پایان ناامیدکننده سریال موفق خانه‌پوشالی

روزنامه صبح نو: سریال مشهور «خانه پوشالی» house of cards با انتشار فصل ششم به پایان راه رسید. مجموعه‌ای که به‌دلایل مختلف به‌عنوان یکی از بهترین آثار تلویزیونی سال‌های اخیر معروف شده است.

«خانه پوشالی» تریلری سیاسی است که فصل اولش در سال‌۲۰۱۳ میلادی پخش شد. این سریال در ۶۵‌قسمت و توسط «نتفلیکس» تهیه شد.

خانه پوشالی برگرفته از سریالی بریتانیایی به همین نام، ساخت «بی‌بی‌سی» و نیز رمانی با همین نام نوشته «مایکل دابز» است که خودش عضو حزب محافظه‌کاران بریتانیا بود.

موضوع سریال رقابت‌های سیاسی در آمریکاست. این مجموعه به‌قدری زیبا و البته به‌لحاظ محتوایی قابل توجه است که حتی رسانه ملی نیز چند فصل از آن را پخش کرده است. اخیراً بازپخش آن از شبکه «چهار» سیما آغاز شده است.

اطلاعاتی‌ درباره‌ سازندگان

درفصل دوم «فرانک آندروود» که به مقام ریاست‌جمهوری بسیار نزدیک‌تر شده تلاش‌هایش برای کسب این مقام را شدت می‌بخشد.

در میان اشخاص داستان، خبرنگاری به نام «آیلا صیاد» دیده می‌شود که قصد سر درآوردن از جنگ قدرت میان مهره‌های سیاسی واشنگتن را دارد.

در فصل سوم «فرانک آندروود» به رییس‌جمهوری رسیده و در صدد نگه‌داشتن این مقام در اختیار خود است.

در فصل پنجم فرانک و «کلر آندروود» برای افزایش پیروزی در رقابت انتخاباتی سعی در پررنگ کردن خطر تروریسم دارند. مجلس نمایندگان برای رسیدگی به جرائم فرانک کمیته‌ای تشکیل می‌دهد.

فرانک موفق می‌شود با توسل به حملات تروریستی و اعلام حکومت نظامی انتخابات را در برخی ایالات به تعویق بیندازد.

پس از عدم موفقیت مجلس نمایندگان در انتخاب ریاست‌‌جمهوری، کلر به‌عنوان رییس‌جمهوری موقت انتخاب می‌شود. در نهایت آندروودها به کمک رییس کمپین نامزد جمهوری‌خواه «مارک‌آشر» پیروز انتخابات می‌شوند.

مجلس نمایندگان در پی استیضاح فرانک آندروود است که او با معامله با جاسوسی به نام «جین دیویس»(با بازی پاتریشا کلارکسون) از ریاست‌جمهوری استعفا می‌دهد تا کلر به ریاست جمهوری برسد.

هر قسمت سریال خانه پوشالی به وسیله یکی از بزرگان سینما کارگردانی شده است.

دیوید فینچر، جیمزفولی، جوئل شوماخر، جودی فاستر، رابین رایت و... از جمله کارگردانان این سریال موفق‌اند. این سریال از موفق‌ترین‌های تاریخ سریال‌ است و جوایز متعددی را از «گلدن‌گلوب» گرفته تا «امی» به خود اختصاص داده است؛ که از این میان، جوایز متعدد «کوین اسپیسی» و «رابین رایت» برای این سریال، مثال‌زدنی است.

دغل‌ بازی‌ آمریکایی

«خانه پوشالی» سریالی است که نشان می‌دهد برای سیاست‌مداران، چرا گاهی شرط رسیدن به «منفعت بزرگ‌تر»، دروغ گفتن یا استفاده از ترفندهای غیراخلاقی است.

این دروغ می‌تواند به سادگی چیزی در مورد شجاعتی در دوران نوجوانی یک رییس‌جمهوری باشد یا دروغ‌های بزرگی که در عین خونسردی به رسانه‌ها گفته می‌شود.

«خانه پوشالی» توانسته «فریب» و «دغل‌بازی» را در ساحت پیچیده سیاسی تمدن لیبرالی آمریکا به زیبایی به‌تصویر بکشد و اینکه در پشت‌پرده حکومت‌داری این کشور، چه خیانت‌ها، قدرت‌طلبی‌ها، شهوت‌رانی‌ها و جنایاتی نهفته است.

اواخر فصل سوم نیز کمی از ماهیت غیراخلاقی بودن مناظره‌های انتخاباتی آمریکا را بر‌ملا می‌کند و به خوبی «نفس‌سالاری» را به‌تصویر می‌کشد که چطور افراد در این مناظره‌ها با هر وسیله‌ای برای تخریب یکدیگر تلاش می‌کنند تا به اهداف خود برسند.

