«انسان و زمان آگاهی مدرن» عنوان درس گفتارهاي ژيل دلوز در بازه ايمانوئل كانت است. دلوز اين كتاب را در سال ١٩٦٣ منتشر كرد. گفته مي‌شود از ويژگي‌هاي برجسته اين كتاب، مقدمه تحسين‌برانگيزش است كه در آن كل فلسفه كانت را در چهار قاعده شاعرانه خلاصه كرده است؛ «زمان از لولا در رفته است.»، «من ديگري است»، «خير آن چيزي است كه قانون مي‌گويد» و «كاربرد نامنظم و آزاد همه قوا.»
دلوز ١٥ سال بعد، يعني در سال ١٩٧٨ با ارايه چهار درسگفتار در دانشگاه ونسان بار ديگر به كانت بازمي‌گردد و اين بار با هدف تشريح قواعدي كه در مقدمه كتاب خود اشاره‌اي گذرا به آنها داشته بود. در اين درسگفتارها به وضوح مي‌توان اهميت زمان در فلسفه كانت، جدا شدن محض از من تجربي توسط خط زمان مكاني- زماني و فعال و خود آيين بودن قوه شناخت را مشاهده كرد، مسائلي كه دلوز نيز براي آنها اهميت ويژه‌اي قايل است.
بر اين اساس مي‌توان دلوز به اصطلاح پست مدرن را فيلسوفي پساكانتي نيز ناميد. «انسان و زمان آگاهي مدرن» نوشته دلوز اكنون با قلم علی اصغر واعظي ترجمه و توسط انتشارات هرمس به بازار نشر راه يافته و اكنون در اختيار خوانندگان و علاقه‌مندان فارسي زبان قرار گرفته است.
- 16
- 3
