جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
۱۱:۴۷ - ۱۳ آذر ۱۳۹۷ کد خبر: ۹۷۰۹۰۳۴۵۸
چهره ها در سینما و تلویزیون

کوروش تهامی: مسئولان صدا و سیما به جای کمیت به کیفیت توجه کنند/ به سریال‌های جذاب خارجی رجوع کنید!

کوروش تهامی,اخبار هنرمندان,خبرهای هنرمندان,اخبار بازیگران
کوروش تهامی با بیان اینکه قوانین کشور ما به‌صورتی است که یکسری از نقش‌ها قهرمان‌های شکست‌ناپذیر باشند، گفت: می‌توانیم به سریال‌هایی که در خارج از کشور ساخته می‌شود و به ایران می‌آید، رجوع کنیم و ببینیم که چطور آثار آنها در اکثر مواقع تا این اندازه زیبا و جذاب هستند که مخاطب محو آن سریال و فیلم می‌شود.

به گزارش ایلنا، کورش تهامی یکی از بازیگران گزیده‌کار سینما، تلویزیون و تئاتر است که این سال‌های اخیر نقش‌های متفاوتی را از او دیده‌ایم. این بازیگر در تازه‌ترین تجربه حرفه‌ای خود، عهده‌دار نقش سرگرد آگاهی در سریال «دختر گمشده» به کارگردانی احمد کاوری بود. به این بهانه با او گفت‌وگو کردیم.

 

قوانین کشور ما به‌صورتی است که یکسری از نقش‌ها قهرمان‌های شکست ناپذیر باشند!

نقش پلیس همواره در تلویزیون ایران به مثابه یک قهرمان درنظر گرفته می‌شود که در نهایت هم پیروز ماجراست. آیا به‌رغم تغییر ذائقه سینمایی و سریالی مردم، از اینکه این نقش مورد استقبال مردم قرار نگیرد، ترس نداشتید؟ چه کارهایی برای متفاوت و باورپذیرتر کردن این کاراکتر انجام دادید؟

به هرحال یکسری از نقش‌ها هستند که معمولا در کشور ما با یک پرهیزی به طرف آن می‌روند و همیشه نکاتی را برای آنها رعایت می‌کنند که البته من خیلی با آنها موافق نیستم. به شخصه دوست دارم نقشی که در سریال به مردم معرفی و اجرا  می‌شود؛ خیلی با واقعیت منافات نداشته باشد چراکه در غیر اینصورت نقش باورپذیر نخواهد بود. به خصوص نقش‌هایی که مردم تا حدی با آن‌ها آشنایی دارند و در زندگی عادی آنها را می‌بینند.

 

پلیس، دکتر و شغل‌هایی از این دست، ازجمله همین دسته به شمار می‌آیند که مردم کم و بیش با آنها در ارتباطند یا راجع به آنها زیاد می‌شنوند. از نظر بنده وقتی قرار است این شخصیت‌ها در یک اثر هنری ساخته و پرداخته شوند، خیلی نباید با واقعیت‌ فاصله داشته باشند تا مردم آنها را بپذیرند و دوستشان داشته باشند ولی به هر حال قوانین در مملکت ما به‌صورتی است که یکسری از نقش‌ها عموما به صورت قهرمان معرفی می‌شوند و معمولا مقداری شکست ناپذیرند. مگر در چند درصد بسیار پایین که حالا ما تفاوتی را در آن نقش‌ها  می‌بینیم.

 

به شخصه در این سریال خیلی دوست داشتم، آدمی را نشان دهم، که روابط گرم و صمیمی با خانواده‌اش دارد و در زمان‌هایی جدی و در مواقع دیگر شوخی می‌کند. یعنی همانند آدم‌هایی باشد که ما در اجتماع می‌بینیم. زمانی که با مجرمین روبه‌رو می‌شود؛ روی خشن این آدم را ببینیم. البته اگر بخواهم حقیقت را بگویم، من حتی گاهی اوقات می‌خواستم از چیزی هم که دیده شد؛ خشن‌تر رفتار کنم. به عنوان مثال اگر در جایی با یک مجرمی روبه‌رو می‌شود، کمی نزدیک‌تر به واقعیت با آن مجرم برخورد کند که نزدیک به چیزی باشد که در حقیقت ما از یک پلیس آگاهی سراغ داریم و می‌شنویم. ولی خیلی با آن موافقت نشد.

 

در گریم شخصیت سرگرد، تابع شرایط قرار گرفتیم!

