سنگربان ۴۰ ساله و ایتالیایی پاری سن ژرمن در شماره ویژه اکیپ، مصاحبه نسبتا مفصلی را با این نشریه انجام داده و در مورد موضوع های مختلفی صحبت کرده است:
اکیپ: زمان خداحافظی از فوتبال؟
طی سالیان اخیر فهمیدم که اشتباه است زمان خاصی را برایش تعیین کنم. وقتی ۳۲ ساله بودم، فکر می کردم ۳۵ سالگی از فوتبال خداحافظی می کنم. سپس گفتم ۳۸ سالگی. وقتی به این رسیدم گفتم ۴۰ سالگی. زندگی من را به اینجا کشانده است. شاید ۶ ماه دیگر، شاید یک سال دیگر و شاید ۱۰ سال دیگر. نمی خواهم بدانم. مطمئنم احساسات و زندگی ای که من داشته ام(حتی در رختکن)، جای دیگر پیدا نمی شود. شک دارم اگر یک بازیکن عادی، شبیه به من زندگی کرده باشد. شاید باید قبول کنید که زندگی، مراحل مختلفی دارد و به همین دلیل نباید هرگز شگفت زده شوید. پس من می دانم که یک روز این اتفاق می افتد و در نتیجه، شگفت زده نخواهم شد. اما من همچنین می دانم که همه چیز متفاوت خواهد بود.
اکیپ: در دنیای فوتبال این بحث مطرح است که جانلوییجی بوفون، بهترین دروازه بان تاریخ فوتبال بوده است. آیا دروازه بانی آن چیزی است که مردم فکر می کنند؟
شغل متفاوتی در زمین است و خیلی سخت می توان آن را فهمید. هیچکس نمی تواند یک شغل متفاوت را قضاوت کند. من چگونه می توانم یک مهندس فیزیک هسته ای را قضاوت کنم وقتی هیچ ایده ای در موردش ندارم؟ انسان نباید به حدی خودبین باشد که هر چیزی را قضاوت کند اما من می دانم که فوتبال به حدی محبوب است که هر کسی می خواهد در موردش صحبت کند. اگر یک خبرنگار ورزشی ما را مورد انتقاد قرار دهد، در نهایت ما آن را قبول می کنیم.
اگرچه حس امنیتی هم نداریم. ما در معرض افرادی هستیم که هیچ ایده ای در مورد کار ما ندارند و نظر عموم مردم را تحت تاثیر قرار می دهند. برای مثال، کمتر کسی می فهمد که سخت ترین کارها برای یک دروازه بان، کارهایی هستند که قابل دیدن نیست: صحبت کردن در زمان مناسب و تبادل ایده با دفاع تیم. این اعمال باعث می شود که گل نخورید یا حتی گل هم بزنید. این مسئله را تنها بازیکنان داخل زمین می فهمند. چیزی غیرعادی نیست اما تعیین کننده است. هیچ کس آن را نمی بیند اما ما از آن خبر داریم. اشتباهات دروازه بانی، متفاوت است. شما وقتی کاری را انجام می دهید، قبول نمی کنید که در ان اشتباهی مرتکب شوید. من شخصا منتقد خودم هستم اما این کار را بعد از بازی انجام می دهم. اگر در حین بازی بخواهم نگران باشم، تمرکزم را کلا از دست خواهم داد.
اکیپ: بوفون زمانی در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران در مورد اینکه چه توصیه ای برای دروازه بان ها دارد گفته بود که کار دیگری پیدا کنند. هنوز هم این نظریه را دارد؟
چیزی که من می خواستم بگویم این بود که شما نمی توانید یک دروازه بان باشید، اگر به حد کافی قوی نباشید یا تحت تاثیر دیگران قرار بگیرید. از نظر ذهنی، مسئله خیلی پیچیده ای است. اگر در این جنبه شکننده هستید، بهتر است سراغ دروازه بانی نیایید. یا خیلی قوی هستید یا به هیچ وجه برایتان مهم نیست.
اکیپ: آیا فابین بارتز هم برایش مهم نبود؟
بارتز وانمود می کرد که برایش مهم نیست!
اکیپ: بعد از کالچوپولی و فرستادن یوونتوس به دسته دوم، در تیم ماندی. چرا؟
در فوتبال، شما پیام های خارج از میدان را تنها با وفاداری می توانید ارسال کنید. می خواستم به هواداران یوونتوس بگویم که در این لحظات سخت، با شما خواهم بود. ما برای شهرت، پول، جام و خیلی از چیزهای دیگر بازی می کنیم اما ما همچنین برای حس تعلق، فوتبال بازی می کنیم.
اکیپ: بوفون حتی قبل از ملحق شدن به پاری سن ژرمن هم در فرانسه مشهور شد. او در جریان بازی تیم ملی ایتالیا و فرانسه در باری، از هواداران ایتالیایی خواست که در زمان پخش سرود ملی فرانسه، سوت نزنند
من هیچوقت اعمالم را از پیش حساب شده انجام نمی دهم. به همین دلیل است که برخی مواقع خودم را به دردسر انداخته ام. در باری، عده ای از ایتالیایی ها در زمان پخش سرود ملی فرانسه سوت زدند و من خواستم آنها را ساکت کنم. جدا از احترام به فرانسه و مردم این کشور، قصد داشتم از کشورم دفاع کنم. اینکه بگویم ایتالیا، آنهایی نیست که سوت زدند. من تاریخ کشورم را می دانم. ارزش هایی وجود دارد که در سرود ملی ما نهفته است. یادآوری تراژدی و مرگ هزاران نفر برای ایتالیا. پدربزرگ من در جنگ جهانی اول کشته شد. نمی خواستم کسی فکر کند ما ایتالیایی ها به تاریخ بی اعتنا هستیم.
- 17
- 4
