چرا قرارداد بنز و رنو نهایی نشد؟

پس از توافق هسته‌ای و همچنین اجرایی شدن برجام، خودروسازان مختلفی برای ورود یا اتصال دوباره به صنعت خودرو ایران اعلام آمادگی کردند که در این بین اتفاقا اشتیاق بنز و رنو در این زمینه بیشتر از دیگر خودروسازان بود.بر این اساس، بنز اولین خودروسازی بود که خود را به ایران رساند و تفاهم نامه همکاری مشترک با ایران‌خودرو امضا کرد و رنو نیز پاییز سال گذشته بر سر همکاری مشترک با سازمان گسترش و نوسازی صنایع (ایدرو) به توافق رسید.  

اگرچه بنا بود توافق نامه‌های موردنظر طی سال گذشته یا اوایل امسال به قرارداد تبدیل شوند، با این حال هنوز این اتفاق رخ نداده و وزیر صنعت نیز در نشست خبری دیروز خود تلویحا از وجود برخی اختلاف‌نظرها میان طرفین صحبت به میان آورده است.

آن طور که محمدرضا نعمت‌زاده اعلام کرده، تعجیل (در امضای قرارداد رنو) نمی‌تواند به نفع خودروسازی کشور باشد و باید منافع ملی را در نظر گرفت. به گفته او، قیمت سایت بن‌رو برای واگذاری به رنو افزایش یافته و رنویی‌ها نیز موافقت کرده‌اند. وزیر صنعت اما در مورد بنز هم با بیان اینکه «در حال گروکشی هستیم»، اعلام کرده که هدف از این کار، افزایش داخلی‌سازی (قطعات بنز) در ایران است.

اظهارات وزیر صنعت اگرچه نشان‌دهنده تمایل رنو و بنز برای حضور در ایران است، با این حال مشخص می‌کند که هنوز قرارداد آنها با طرف‌های ایرانی نهایی نشده و اختلاف‌نظر در برخی مسائل پابرجاست.به‌نظر می‌رسد این اختلاف‌نظرها بیشتر در مورد مسائلی مانند داخلی‌سازی قطعات و صادرات محصول از ایران است، چه آنکه وزارت صنعت از همان ابتدا این دو موضوع (داخلی‌سازی و صادرات) را به‌عنوان دو شرط اصلی برای حضور در ایران، پیش پای شرکت‌های خارجی گذاشته بود.