اردشیر قلعه‌نویی معروف به امیر قلعه‌نویی (زاده ۱۳۴۲ در تهران و با اصالتی نیشابوری) مربی فوتبال اهل ایران است. وی پیشینه سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران را دارد.
او تیم استقلال تهران را در مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران در سالهای ۱۳۸۵، ۱۳۸۸ و ۱۳۹۲، و تیم سپاهان اصفهان را هم سالهای ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ به مقام قهرمانی رساند. وی هم‌اکنون با ۵ بار قهرمانی به همراه تیمهای استقلال و سپاهان، سه نایب قهرمانی به همراه تیمهای استقلال، تراکتورسازی تبریز و ذوب‌آهن اصفهان، و یک مقام سومی به همراه تیم استقلال، پرافتخارترین مربی لیگ برتر فوتبال ایران است.
ضمن اینکه وی توانسته دو قهرمانی در سالهای ۱۳۸۱ و ۱۳۸۷ و یک نایب قهرمانی در سال ۱۳۸۳ در جام حذفی ایران به همراه تیم استقلال تهران به دست آورد.
زندگی شخصی امیر قلعه نویی
او اهل محله نازی آباد تهران است. پدرش نام های اردشیر و بابک را برای او و برادرش انتخاب کرد، اما از همان کودکی بیشتر با نام امیر صدایش می کردند. در هفت سالگی پدرش را از دست داد و از آن به بعد مجبور به کارگری شد. در نوجوانی شاگرد قنادی بود و پس از آن تا قبل از پیوستن به استقلال به مدت حدود ١٠ سال مزرعه کشاورزی خودش را اداره می کرد.او پسری به نام محمد هوتن و یک دختر به نام ثمر دارد.
زندگی ورزشی
در سال ۱۳۶۰ امیر به تیم ملی جوانان دعوت شد که نمایش قابل قبولی هم از خود ارائه کرد و در اسفند ۱۳۶۰ از تیم راه آهن به شاهین رفت. شاهین در آن زمان ملی پوشان زیادی داشت. او اواسط لیگ سال ۶۶ پس از پیروزی ۲ بر صفر برابرپرسپولیس، شاهین را ترک کرد و به السد قطر رفت.
امیر زمستان ۱۳۶۷ به تهران بازگشت و این بار سراغ باشگاه استقلال تهران رفت، پای میز قرارداد نشست و پیراهن آبی را بر تن کرد.
اولین بازی وی به عنوان بازیکن استقلال در ۱۹ اسفند سال ۱۳۶۷ مقابل پرسپولیس رقم خورد. این بازی که در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی برگزار می‌شد به پنالتی کشیده شد و اردشیر پنالتی‌اش را از دست داد.
این بازیکن خلاق تا پایان دوره بازیگری‌اش تنها ۱۹ بازی ملی انجام داد که اتفاقاً ۱۸ بازی آن در سن ۳۰ سالگی به بعد رخ داد. امیر اولین‌بار توسط ناصر ابراهیمی در سال ۱۳۶۴ به تیم ملی ب دعوت شد.
او در اردیبهشت سال ۱۳۶۵ همراه تیم ملی به چین سفر کرد و اولین‌بار پیراهن تیم ملی الف را بر تن کرد اما تا سال ۱۳۷۲ هیچگاه مجدداً به تیم ملی فراخوانده نشد. در کارنامه ملی قلعه نویی تنها یک گل زده آن هم به کویت دیده می‌شود.
او در سال ۱۳۶۸ دچار مصدومیت شدیدی شد و بار دوم در سال ۱۳۷۳ مصدومیت جدی را تجربه کرد.
وی سابقه مربیگری در تیمهای برق تهران، کشاورز، استقلال اهواز و استقلال تهران را دارد.
پس از قهرمانی استقلال تهران با قلعه نویی در سال ۱۳۸۵ و نتایج ضعیف تیم ملی ایران در مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ و از طرفی خاتمه همکاری ایران با برانکو ایوانکویچ، شرایط تازه‌ای برای قلعه نویی مهیا شد.
او به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد و همزمان در ادواری پست‌های مدیرفنی و رئیس سازمان فوتبال استقلال تهران را نیز بر عهده داشت. تیم ملی ایران با حضور او روی نیمکت در مسابقات جام ملتهای آسیا (۲۰۰۷) با ضربات پنالتی مغلوب تیم ملی کره‌جنوبی شد و از این رقابت‌ها دست خالی بازگشت.
