سیاره زمین بیش از چهار میلیارد سال پیش ایجاد شده اما دانش ما از تاریخ و گذشته سیاره‌مان ناچیز است. با این حال فسیل‌های باستانی و دست‌سازه‌های دفن‌شده زیر سطح زمین، اطلاعاتی از گذشته برایمان به ارمغان می‌آورد.
به گزارش گروه علم و فناوری-هانا حیدری؛ باستان‌شناسان در تلاشند تا با بررسی و مطالعه یافته‌های باستانی تا جای ممکن شکاف‌های خالی تاریخ را پر کنند اما برخی از این اکتشافات گویی به جهان دیگری تعلق دارند.
برخی تکنولوژی‌های شگفت‌انگیز گذشته باعث می‌شود به این فکر بیفتیم که بشر طی قرن‌ها هیچ پیشرفتی نکرده است. برخی یافته‌ها نیز خبر از ظلم‌های وحشتناکی می‌دهد که در گذشته اتفاق افتاده است.
در ادامه به هولناک‌ترین یافته‌های باستان‌شناسی می‌پردازیم:
گورستان خون‌آشام‌ها
در بلغارستان چندین جسد با میله‌های آهنی فرورفته درون سینه‌هایشان کشف شد. شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهد که قدمت این اجساد به ۷۰۰ سال قبل برمی‌گردد. این یافته‌ها در معبد باستانی «پرپریون»، در نزدیکی صوفیه، پیدا شد.
در اروپای شرقی اعتقادات شدیدی مبنی بر وجود خون‌آشام‌ها وجود دارد. افراد محلی براین باورند که اگر خون‌آشام‌ها با میله آهنی یا چوبی در سینه‌شان دفن شوند، از مرگ برنمی‌گردند. افراد بی‌گناه زیادی به جرم خون‌آشام بودن کشته شدند. در بعضی از قبرهای خون‌آشام کشف شده، سر جسد از تنش جدا شده بود.
«موای» غول‌پیکر
این اکتشاف ترسناک که به نظر می‌رسد پنجه یک هیولا باشد، ۳۰ سال قبل در غارهای کوه اون در نیوزلند پیدا شد. این پنجه دایناسور مانند به یک «موا»، یک پرنده ماقبل تاریخ، مومیایی شده ۳۳۰۰ ساله تعلق دارد.
موا شبیه به شترمرغ‌های امروزی بوده اما جثه بسیار بزرگ‌تری داشته است. اندازه برخی از مواها تا سه متر هم می‌رسیده است. آنالیرهای DNA نشان می‌دهد که اولین موا ۱۸/۵ میلیون سال پیش روی زمین ظاهر شد.
قبرستان آدم فضایی‌ها
در سال ۱۹۹۹ چندین جمجمه آدم فضایی مانند در شهر کوچکی در مکزیک پیدا شد. این سایت باستان‌شناسی شامل ۲۵ گور انسان بود که ۱۳ مورد از آنها دارای جمجمه‌های دراز بدفرم بودند هرچند تمامی اسکلت‌ها متعلق به انسان بودند.
کشش جمجمه، عمل رایجی در میان جمعیت پیش‌اسپانیایی بود. طی دوران کودکی، جمجمه آنها بین دو تخته چوبی گذاشته و فشرده می‌شد. دانشمندان گمان می‌کنند که در آن دوره، سرهای کشیده نشان از هوش بالا بوده یا نوعی استاندارد زیبایی بوده است.
فاضلاب کودکان
در سال ۱۹۸۸، باستان‌شناسان بقایای حداقل ۷۹ کودک را در سیستم فاضلاب روم باستان پیدا کردند. این اکتشاف، بزرگ‌ترین گور دسته‌جمعی از کودکان بود که تا کنون پیدا شده است. تحقیقات بیشتر نشان داد که سن این نوزدان در هنگام مرگ کمی بیشتر از یک هفته بوده است و در سلامت کامل به سر می‌بردند.
این بقایا زیر یک گرمابه پیدا شدند. این بچه‌های ناخواسته که اکثرشان پسر بودند کمی بعد از تولد، در سیستم فاضلاب رها می‌شدند. در فرهنگ روم باستان، نوزدان انسان محسوب نمی‌شدند و اگر بچه‌ای ناخواسته بود آن را رها می‌کردند.
