به گزارش ایسنا و به نقل از نیویورک تایمز، این انجمن آهنگ "نرخ نزول" متوسط شهریه دانشگاههای خصوصی را نظاره و بررسی می‌کند. به زبان ساده‌تر این انجمن تفاوت میان میزان شهریه اعلامی توسط دانشگاه‌ها را با مبلغ نهایی دریافتی پس از کسر بورسیه و تسهیلات بررسی می‌کند. به طور مثال شهریه اعلامی ۵۰ هزار دلار بوده است در حالی که میانگین پرداختی دانشجویان ۳۰ هزار دلار است. "نرخ نزول" ۲۰ هزار دلار است که وقتی بر ۵۰ هزار دلار تقسیم شود "نرخ نزول" ۴۰ درصدی را نشان می‌دهد.
در ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۶ "نرخ نزول" شهریه ۳۸ درصد بوده است. اما بعد از آن سال، سالیانه رشد منظمی داشته است به طوری که در پاییز گذشته به بالاترین میزان خود با ۴۹.۱ درصد رسید.
به گفته اقتصاددانان چیزی وجود دارد به اسم "نرخ تبعیض" که می‌گوید در هر بازار کالا و خدماتی یک دامنه قیمت وجود دارد که مشتریان مایلند در محدوده این دامنه هزینه کنند. معمولا درصد کمی از مردم تمایل به هزینه مبالغ گزاف از خود نشان می‌دهند و اکثر مردم تمایل به کم هزینه کردن و هزینه در یک دامنه محدود دارند.
قیمت بازار زمانی مشخص می‌شود که میزان عرضه و تقاضا تقریبا برابر شود. هیچ شرکتی نمی‌خواهد همه تولیداتش را با قیمت بازار به فروش برساند و به دنبال راهی می‌گردند تا تولیداتشان را به بالاترین قیمت به افرادی که حاضرند پول بیشتری بپردازند بفروشند و آنها را ترغیب به خرید کنند.
پس از آن، شرکت دومین مشتری ثروتمند خود را بر اساس منحنی تقاضا پیدا کرده و به همین ترتیب هر محصول را با قیمت‌های متفاوتی به فروش می‌رساند.
این فرآیند موجب ایجاد "نرخ تبعیض" می‌گردد. در حقیقت این روش فروش، درآمد بسیار بیشتری نسبت به فروش همه محصولات به قیمت بازار نصیب شرکت تولید کننده می‌کند.
نحوه فروش بلیط صندلی‌های هواپیما توسط خطوط هوایی یک مثال درست و مصداق این قضیه است. آنها قسمت‌های بیزینس و فرست کلاس هواپیماها را به بهانه ارائه خدمات بیشتر نظیر نوشیدنی‌های رایگان، فضای بیشتر و کادر پروازی مودب‌تر برای دریافت مبالغ گزاف به وجود آورده‌اند. در حالی که در واقعیت فرست کلاس بهانه‌ای است برای دریافت هزینه بیشتر از افراد ثروتمند، فقط به این دلیل که ثروتمندند. حرکت بعدی‌شان نیز جمع‌آوری اطلاعات از باقی مسافران برای شناسایی زمینه‌هایی است که می‌توانند مبلغ بیشتری برایشان صرف کنند.
"نرخ نزول" شهریه دانشگاه‌ها نیز همانند فرآیند فروش بلیط صندلی‌های هواپیما توسط خطوط هوایی است. دانشگاه‌ها نمی‌خواهند رشته‌ها و بخش‌های مورد اقبالشان را به همه دانشجویان به طور یکسان ارائه کنند. آنها به دنبال دانشجویان ثروتمند هستند.
به عبارت ساده‌تر، این دلیلی است بر چرایی بالا بردن شهریه دانشگاه‌ها و شروع به کم کردن شهریه برای دانشجویان معمولی به منظور تطبیق در منحنی تقاضا. به این دلیل است که دانشگاه‌ها در مرحله نام‌نویسی از جزئیات اقتصادی خانواده دانشجویان به تفصیل سوال می‌کنند. دانشگاه‌ها مدعی‌اند که این سوالات برای تهیه بهترین بسته پیشنهادی برای دانشجویان پرسیده می‌شود اما حقیقت این است که آنها قصد دارند با توجه به در نظر گرفتن پاسخ این سوالات، مناسب‌ترین شهریه را تعیین کنند.
- 13
- 1
