به گزارش نود، خط خوردن سیدجلال حسینی از لیست نهایی کی‌روش آنقدر غیرقابل پیش‌بینی بود که همه را مبهوت کرد و فراتر از یک شگفتی را برای هواداران تیم ملی ایران رقم زد. اگرچه حذف سیدجلال از ۲۳ بازیکن ایران در روسیه تصمیم عجیب و باورنکردنی سرمربی تیم ملی بود اما اگر بازی‌های دوستانه تیم ملی در ماه‌های اخیر را با دقت بیشتری بررسی کنیم مشخص است که جلال حسینی مدت زیادی است که از تفکرات کی‌روش خط خورده است.
در بازی اول ایران مقابل قطر در بازی‌های انتخابی جام‌جهانی، پورعلی‌گنجی غایب بود و سیدجلال حسینی در ترکیب اصلی تیم ملی قرار گرفت. در بازی دوم مقابل چین با بازگشت پورعلی‌گنجی، کی‌روش از زوج او و پژمان منتظری در قلب دفاع استفاده کرد. مصدومیت منتظری در آن بازی باعث شد تا سیدجلال مجددا در ترکیب قرار بگیرد. ادامه مصدومیت منتظری در بازی‌های بعدی، حضور جلال حسینی در ترکیب را طولانی کرد اما نیمکت‌نشین شدن او بعد از بازگشت پژمان نشان می‌دهد که کی‌روش روی کاپیتان پرسپولیس به عنوان آلترناتیو منتظری حساب می‌کرده است. فرضیه‌ای که بازی‌های بعدی تیم ملی آن را بیشتر ثابت می‌کند.
بعد از بازی با سوریه در دور رفت که با نتیجه صفر- صفر به پایان رسید آمار دقایق بازی حسینی در تیم ملی کمتر و کمتر شد. او در ۱۵ بازی پایانی تیم ملی، فقط در ۳ بازی در ترکیب فیکس قرار گرفته است و در بقیه بازی‌ها یا مصدوم بوده، یا به عنوان ذخیره به میدان آمده و یا ۹۰ دقیقه را روی نیمکت نشسته است. حضور فیکس در تنها از ۲۰ درصد از بازی‌های پایانی تیم ملی نشان می‌دهد که خط خوردن این بازیکن از لیست نهایی از نظر کی‌روش غافلگیری بزرگی محسوب نمی‌شده است. مدت‌ها بود که نقش او در تیم کی‌روش کمرنگ شده بود اما درخشش و روزهای فوق‌العاده‌اش در ترکیب پرسپولیس نمی‌گذاشت تا این احتمال به ذهن کسی خطور کند که کاپیتان قرمزها غایب بزرگ روسیه خواهد بود.
- 17
- 5