آیا سکانس یا دیالوگی از فیلمنامه بود که که احساس کنید، آن قسمت برای شخصیت این سرگرد نیست ولی مجبور به گفتن آن شوید و به این صورت بازی آن سکانس برایتان جذاب نباشد؟

اگر راستش را بخواهید باید بگویم که حتما سکانس‌ یا سکانس‌هایی بوده است. ولی لازم است بدانید که یکی از دلایلی که در واقع منجر به این شد تا من در این سریال بازی کنم؛ احمد کاوری (کارگردان) بود که خوشبختانه آدمی نبود که خیلی بخواهد در قالب‌های از پیش تعیین و تعریف شده قرار بگیرد. به شخصه شاهد این موضوع بودم که خود احمد کاوری زیر بار یکسری از کلیشه‌ها نمی‌رفت و حتی اگر مسائلی از سوی کارشناس انتظامی که برای کار فرستاده شده بود، مطرح می‌شد، ایشان  طوری که خیالت راحت باشد، سعی می‌کرد، در اجرای آن سکانس یا دیالوگ خاص به یک نقطه مشترکی برسیم تا لااقل  مقداری از کلیشه‌های معمول همیشگی در رابطه با این نقش خاص خارج شویم.

 

به همین دلیل اگر هم سکانسی بوده باشد که موافق آن نبودم و مجبور به انجام آن شده باشم؛ اکنون با گذشت چند ماه از آن کار، در خاطرم نمانده است. چیزی که به خاطر دارم، مربوط به گریم این شخصیت است که ما نتوانستیم خیلی به سمت آن چیزی که در ذهن داریم برویم و تابع شرایط قرار گرفتیم.

 

در نهایت باید بگویم که بعد از دیدن کل این مجموعه، فکر می‌کنم که می‌توانست متن ما یا انتخاب برخی از بازیگرانمان بهتر باشد تا کار قابل قبول‌تری را به سرانجام می‌رساندیم.

 

در قسمت آخر فیلمنامه شاهد این بودیم که سرگردی که شما نقش آن را بازی می کنید به‌رغم اینکه تولد فرزندش است، به ماموریت خطرناکی می رود. آیا به شخصه خود کوروش تهامی به آن سرگرد حق می‌دهد که خانواده خود را در روز تولد فرزندش رها کند و به ماموریتی برود که شاید دیگر برگشتی در آن نباشد؟

بله. به نظر من مقوله کار خیلی جدی بوده و خود من به عنوان کسی که در زمینه بازیگری در جامعه هنری فعالیت می‌کند، خیلی اوقات به دلیل برنامه‌ریزی کاری که در آن حضور داشتم، برنامه‌ریزی‌های زندگی‌ام تحت‌شعاع قرار گرفته است. البته در شغل بازیگری اتفاق جانی و نگران کننده‌ای نبوده ولی یک پلیس، آتش‌نشان و شغل‌هایی از این دست؛ جز مشاغل خاص به شمار می‌آیند و گاهی اوقات ممکن است مجبور شوند، برنامه‌ای که در زندگی روزانه خود دارند را به دلیل ماموریتی که به آنها داده می‌شود، درنظر نگیرند و به کار خود بپردازند.

 

دقیقا به همین دلیل است که شغل ما (بازیگری) را جزء مشاغل خاص مطرح می‌کنند. برای اینکه ما گاهی اوقات در شرایط خاصی کار می‌کنیم که ممکن است برای برخی از مردم عام خیلی قابل تعریف نباشد. به‌عنوان مثال سال‌ها پیش کاری را با آرش معیریان انجام می‌دادم که در آن پروژه گروه مجبور بود، دو هفته تمام را در یک سکو نفتی روی خلیج فارس کار و زندگی کند.

 

این کار بسیار تجربه خاصی بود که قطعا برای هر کسی قابل اجرا نیست. شما فکر کنید، یک آدمی که به صورت روتین در خشکی کار می‌کند و به زندگی می‌پردازند؛ ناگهانی اتفاقی برایش ایجاد می‌شود که ارتباطش کاملا با خشکی قطع شده و دو هفته تمام در شرایطی بسیار عجیبی قرار می‌گیرد که علاوه بر زندگی کردن باید کار خود را هم انجام دهد. در حقیقت همین موارد است که این کار را خاص کرده و جزو کارهای سخت جهانی قرار داده است.

