طبق معمول تلویزیون امسال هم تصمیم داشت از بازه زمانی تعطیلات نوروزی به بهترین نحو استفاده و مخاطبان را به سمت خودش جذب کند. به همین دلیل هر شبکه ای دست به کار شده بود تا برگ برنده سالانه خودش را روی آنتن بفرستد. امسال شبکه های یک، دو، سه و پنج سریال نوروزی پخش کردند و اگر «کلاه قرمزی» را هم مجموعه نمایشی محسوب کنیم، با پنج مجموعه تلویزیونی مواجه بودیم که از ساعت ۲۰ تا ۲۴ روی آنتن می رفتند و البته به جز همان «کلاه قرمزی»، باقی هنوز هم به پایان نرسیده اند.
مصائب شیرین نقی و خانواده!
پایتخت ۵
پس از یک فصل ضعیف، بار دیگر «پایتخت» قدرتمند مهمان نوروزی خانه های بینندگانش شد. «پایتخت» ثابت کرد که فصل های بعدی هر سریالی می تواند بهتر از قبلی ها باشد، به شرطی که اصول و استانداردها رعایت شود. فیلم نامه قوی، بازی های خوب، کارگردانی حساب شده، تصویربرداری چشم نواز و عوامل دیگر دست به دست هم می دهند تا یک اثر نمایشی را جذاب و پرتماشاگر کنند.
هرچند این فصل «پایتخت» حرف وحدیث های حاشیه ای داشت و کمی خط قرمزهای سیما را جابه جا کرد، ولی سازندگان توانستند فارغ از این مسائل، یک سریال سرگرم کننده تحویل مخاطبان دهند. پیش داوری های منتقدان که به مخاطبان نیز تزریق می شد نتوانست مردم را از دیدن این سریال دلسرد کند. شاید یکی از نقاط قوت «پایتخت»، ارتباط دوسویه و به روز عوامل با مخاطبان و پاسخ گویی آنی و رفع شبهات و اطلاع رسانی قوی آن ها بود که به لطف شبکه های اجتماعی امکان یافته بود.
سیروس مقدم و محسن تنابنده که در این سال ها به خوبی با هم چفت وجفت شده اند، نشان دادند اگر فرصت کافی برای نوشتن فیلم نامه و بودجه لازم برای کارهای فنی داشته باشند، می توانند با دعوای زن وشوهری، دزدی از خانواده، تصادف سهمگین و حتی غرق شدن در دریا هم از بیننده خنده بگیرند! البته که نباید بازی خوب تمامی بازیگران و حتی هنروران را نیز نادیده گرفت.
کشدارها در جزیره کیش!
تعطیلات رویایی
شاید بتوان این سریال به کارگردانی علیرضا امینی را ضعیف ترین برنامه نوروزی سیما نامید، حتی ضعیف تر از ویژه برنامه بغض آلود لحظه تحویل سال و جنگ های لوس شبانه! مجموعه ای با داستانی بی مایه که سعی شده بود به زور آب های نیلگون خلیج فارس آن را طولانی کنند و بازی هایی که بیننده را به یاد سریال های دهه هفتاد برنامه «خانواده» می انداخت! انگار گرمای هوای کیش روی بازیگران تاثیر گذاشته بود که این قدر لوس شده بودند و حتی نقش های کلیشه ای قبلی خود را هم تکرار نکردند.
از محمدرضا شریفی نیا، محمود عزیزی، افسانه بایگان و افسر اسدی و حتی علی صادقی بعید بود که چنین خاطره ای از خود در ذهن بینندگان به جا بگذارند. داستان سریال درباره سفر دو خانواده به جزیره کیش بود که همین جزیره باعث شده بود اصل داستان فراموش و سریال تبدیل شود به برنامه ای تبلیغاتی برای این جزیره. برای همین داستان کم آمده بود و سازندگان مجبور شده بودند آن قدر صحنه و ریزداستان بی ربط در آن بگنجانند که رشته کار از دستشان در رفت و این سریال را تبدیل به کم طرفدارترین سریال نوروزی کرد. هرچند نباید نماهای زیبایی را که از جزیره کیش ارائه می شد نادیده گرفت!
هر دویی بهتر از یک نیست!
دیوار به دیوار ۲
موفقیت سریال «دیوار به دیوار» سامان مقدم که سال گذشته توانسته بود نظر مخاطبان بسیاری را به خود جلب کند، باعث شد سازندگان آن به این طمع بیفتند که امسال هم می توانند همان فرمول سال قبل را تکرار کنند. هم بینندگان را راضی کنند، هم مدیران سیما و هم خودشان را. غافل از این که ادامه هر سریالی لزوماً بهتر از فصل قبلش نخواهد شد. فصل یک «دیوار به دیوار»، متکی بر داستان جذاب، بازی های خوب و کارگردانی قوی آن بود. ولی فصل جدید بدون یک داستان منسجم و قوی و فقط بر پایه شوخی های بازیگران بنا شده بود
که آن هم ناموفق از کار درآمد. شخصیت هایی غلوشده که کارهایی بی منطق می کردند و آن قدر بر درشت کردن معایب شخصیت ها تأکید شده بود که آن ها را تبدیل به کاریکاتورهایی حرص آور کرده بود. این سریال هم قربانی نداشتن فیلم نامه قوی شد و نشان داد موفقیت هر اثر نمایشی بی شک مدیون قصه آن است. چیزی که در این سریال فقط در حد یک خط کلی وجود داشت و به درستی و با دقت و با فرصت به آن پرداخته نشده بود. هرچند نباید از بازی خوب پژمان جمشیدی غافل شد. نبود امیرمهدی ژوله، تازه بازیگر دیگر این سریال در این فصل هم شاید یکی از عوامل جذاب نبودن «دیوار به دیوار ۲» بود.
خوب ولی نامناسب برای نوروز
هیئت مدیره
تازه ترین تجربه سریال سازی مازیار میری، با وجود این که ایده ای جذاب داشت، اما آن طور که باید موفق از آب درنیامد. با این حال نباید دلیل این اتفاق را در خود این سریال، بلکه در زمان پخش آن جست وجو کرد. قصه «هیئت مدیره» نه مانند سریال های شبکه دو و سه در زمان تعطیلات نوروزی می گذرد و نه مانند «پایتخت» هویت پخش نوروزی پیدا کرده است. علاوه بر آن سریال «هیئت مدیره»، اصلاً طنز نیست و موقعیت های کمیک زیادی ندارد. بنابراین پخش آن به عنوان سریال نوروزی، بدون شک اشتباه شبکه پنج بوده است.
در مقابل این موارد، سریال اپیزودیک «هیئت مدیره» نقاط قوت خوبی دارد. چهره هایی تازه مانند احسان کرمی، فرید سجادی حسینی و زهرا داوودنژاد که تا به حال در سریال های تلویزیونی دیده نشده اند و همچنین بازگشت موفق لیلی رشیدی، از نقاط قوت «هیئت مدیره» است.
به علاوه دردسرهای ساختمان سریال، برای مخاطبان ملموس و دلنشین است و نزدیکی خوبی با زندگی مخاطبان عام شهرنشین دارد. عیب «هیئت مدیره» کمبود اتفاقات و پیچ وخم کمِ قصه آن است که تماشای سریال را کمی ملال آور کرده است؛ به ویژه در رقابت پخش همزمان با غول هایی مانند «دورهمی» و «خندوانه» که در ساعت ۲۳ روی آنتن می روند.
- 13
- 4
