم تشییع سیدضیاءالدین دری گفت: من کارم بازبگری نیست ولی اگر مرد بافرهنگی را پیدا کنم، با او همکاری می‌کنم و دری این‌گونه بود. من وقتی در کیف انگلیسی بازی کردم برای مدت ۲۵ سال دیگر بازی نکردم. امروز اشک ریختن و اندوه بسیار ارزان است. مهم شناخت دری است که باید او را بشناسیم.

وی ادامه داد: دری از هیچکدام از جزییات به سادگی نمی‌گذشت حتی گاهی برای یک سکانس  یک روز وقت می‌گذاشت. او آنقدر عاشق کارش بود که حتی شب‌ها تا صبح نمی‌خوابید. بزرگترین فضیلت او؛ این بود که هنر را صادقانه به مردم نزدیک کرد نه با پول‌های کلان و ما تنها کاری که می‌توانیم بکنیم، این است که آنها را دوست داشته باشیم.

مریلا زارعی (بازیگر) نیز گفت: دری سید بود و به سید بودن خود افتخار می‌کرد. او زبان‌های خارجی را خوب می‌دانست و تحصیل کرده‌ی فرنگ بود اما عاشق ایران و کشورش و زبان فارسی بود. او عاشق هنرش بود و عاشق نشان دادن حقیقت در آثارش. این حقیقتی است که این روزها گمشده.

امروز حقیقت مرگ دری را از ما جدا کرده است.

عبدالله  اسفندیاری (گریمور) دیگر سخنرانی بود که برای دقایقی یاد کارگردان از دست رفته سینما و تلویزیون را گرامی داشت و گفت: بسیاری از هنرمندان هستند که کارهای برجسته‌ای انجام می‌دهند و دیده نمی‌شوند اما ناگهان یک کار از آنها دیده می‌شود مانند خسرو شکیبایی که به ناگاه در هامون دیده شد.

کیف انگلیسی هم برای دری همین‌گونه بود. او می‌خواست برخلاف جریان آب و جریان رسمی رایج فعالیت کند و موفق شد.

محمدرضا عرب (سخنگوی کانون کارگردانان سینما) در ادامه این مراسم در سخنانی گفت: امروز ما صاحب عزا هستیم. امروز این سوال پیش می‌آید که چرا این همدلی که در مراسم وداع وجود دارد، در زمان زنده بودن هنرمندان وجود ندارد؟! این بی‌مهری و بی‌مسئولیتی متوجه مردم نیست. کی به ما گفتند رای بدهید و ما رای ندادیم؟! یا چه زمانی گفتند کمک کنید و ما کمک نکردیم؟! چرا با هنرمندان رفتار ایدئولوژیک می‌کنیم؟ چرا باید هنرمند پشت درها بماند؟

دارابی (معاون امور استانهای صداوسیما) که به نمایندگی از سازمان خود در مراسم حاضر شده بود، در بخش دیگری از مراسم گفت: در سینمای ایران ضیاءالدین؛ دّر بود. او انسانی موحد، خداجو، حق‌طلب و عاشق اهل بیت بود. او بسیار علاقه داشت سریالی درباره حضرت زینب(س) بسازد.

تشییع پیکر وی در شاهچراغ به نوعی نشانه عنایت اهل بیت(ع) به او است. برای اولین بار بود که برای یک هنرمند در شاهچراغ مراسم برگزار کردند. دری مردی متعهد بود و آگاهی خوبی به تاریخ داشت. او وفادار تمام و کمال به استقلال کشورش بود.

قرار است پیکر مرحوم ضیاء الدین دری برای تدفین به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه شود.

سید ضیاءالدین دری که ۲۷ تیر ماه و در شرایطی اورژانسی به بیمارستان پیوند اعضای ابن‌سینا در شیراز منتقل شده بود، صبح جمعه (٢٦ مرداد ماه) به‌ دلیل نارسایی مزمن کلیوی و ضعف عضلانی در این بیمارستان فوت کرد.

به گفته‌ رییس بخش پیوند اعضای بیمارستان ابن‌سینا، عمل جراحی پیوند کبد دوم مرداد ماه بر روی این هنرمند انجام شده بود اما به دلیل ناتوانی و ضعف و نارسایی مزمن کبدی جان به جان‌ آفرین تسلیم کرد.

پیکر مرحوم دری صبح شنبه (۲۷ مرداد ماه)، پس از طواف در حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع)، با حضور جمع کثیری از هنردوستان، هنرمندان و مسئولان استان فارس و شهر شیراز تشییع و به تهران منتقل شد.

مراسم ترحیم این کارگردان روز پنجشنبه (اول شهریور ماه) ساعت ۱۴ تا ۱۵ و ۳۰ در مسجد جامع شهرک غرب برگزار می‌شود.