 

اگر زمان داشتیم؛ سکانس آخر را بهتر درمی‌آمد

آیا در آن لحظه خاص که سرگرد نارنجک را می‌بیند به این فکر نمی‌کند که کاش امروز به ماموریت نیامده بود؟ به طوری کلی شما به عنوان بازیگر نقش سرگرد، در آن لحظه به چه چیزی فکر می‌کردید؟

به هر حال من باید آن نقش را بازی می‌کردم و در واقعیت با یک همچنین چیزی روبرو نبودم. ولی این تصمیم‌گیری یک لحظه است و گریزی هم در کار نیست که شما بتوانید در لحظه تصمیم بگیرید که این ماموریت را بروم یا نروم. اگر به رزمنده‌های دوران دفاع مقدس ما نگاه کنید؛ می‌بیند که آنها هم خیلی نمی‌توانستند به این فکر کنند که حال این کار را انجام بدهیم یا ندهیم. تنها می‌توان گفت که هیچوقت کسی برای مردن تصمیمی نمی‌گیرد و قطعا با خود نمی‌گوید که من این کار را انجام می‌دهم و بعد از آن می‌میرم. حتی اگر می‌داند که کار او خطری هم دارد؛ باید تمام تلاش خود را در جهت درست و  دقیق انجام دادن آن کار بدون اینکه خطری تهدیدش کند، انجام بدهد. 

 

وقتی که سرگرد نارنجک را می‌بیند و با آن خطر روبرو می‌شود؛ بازهم نمی‌ایستد تا ببیند چه می‌شود؛ بلکه فرار می‌کند. اتفاقا این صحنه یکی از صحنه‌های پر بحث ما بود که بسیار درباره آن صحبت کردیم تا به بهترین نتیجه ممکن برای اجرا کردن آن برسیم.

 

به هر صورت در آن شرایط خاص به این نتیجه رسیدیم که به آن شکلی که دیدید؛ صحنه را به پایان برسانیم. البته پیشنهاد من این بود که سرگرد همانجا در مقابل دوربین زمین بخورد. اکنون که سکانس را دیدم؛ دوست داشتم زمان داشتیم تا بتوانیم آن صحنه را از چیزی که دیدید بهتر اجرا کنیم.

 

نقش عباس میرزا سبب شد تا مردم این شخصیت را بشناسند

گاهی اوقات پیش می‌آید که وقتی ما بازی یک بازیگر را می‌بینیم؛ باور نمی‌کنیم که او در حال نقش بازی کردن باشد و او را به عنوان خود شخصیت باور می‌کنیم. آیا شما در هنگام بازی این کاراکتر یا کاراکترهای دیگری که تا به حال بازی کردید؛ تجربه چنین حسی را داشتید؟ آیا در موقع گفتن دیالوگ‌ها حس می‌کردید؛ خود آن سرگرد در حال گفتن دیالوگ‌هاست؟

همیشه چنین حسی را در خودم ایجاد می‌کنم. در حقیقت سعی می‌کنم موقعیت کاراکتر را برای خودم بسازم و از کارگردان هم خواهش می‌کنم که ما به سمتی پیش برویم که واقا حس کنیم جای آن شخصیت‌ هستیم. چراکه از نظر من، در غیر اینصورت بازی ما باورپذیر نخواهد بود. به‌عنوان بازیگر باید تا جایی به کاراکتر نزدیک شوید و خودتان را به آن فرد، شرایط و فضای شخصیتی نزدیک کنید که هم خودتان آن کاراکتر را باور کنید و هم تماشاگر و مخاطبی که کاراکتر شما را می‌بیند.

 

خوشبختانه بازخورد‌هایی که تا‌به‌حال، برای ایفای نقش‌های مختلف از تماشاگران داشته‌ام؛ همیشه به‌صورتی بوده که خیلی نقش‌ها را باور کرده‌اند. به‌عنوان‌مثال در نقش پسر کارگر سریال زیرتیغ، همین‌طور نقش عباس‌میرزا، ولیعهد قاجار و موارد از این دست؛ خیلی تلاش کرده‌ام که کوچک‌ترین رفتارها و برخورد‌های آن به شکل باور‌پذیری اجرا شود تا مخاطب آنها را از من بپذیرد.

 

مردم معمولا شنیده‌های خوبی از دوره قاجار ندارند و پادشاهان قاجار را در حد شناخت خودشان، خیلی پادشاهان تاثیرگذار و به اصطلاح دلسوز برای مردم نمی‌دانند. ولی شخصیت عباس‌میرزا در سلسله قاجار واقعا شخصیت خاص، وطن‌پرست و دلسوز مردم بود که من هم به همین دلایل ایفای نقش این شخصیت قبول کردم.

 

به ‌خاطر دارم؛ آمارهایی که قبل از پخش سریال تبریز در مه درباره شخصیت عباس‌میرزا داده می‌شد؛ حدود ۱۳ درصد بود؛ اما زمانی که این سریال تمام شد و مجددا در این باره آمار گرفتند؛ میزان شناخت مردم نسبت به این شخصت به حدود هفتاد و خرده‌ای؛ هشتاد درصد رسیده بود. یعنی ایفای این نقش سبب شده بود که مردم بروند و درباره این  شخصیت تحقیق کنند.