مومیایی‌های یخ‌زده
در سال ۱۹۹۹، اجساد مومیایی شده سه کودک اینکا در نزدیکی آتشفشان «لولایلاکو» در نزدیک آرژانتین، کشف شد. بدن‌های آنها توسط سرمای شدید کاملا یخ‌زده بود. آنالیزها نشان می‌دهد که این سه کودک تقریبا ۵۰۰ سال پیش قربانی شده‌اند و به آنها الکل و برگ کوکا (گیاهی که از آن کوکائین تولید می‌شود) داده شده بود.
تحقیقات نشان می‌دهد که انتخاب شدن به عنوان قربانی، افتخار محسوب می‌شده است و یکی از این دخترهای مومیایی شده از مقام بالایی در جامعه برخوردار بوده است. به نظر می‌رسد دو نفر دیگر، همراهان این دختر بوده‌اند. همچنین محققان براین باورند که به این کودکان ماده آرام‌بخش داده شده بود تا یخ بزنند و بمیرند.
دشت کوزه‌ها
هزاران کوزه سنگی مرموز به شکل خوشه‌ای در لائوس پیدا شده است. اندازه این کوزه‌ها بسیار متفاوت است و دانشمندان معتقدند که برای تدفین استفاده می‌شده‌اند. بسیاری از کوزه‌های کوچک دزدیده شدند. بقایای انسان و کالاهای تدفینی در اطراف این کوزه‌ها کشف شده است. قدمت این سایت باستانی به سال ۵۰۰ قبل از میلاد مسیح تا ۵۰۰ میلادی بازمی‌گردد.
براساس افسانه‌های محلی، غول‌ها برای مدتی در این منطقه ساکن بودند و شاه آنها درون این کوزه‌ها نوشیدنی ذخیره می‌کرده است تا در هنگام پیروزی در جنگ آنها را بنوشند. برخی از محققان براین باورند که این کوزه‌ها برای جمع‌آوری آب طی فصل توفان‌های موسمی ساخته شده‌اند.
وایکینگ‌های سر بریده
در یک اکتشاف تکان‌دهنده، یک گور دسته‌جمعی از ۵۱ سر و ۵۴ اسکلت از وایکینگ‌های اسکاندیناوری در ویموث انگلستان پیدا شد. سرها جدا از بدن‌هایشان به خاک سپرده شده بودند و قدمت آنها به سال ۹۷۰ تا ۱۰۲۵ میلادی می‌رسد. این گور در سال ۲۰۰۹ توسط گروهی از باستان‌شناسان کشف شد.
آنالیزهای مربوطه نشان می‌دهد که تمامی اسکلت‌ها متعلق به مردان ۲۵ ساله و جوان‌تر بوده است. آسیب‌های وارده به اجساد نشان می‌دهد که آنها سر زده شده بودند و قبل از مرگ به شدت آسیب دیده بودند. به نظر می‌رسد این وایکینگ‌ها در حین حمله به سرزمین‌های آنگلوساکسون‌ها دستگیر شده بودند.
مومیایی با فریادی ابدی
در سال ۱۸۸۶، یک مومیایی در مصر پیدا شد که به نظر می‌رسد از درد زیادی رنج می‌برده است؛ صورت این مرد در حال کشیدن فریاد ابدی خشک شده است. براساس وضعیت این مومیایی و تابوت بی‌نام و نشان آن، دانشمندان حدس می‌زنند که این مرد به عنوان مجازات مومیایی شده است.
مرد جیغ‌زننده، «مرد ای» نامیده شده است. برخی بر این باور بودند که این مومیایی به پسر خائن «رامسس سوم» تعلق دارد. اما تحقیقات بیشتر نشان داد که سن این مرد حدودا ۴۰ سال است که با سن پسر رامسس همخوانی ندارد.
گودال دست راست
در سال ۲۰۱۰، گودالی حاوی ۱۶ دست راست انسان در یک سایت مصر باستان پیدا شد. این دست‌ها ۳۶۰۰ سال قبل دفن شده‌اند. این یافته‌ها اولین شواهدی است که نشان می‌دهد رسم مصریان باستان مبنی بر این که بریدن دست راست سرباز دشمن با طلا پاداش داده می‌شود، حقیقت داشته است. دانشمندان معتقدند که این دست‌ها متعلق به دشمنان فرعون بوده است.