این سریال از لحاظ فنی با توجه به کارگردانی یک‌دست، طراحی صحنه مناسب، بازی‌های بی‌نظیر و ترفند دیالوگ‌های رو به دوربین کویین اسپیسی (فرانک آندروود) که در تئاتر، تلویزیون و سینما به «شکستن دیوار چهارم» معروف است، توانسته هم‌ذات‌پنداری مخاطب را برانگیزد؛ به‌طوری‌که بیننده روی زشت قدرت را با تمام وجود حس می‌کند و شخصیت « فرانک آندروود» را به‌عنوان یک نماینده از این سیستم قدرت، باور می‌کند.

پایانی‌ نا امیدکننده

شبکه «نتفلیکس» هرگز فکر نمی‌کرد که یکی از بهترین و پرمخاطب‌ترین سریال‌های تلویزیونی‌اش دچار یک بحران اساسی ناخواسته شود؛ بحرانی که ارتباطی به فیلمنامه، کارگردانی یا گروه تولید سریال نداشت و در نقطه‌ای قرار گرفت که از مدیریت این شبکه خارج باشد و آن بحران، «کوین اسپیسی» بود؛ بازیگر توانمندی که به‌دلیل رسوایی‌های متعدد اخلاقی و اتهاماتی که به او وارد شده بود، توسط شبکه از سریال کنار گذاشته شد و هیچ جایگزینی نیز برای او معرفی نشد تا به یک‌باره پس از پنج فصل، ناگهان فرانک آندروود که شخصیت اصلی سریال بود از ماجرا حذف شود!

بازی فوق‌العاده اسپیسی در نقش فرانک که تحسین و تمجیدهای فراوانی را برای او به‌همراه داشت، چنان وزنه سنگینی برای سریال به حساب می‌آمد که تا مدت‌ها بسیاری در شوک حذف او قرار داشتند و این سؤال را از خود می‌پرسیدند که چطور قرار است کشتی شکسته سریال خود را با چنین وضعیتی به مقصد برسانند. به گزارش «مووی‌مگ» فصل ششم «خانه پوشالی» با یک تصمیم ناگهانی در هشت قسمت منتشر شده و به پایان می‌رسد.

در ابتدای این فصل اشاراتی به دلایل نبود فرانک صورت می‌گیرد که بیش از حد کلی و سطحی است.

در واقع به نظر می‌رسد نتفلیکس به اجبار مجبور شده اشاراتی به شخصیت فرانک داشته باشد و در مقابل هیچ تصویری از او به چشم نمی‌خورد تا نشان دهد تصمیم نتفلیکس برای حذف کامل اسپیسی از جریان داستان قاطعانه بوده است.

با حذف شخیصت فرانک، حالا «کلیر» فرصت بیشتری برای خودنمایی در داستان پیدا کرده و «رابین رایت» نیز به خوبی از پس ایفای نقش محوری خود در فصل ششم برآمده است.

اضافه شدن دو شخصیت از خانواده «شپرد» نیز توانسته قصه را با چالش‌های گوناگونی مواجه سازد و در مجموع حضور این دو شخصیت به پیشبرد فیلمنامه کمک کرده است.

اما ایرادی هم که می‌توان به حضور آنها در داستان گرفت این است که خیلی زودتر از آنچه که ظرفیت فیلمنامه ایجاب می‌کند، به شخصیت‌های مهم تبدیل می‌شوند و همه این موارد فارغ از منطق حضورشان در داستان است؛ یعنی جایی که آنها اشاراتی به فرانک دارند و حتی به نیکی از او یاد می‌کنند اما این در تناقض با رویه خانواده شپرد در گذشته است و اشاره مناسبی هم به این تناقض نمی‌شود.

اما ایراد اصلی فصل ششم را باید در پایان‌بندی سریال دانست که عجیب و غیرمنتظره است. برای سریالی که همواره در اوج بوده و حتی فصل ششم آن نیز با تمام فراز و نشیب‌هایش، هنوز هم جذابیت‌های زیادی برای تماشا دارد (اگر تعصب‌مان را به کوین اسپیسی حذف کنیم و با حذف او از سریال مشکلی نداشته باشیم!)، قطعاً حُسن ختام این سریال نمی‌تواند پایان‌بندی مورد علاقه طرفداران این مجموعه باشد.

پایان‌بندی سریال سؤالات بی‌شماری را مخصوصاً درباره فرانک آندروود بر‌جای می‌گذارد و چند ابهام دیگر هم به آن می‌افزاید! شاید باید گفت که کوین اسپیسی با اقداماتش نه تنها به زندگی خود بلکه به یکی از بهترین ساخته‌های تاریخ تلویزیون نیز لطمه وارد کرد.