 

به هر صورت می‌خواهم بگویم که برای بازی نقش سرگرد در این سریال هم دقیقا همین رویه را داشتم و بسیار تلاش می‌کردم که اولا شرایط را برای خودم باورپذیر کنم و بعد سعی کنم طوری آن نقش را جلوه بدهم که مخاطب هم آن را بپذیرد و برایش کاملا باور‌پذیر باشد.

 

نقش مثبت خوب است ولی جای کار ندارد

وقتی به کارنامه بازیگری شما نگاه می‌کنیم، از رگ خواب تا سریال ملکوت به نوعی می‌توان گفت که از منفی تا مثبت‌ترین نقش‌ها را تجربه کردید. این سیالیت شخصیت‌ها تا چه اندازه در شخصیت خود کوروش تهامی تاثیرگذار بوده و حتی به او لطمه زده است؟ آیا ما بازهم شاهد نقش‌های متفاوت‌تری از کوروش تهامی در آینده نزدیک خواهیم بود؟

بعضی‌ها این شیوه را تایید نمی‌کنند و خیلی اوقات به من گفته‌اند که وقتی در یک شخصیت جا افتادی و مردم همراهت شدند؛ دیگر خطت را عوض نکن و به تجربه نقش‌های دیگر نپرداز. ولی من پیوسته به این فکر کرده‌ام که اگر بخواهم کارم  تبدیل به روزمرگی نشود و همچنان تصو‌ر‌ها و تفکر‌های خاص را داشته باشم و همیشه با هیجانی سر صحنه حاضر شوم، باید بتوانم نقش‌ها و ژانر‌های مختلف را تجربه کنم. به شخصه لذتی که برای من از اجرا کردن یک نقش متفاوت ایجاد می‌شود؛ عجیب و غریب است. به عنوان مثال در فیلم رگ خواب، وقتی فیلمنامه را خواندم؛ روندی که در شکل‌گیری این شخصیت وجود داشت، اینقدر عجیب و خاص بود و از آن لذت می‌بردم که شاید در تعریف نگنجد.

 

نقش مثبت خیلی خوب است و من آن را دوست دارم ولی جای کار خیلی زیادی ندارد. معمولا یک تعریف خاصی از ابتدا تا  انتها دارد و شما به عنوان یک آدم با تجربه می‌توانید حدس بزنید که این نقش کجا شروع می‌شود؛

 

وسط آن کجاست و چطور به انتها می‌رسد. ولی یک نقش خاکستری که شخصیت‌پردازی درستی داشته و روند شکل‌گیری آن قابل فهم است، این زمینه را به بازیگر می‌دهد که در روند اجرایی آن مثل آدم‌های معمولی که پستی، بلندی‌های زیادی را طی می‌کنند، آن را بفهمید و بتوانید آن کاراکتر را بسازید. من این شخصیت‌ها را دوست دارم و همیشه تلاش کردم که در انتخاب‌هایم به  خصوص در این سال‌های اخیر این‌گونه شخصیت‌ها را بازی کنم. قطعا در آینده هم بسیار زیاد تلاش می‌کنم تا این شخصیت‌ها را انتخاب و اجرا کنم.

 

با ایجاد حاشیه‌ برای سریال‌ها مخالفم/ به سریال‌های جذاب خارجی رجوع کنید!

این روزها برخی از سریال‌های تلویزیون برای اینکه توجهات بیشتری را به سوی خود جلب کنند، اقدام به ایجاد اتفاق‌های عجیب در سریال‌ها می‌کنند؛ همانند اتفاقی که در سریال پدر انجام شد و حاشیه‌هایی برای آن ایجاد کرد که به نوعی سبب دیده شدن سریال شد. به عنوان عضوی از جامعه هنری سینما و تلویزیون چقدر موافق انجام این کارها هستید؟

اکنون تولیدات زیادی وجود دارد و همه به این فکر می‌کنند که چه کارهایی انجام دهند تا کاری که تولید کرده‌اند، جذابیت خاص خودش را داشته باشد و مخاطبان بیشتری را جذب کند. بنابراین به اصطلاح مجریان آثار تلاش می‌کنند که در کنار اثری که می‌سازند، حاشیه‌هایی هم در فضای مجازی ایجاد کنند تا به این ترتیب مخاطبان بیشتری را برای اثر خود جذب کنند.