آدم‌خوارها
در سال ۲۰۱۰، بقایای ۱۲ نئاندرتال در غاری در شمال اسپانیا کشف شد. محققان براین باورند که این گروه ۴۹ هزار سال پیش مرده‌‌اند و توسط نئاندرتال‌های دیگر خورده شده‌اند. بقایای کشف شده شامل سه مرد بالغ، سه زن بالغ، سه نوجوان، دو کودک و یک نوزاد می‌شود که به نظر می‌رسد یک خانواده بودند.
آنالیزها نشان می‌دهد که آدم‌خواری در میان مردم ماقبل تاریخی رایج بوده است که احتمالا یکی از دلایل انقراض نئاندرتال‌ها نیز بوده است. در برخی موارد، اجداد انسان‌های امروزی نئاندرتال‌ها را می‌کشتند و اجساد آنها را برای خوردن به غارها می‌آوردند و از جمجمه‌های آنها به عنوان ظرف و از دندان‌هایشان به عنوان جواهرات استفاده می‌کردند.
قبرستان اسب و ارابه
باستان‌شناسان بقایای چندین اسب و ارابه چوبی ۳۰۰۰ ساله را در لویانگ چین پیدا کردند. این گودال‌ها شامل پنج ارابه و ۱۲ اسب می‌شود، قدمت برخی از اقلام یافت‌شده به ۷۷۰ قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد. شواهد موجود نشان می‌دهد که اسب‌ها قبل از دفن، کشته شده بودند. این گورها شامل پوشش‌های برنزی و سرامیکی از خاندان ژوی غربی می‌شدند.
یک پارسی؛ اولین تلفات جنگ شیمیایی
حفاری‌های باستانی در «دورا اروپوس» واقع در سوریه امروزی منجر به کشف ۱۹ سرباز رومی و یک سرباز پارسی شد که از استنشاق گاز سمی کشته شده‌اند. در سال ۲۵۶ میلادی و در طول محاصره این شهر توسط پارس‌ها، به دستور پادشاه ساسانی تونلی زیر دیوارهای شهر کنده شد تا خط دفاعی رومیان را دور بزنند. سپس رومیان شروع به کندن تونلی کردند تا به پارس‌ها شبیخون بزنند.
وقتی که این تونل‌ها بهم راه پیدا کردند، پارسیان با سوزاندن سولفور و قیر گاز سمی را در تونل آزاد کردند. به نظر می‌رسد که یکی از سربازان پارسی به اندازه کافی سریع نبوده است . با استنشاق گاز سمی همراه با ۱۹ سرباز رومی مرده است.
ارتش سفالی
ارتش سفالی در سال ۱۹۷۴ در شانسی چین کشف شد. این ارتش در گودال‌هایی در نزدیکی قبر امپراطور «گین شی هوانگ» پیدا شده است. مردم در آن زمان معتقد بودند که این ارتش از امپراطور در زندگی بعدی محافظت می‌کند. دانشمندان تخمین می‌زنند که بیش از ۸۰۰۰ هزار سرباز، ۱۳۰ ارابه و ۶۷۰ اسب در این گودال‌ها وجود دارد.
مومیایی زنده
یک مومیایی ۲۰۰ ساله متعلق به یک راهب بودایی در اولان باتور کشف شد. این مومیایی که در حالت «لوتوس» (حالت مراقبه در یوگا و آیین هندو) نشسته و در همان حالت چهارزانو با پوست احشام پوشیه و مومیایی شده است. متخصصان یوگا و کارشناسان دین بودایی معتقدند که حفظ حالت لوتوس نشانه این است که این راهب توانسته به بالاترین درجه پرواز روح دست پیدا کند و جسمش را برای مدت ۲۰۰ سال گذشته در این وضعیت نگه‌دارد.
«توکتم» در آیین بودایی به مرحله قبل از «نیروانا» گفته می‌شود که درست قبل از محو جسمانیت روی می‌دهد و در این حالت فرد، هنوز زنده محسوب می‌شود.
- 12
- 4