در سال ۲۰۰۷ وی کاندید کسب بهترین مربی سال آسیا شد. قلعه نویی از استقلال به سپاهان رقت و پس از قهرمانی سپاهان این تیم را ترک کرد و در سال ۱۳۹۰ بهتراکتور سازی تبریز پیوست.
قلعه نویی در خرداد ۱۳۹۱ دوباره سرمربی استقلال شد. او دوباره در تیر ماه ۹۴ سر مربی ملوان بندر انزلی شد.
قلعه نوعی سرمربی ملوان شد.
امير قلعه نويي در مرداد ۱۳۹۴ پس از دو بازي ليگ برتر به دليل عدم توافق با مديران ملوان از سرمربيگري در اين تيم كناره گيري كرد. قلعه نويي در دو ديدار ابتدايي فصل نيز روي نيمكت ننشست. او سپس براي دومين بار سر مربي تراكتور سازي شد.
خرداد ۱۳۹۶ امیر قلعه‌نویی با عقد قرارداد یک ساله به ذوب‌آهن اصفهان پیوست.
رده ملی امیر قلعه نویی
تا پایان دوره بازی اش ۲۰ بازی ملی را در کارنامه ثبت کرد که اتفاقاً ۱٩ بازی آن از سن ٢٩ سالگی به بعد رخ داد. وی اولین بار توسط ناصر ابراهیمی در سال ۱۳۶۴ به تیم ملی «ب» ایران دعوت شد. یک سال بعد از سوی پرویز دهداری به تیم ملی دعوت شد و اولین بازی ملی خود را در اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۵ در مقابل چین انجام داد.
اما پس از آن تا ٢٩ سالگی (سال ١٣٧٢) در ترکیب تیم ملی قرار نگرفت، هر چند در سال ١٣۶٨ توسط علی پروین به اردوی تیم ملی دعوت شد. در طی این مدت چند تورنمنت مهم بین‌المللی را به دلایل مختلف از دست داد. نخست، در زمان برگزاری جام ملتهای آسیای ١٩٨٨ در تیم السد قطر بازی می کرد و چون در آن زمان بازیکنان شاغل در تیمهای خارجی به تیم ملی دعوت نمی‌شدند، امکان بازی در آن مسابقات را پیدا نکرد. در زمان بازیهای آسیایی ١٩٩٠ پکن عضو تیم استقلال بود، اما به دلیل ترافیک هافبک های برجسته و تکنیکی (مثل نامجو مطلق، بیانی، ابطحی، قایقران، و افتخاری) در تیم ملی آن زمان در جمع ٢٠ نفر اعزامی تیم فوتبال به بازیهای آسیایی ١٩٩٠ قرار نگرفت. در زمان جام ملتهای آسیای ١٩٩٢ ژاپن هم دچار مصدومیت شدید بود و ١١ ماه دور از میادین ماند.
پس از این دوره در سال ۱۳۷۲ بار دیگر به تیم ملی فراخوانده شد و در دیدار ایران – بوسنی هرزگوین در شهریور ١٣٧٢ که با سرمربیگری علی پروین انجام شد در ترکیب تیم ملی قرار گرفت. در مسابقات انتخابی جام جهانی ۱۹۹۴ که در پاییز ١٣٧٢ در کشور قطر برگزار شد، از بازی دوم در ترکیب اصلی ایران قرار گرفت و عملکرد موفقی به ویژه در بازیهای ایران در مقابل ژاپن و کره شمالی داشت. ضمن اینکه در بازهای آسیایی ١٩٩۴ هیروشیما هم در ترکیب تیم ملی قرار گرفت. آخرین حضور او در تیم ملی به بازیهای انتخابی جام ملتهای آسیا ١٩٩۶ در تهران و عمان بر می گردد. در کارنامه ملی قلعه نویی یک گل زده به کویت دیده می‌شود. ضمن اینکه یک بار بازوبند کاپیتانی تیم ملی را هم به بازو بست.
قلعه نویی جندین بار در دوران بازیگری مصدوم شد و دو مرتبه مصدومیت جدی را تجربه کرد. بار اول در سال ۱۳۷١ و بار دوم آن در سال ۱۳۷۵ دچار مصدومیت شدید و طولانی شد که نهایتاً به خداحافظی او از فوتبال انجامید. تبعات مصدومیت شدید زانو در دوران پس از بازی هم همراه وی بود و چندین بار ناچار به جراحی زانو شد.