 

از نظر من اولین چیزی که برای یک اثر هنری جذابیت ایجاد می‌کند، فیلمنامه و چهارچوب دراماتیک قوی و قابل تفکر بوده که جذابیت و زیبایی را در یک اثر هنری و تصویری ایجاد می‌کند. اما اینکه با حاشیه‌ها بخواهیم عیب‌ و ضعف‌های یک کار را بپوشانیم کار غلطی بوده و به نوعی همان پاک کردن صورت مسئله است.

 

ما می‌توانیم در جهت جذابیت‌هایی که در متن داریم، جذابیت‌های دیگری هم ایجاد کنیم. اما اینکه حاشیه‌ها و جذابیت‌های خارجی از محتوای اثر ارائه شده بیشتر باشد تا تاثیر بیشتری روی مخاطب بگذاریم و به این صورت ضعف‌های بی‌شمار کار را بپوشانیم؛ بنده با آن مخالف هستم. به این دلیل که این حاشیه‌ها تنها در یک زمان خاصی می‌تواند جذابیت داشته باشد و اگر آن اثر بخواهد مجددا چند سال بعد پخش شود یا اینکه در خارج از کشور پخش شود؛ آن حاشیه در آن زمان و مکان کاربردی نخواهد داشت.

 

می‌توانیم به سریال‌هایی که در خارج از کشور ساخته می‌شود و به ایران می‌آید، رجوع کنیم و ببینیم که چطور آثار آنها در اکثر مواقع تا این اندازه زیبا و جذاب هستند که مخاطب محو آن سریال و فیلم می‌شود. نمی‌خواهم اسم ببرم ولی در این سال‌های اخیر به وفور فیلم‌ها و سریال‌های جذابی از خارج آمده و پخش شده که مخاطبان آنها در ایران و جهان انتظار فصل‌های دیگر آن سریال‌ها را می‌کشند.

 

در نهایت باید بگویم که من بیشتر معتقدم که خود آثار و متن آنها باید جذابیت داشته باشد. در کنار آنها می‌توانیم کارهای دیگری هم انجام دهیم که در مخاطب تاثیر مثبت بگذارد؛ وگرنه اینکه بخواهیم با چیزهای دیگر، کار خود را به مخاطب حقنه کنیم، را من نمی‌پسندم.

 

مسئولان سیما به جای کمیت به کیفیت توجه کنند

 نقد یا پیشنهادی نسبت به شرایط فعلی صدا و سیما دارید؟

به عنوان کسی که در این حرفه در حال زحمت کشیدن بوده و در انتخاب‌های خود همواره تلاش کرده مخاطبانش را کم و کوچک فرض نکند و به شعور آنها احترام بگذارد؛ از سیاستگذارانی که در تلویزیون در حال کار کردن هستند؛ یک خواهش و تقاضا دارم که مسئولان تلویزیون در حوزه ساخت برنامه، فیلم و سریال؛ به جای اینکه به کمیت ماجرا توجه کنند؛ بیشتر به سمت کیفیت ماجرا بروند. یعنی اگر به عنوان مثال ما در حال حاضر ۳۰ سریال در تلویزیون تولید می‌کنیم؛ یک‌سوم آن را تولید کنیم ولی وقت و بودجه و تلاش همه آن کارها روی این آثار متمرکز شود و به کیفیت‌ آنها توجه ویژه داشته باشند تا مجددا تلویزیون به دوره طلایی خودش که سریال‌هایی همچون زیر تیغ و مدار صفر درجه می‌ساخت، برگردد.همین‌طور عواملی که برای ساخت یک پروژه انتخاب می‌شوند، افرادی باشند که درست و دقیق سرجای خودشان قرار دارند.

 

همچنین وضعیتی حاکم باشد که ما همیشه به جای یک نفر نویسنده، یک گروه نویسنده داشته باشیم. همه این موارد در کیفیت اثر و آثاری که ساخته می‌شود تاثیر می‌گذارد و باید به آنها فکر شود؛ وگرنه بقیه این موارد در حد شعار و حرف بوده و هیچ‌وقت ما به آن مدیومی که تولیدات اولا در کشور خودمان جذابیت داشته باشد و بعد بتوانیم آنها را صادر کنیم نمی‌رسد. باید برای کارها اتاق‌های فکر داشته باشیم و هیچ‌کاری را با این هدف که فقط یک کاری کرده باشیم انجام ندهیم.

 

 حامد قریب

 

  • 9
  • 3
۵۰%
همه چیز درباره
نظر شما چیست؟
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی:۰
غیر قابل انتشار: ۰
جدیدترین
قدیمی ترین
مشاهده کامنت های بیشتر
علی نصیریان بیوگرافی علی نصیریان؛ پیشکسوت صنعت بازیگری ایران

تاریخ تولد: ۱۵ بهمن ۱۳۱۳

محل تولد: تهران

حرفه: بازیگر، نویسنده و کارگردان

آغاز فعالیت: ۱۳۲۹ تاکنون

تحصیلات: دانش آموخته مدرسه تئاتر در رشته هنرپیشگی

ادامه
پاوان افسر بیوگرافی پاوان افسر بازیگر تازه کار سینما و تلویزیون ایران

تاریخ تولد: ۲۷ تیر ۱۳۶۳ 

محل تولد: تهران

حرفه: بازیگر 

آغاز فعالیت: ۱۳۹۲ تاکنون

تحصیلات: لیسانس رشته ی مدیریت بازرگانی

ادامه
امین پیل علی بیوگرافی امین پیل علی بازیکن تازه نفس فوتبال ایران

تاریخ تولد: ۱۷ دی ۱۳۸۱

محل تولد: گیلان

حرفه: فوتبالیست

پست: هافبک

تیم: تیم ملی فوتبال ایران

شماره پیراهن: ۱۵

ادامه
ابوطالب بن عبدالمطلب زندگینامه ابوطالب بن عبدالمطلب پدر امام علی (ع)

تاریخ تولد: ۳۵ پیش از عام‌الفیل

محل تولد: مکه

دیگر نام ها: عبدالمطلب، عبدالمناف، عمران

دلیل شهرت: رئیس قبیله بنی هاشم، پدر امام علی (ع)، عمو و حامی حضرت محمد (ص)

درگذشت: سال دهم بعثت

آرامگاه: مکه در گورستان ابوطالب

ادامه
رودریگو هرناندز بیوگرافی «رودریگو هرناندز»؛ ستاره ای فراتر از یک فوتبالیست | هوش و تفکر رمز موفقیت رودری

تاریخ تولد: ۲۲ ژوئن ۱۹۹۶

محل تولد: مادرید، اسپانیا

حرفه: فوتبالیست 

پست: هافبک دفاعی

باشگاه: منچسترسیتی

قد: ۱ متر ۹۱ سانتی متر

ادامه
موسی التماری بیوگرافی موسی التماری بازیکن فوتبال اردنی

تاریخ تولد: ۱۰ ژوئن ۱۹۹۷

محل تولد: امان، اردن

حرفه: فوتبالیست

باشگاه کنونی: باشگاه فوتبال مون‌پلیه فرانسه

پست: مهاجم

قد: ۱ متر ۷۶ سانتی متر

ادامه
اوسمار ویرا بیوگرافی اوسمار ویرا سرمربی تیم پرسپولیس

تاریخ تولد: ۳ ژوئیه ۱۹۷۵

محل تولد: ریو گرانده دو سول ، برزیل

حرفه: سرمربی تیم فوتبال

باشگاه کنونی: پرسپولیس

آغاز فعالیت: سال ۱۹۹۴

ادامه
اوستون ارونوف بیوگرافی اوستون ارونوف بازیکن فوتبال ازبکی در تیم های ایرانی

چکیده بیوگرافی اوستون ارونوف

نام کامل: اوستون رستم اوگلی اورونوف

تاریخ تولد: ۱۹ دسامبر ۲۰۰۰

محل تولد: نوایی، ازبکستان

حرفه: فوتبالیست

پست: هافبک تهاجمی

باشگاه کنونی: پرسپولیس

ادامه
اکرم عفیف بیوگرافی اکرم عفیف بازیکن برتر تیم ملی قطر

تاریخ تولد: ۱۸ نوامبر ۱۹۹۶

محل تولد: دوحه، قطر

حرفه: فوتبالیست

پست: وینگر

باشگاه کنونی: السد قطر

قد: ۱ متر ۷۶ سانتی متر

ادامه
دیالوگ های آنشرلی

دیالوگ های آنشرلی در این مقاله از سرپوش به بررسی جذابیت های دیالوگ های آنشرلی در سینما و تئاتر می‌پردازیم. آنشرلی، با تاریخچه‌ای غنی در حوزه فرهنگ و هنر، دارای دیالوگ‌هایی است که علاوه بر ارتقاء داستان، به عنوان نمونه‌هایی برجسته از زبان هنری در این صنایع شناخته می‌شوند. اثر آنشرلی  کتاب "آنشرلی" نوشته لوسی ماد مونتگمری، داستان دختری به نام آن شرلی است که در یتیم خانه بزرگ شده و به یک خانواده ثروتمند در شهر مونک هاوس نیو برونزویک در کانادا فروخته می شود. آن شرلی دختری کنجکاو، مهربان و خلاق است که با دیالوگ های خود، شخصیتی دوست داشتنی و ماندگار در ذهن خوانندگان ایجاد کرده است. انیمیشن آنشرلی انیمیشن "آنشرلی" که در سال ۱۹۷۹ در ژاپن ساخته شده است، اقتباسی از رمان "آن در گرین گیبلز" نوشته لوسی ماد مونتگمری است. این انیمیشن، داستان دختری به نام آن شرلی را روایت می کند که در یتیم خانه بزرگ شده و به یک خانواده ثروتمند در شهر مونک هاوس نیو برونزویک در کانادا فروخته می شود. شخصیت های آنشرلی شخصیت های اصلی انیمیشن آنشرلی عبارتند از: آن شرلی: دختری کنجکاو، مهربان و خلاق که با موهای قرمز و شخصیت دوست داشتنی خود، یکی از محبوب ترین شخصیت های ادبیات کودکان است. مریلا کاترین کاتبرت: خواهر بزرگ تر ماتیو کاتبرت که با برادرش در مزرعه گرین گیبلز زندگی می کند. مریلا زنی سخت کوش و جدی است که در ابتدا از حضور آن شرلی در خانه خود خوشحال نیست. ماتیو کاتبرت: برادر کوچک تر مریلا که مردی مهربان و ساده دل است که به سرعت با آن شرلی دوست می شود. دیانا براری: دختر همسایه کاتبرت ها که با آن شرلی دوست می شود. دیانا دختری مهربان و ساده دل است که به سرعت با آن شرلی دوست می شود. دیالوگ های انیمیشن آنشرلی داستان انیمیشن آنشرلی داستان انیمیشن آنشرلی، همانند داستان رمان، از این قرار است که آن شرلی، دختری یتیم که در یتیم خانه بزرگ شده است، توسط خواهر و برادری به نام های مریلا و ماتیو کاتبرت به فرزندخواندگی پذیرفته می شود. مریلا و ماتیو، آن شرلی را برای کمک به انجام کارهای خانه و مزرعه می خواهند. آن شرلی، با موهای قرمز آتشین و شخصیت دوست داشتنی خود، به سرعت با مریلا و ماتیو و همچنین با همسایه آنها، دیانا براری، دوست می شود. آن شرلی، با ماجراجویی ها و شیطنت های خود، زندگی کاتبرت ها را زیر و رو می کند و به آنها یاد می دهد که چگونه از زندگی لذت ببرند. نکات مثبت آنشرلی انیمیشن آنشرلی، از جمله انیمیشن های ماندگار و خاطره انگیزی است که با داستان جذاب و شخصیت های دوست داشتنی خود، مخاطبان زیادی را به خود جذب کرده است. از جمله نکات مثبت این انیمیشن می توان به موارد زیر اشاره کرد: - داستان انیمیشن آنشرلی، همانند داستان رمان، داستانی جذاب و پرکشش است که مخاطبان را از ابتدا تا انتها درگیر خود می کند. - شخصیت های انیمیشن آنشرلی، از جمله آن شرلی، مریلا، ماتیو و دیانا، شخصیت هایی دوست داشتنی هستند که مخاطبان با آنها ارتباط برقرار می کنند. - انیمیشن آنشرلی، پیام های مثبتی مانند اهمیت خانواده، دوستی و امید را به مخاطبان خود منتقل می کند. دیالوگ های شخصیت آنشرلی دیالوگ های آنشرلی دیالوگ های آنشرلی، بیانگر شخصیت او هستند. او دختری کنجکاو و ماجراجو است که همیشه به دنبال یادگیری چیزهای جدید است. این ویژگی در دیالوگ های او به وضوح دیده می شود. برای مثال، در یکی از دیالوگ ها، آنشرلی از معلم خود می پرسد: "حتی اگر دنیا بد باشد، همیشه چیزهای خوب هم وجود دارد." " تصور اینکه شما یک ملکه هستید واقعا عالی است. شما بدون هیچ گونه ناراحتی از آن لذت می برید و هر زمان که بخواهید می توانید از ملکه بودن دست بردارید، کاری که در زندگی واقعی نمی توانید انجام دهید." "این یک چیز خوب در مورد این جهان است ... همیشه بهارهای بیشتری وجود دارد." "وقتی فکر می‌کنم قرار است اتفاق خوبی بیفتد، به نظر می‌رسد که بر روی بال‌های انتظار پرواز می‌کنم. و سپس اولین چیزی که متوجه می شوم با یک ضربت به زمین می افتم. اما واقعاً ماریلا، قسمت پرواز تا زمانی که ادامه دارد با شکوه است... مثل اوج گرفتن در غروب خورشید است. من فکر می‌کنم که تقریباً تاوان ضربه را می‌پردازد." "خب، نمی توان یکدفعه عادت دختر بچه بودن را کنار گذاشت." "شاید... شاید... عشق به طور طبیعی از یک دوستی زیبا آشکار شد، مانند گل رز طلایی که از غلاف سبزش می لغزد."  "این یک ایده دوست داشتنی است، دایانا؛ زندگی کردن به گونه ای که نامت را زیبا کنی، حتی اگر در آغاز زیبا نبود... آن را در افکار مردم برای چیزی آنقدر دوست داشتنی و دلپذیر قرار می دهد که هرگز به تنهایی به آن فکر نمی کنند." "شاید، به هر حال، عاشقانه مانند یک شوالیه که سوار اسب می‌شود، با شکوه و هیاهوی وارد زندگی انسان نشده باشد. شاید مثل یک دوست قدیمی از راه‌های آرام به سمت آدم خزید..." "خب، همه ما اشتباه می کنیم، عزیزم، پس فقط آن را پشت سر بگذار. ما باید از اشتباهات خود پشیمان باشیم و از آنها درس بگیریم، اما هرگز آنها را با خود به آینده منتقل نکنیم." "من معتقدم که زیباترین و شیرین ترین روزها، روزهایی نیستند که در آن اتفاقات بسیار باشکوه یا شگفت انگیز یا هیجان انگیزی رخ دهد، بلکه فقط روزهایی هستند که لذت های کوچک ساده ای را به ارمغان می آورند و به آرامی یکدیگر را دنبال می کنند، مانند مرواریدهایی که از یک رشته می لغزند." "من از دوستی بسیار سپاسگزارم. زندگی را بسیار زیبا می کند." "این بدترین دوران بزرگ شدن است و من در حال درک آن هستم. چیزهایی که در دوران کودکی خیلی می‌خواستی، وقتی به آنها دست پیدا می‌کردی، به نظرت چندان شگفت‌انگیز به نظر نمی‌رسند." "آیا خوب نیست که فکر کنیم فردا روز جدیدی است که هنوز هیچ اشتباهی در آن وجود ندارد." دیالوگ های ماندگار آنشرلی "این خیلی خوب است که در مورد غم ها بخوانید و تصور کنید که قهرمانانه از طریق آنها زندگی می کنید، اما وقتی واقعاً آنها را دارید، خیلی خوب نیست" "خیلی آسان است که شرور باشی بدون اینکه بدانی." "اما واقعاً ماریلا، نمی‌توان در چنین دنیای جالبی برای مدت طولانی غمگین ماند، می‌تواند؟" "زندگی ارزش زیستن را دارد تا زمانی که خنده در آن باشد." "تجربه من این بوده است که شما تقریباً همیشه می توانید از چیزهایی لذت ببرید، اگر تصمیم خود را محکم بگیرید که این کار را انجام دهید." "دنیای قدیمی عزیز تو بسیار دوست داشتنی هستی و من خوشحالم که در تو زنده هستم." "چرا مردم باید برای دعا زانو بزنند؟ اگر واقعاً می خواستم دعا کنم به شما می گویم که چه کار می کردم. من به تنهایی یا در جنگل های عمیق و عمیق به یک میدان بزرگ بزرگ می رفتم و به آسمان - بالا - بالا - بالا - به آن آسمان آبی دوست داشتنی نگاه می کردم که انگار پایانی برای آن وجود ندارد. آبی بودن و سپس من فقط یک دعا را احساس می کنم." "این یکی از مزایای سیزده سالگی است که شما خیلی بیشتر از زمانی که فقط دوازده ساله بودید می دانید" "تا زمانی که نمردی هرگز از غافلگیر شدن در امان نیستی" "کیک‌ ها یک عادت وحشتناک دارند که وقتی می‌ خواهید خوب باشند بد می‌ شوند" "آنه تمام عاشقانه هایت را رها نکن اندکی از آن چیز خوبی است البته نه زیاد اما کمی از آن را حفظ کن" دیالوگ های زیبای آنشرلی سخن پایانی درباره دیالوگ های آنشرلی دیالوگ های آنشرلی، بخشی از جذابیت این شخصیت دوست داشتنی هستند. این دیالوگ ها، شخصیت، امید، خوش بینی و عشق به طبیعت آنشرلی را به خوبی بیان می کنند. گردآوری: بخش هنر و سینمای سرپوش

ویژه سرپوش