برخی از اقدامات مهم این فرمانده نظامی فرانسوی شامل احیای دوباره کشورش با مبارزه علیه ملت ایتالیا در سالهای ۱۷۹۶ و ۱۷۹۷، شرکت در نبرد استرلیتز و رویارویی با الکساندر یکم، از تزارهای روسیه، در سال ۱۸۰۵ و همچنین، محاصره و تسلیم ارتش اتریش در جنگ اولم (Battle of Ulm) در همان سال میشوند.
با این حال بناپارت به مطالعه تاریخ علاقهمند بود و زیردستانش را دائما تشویق میکرد تا سرگذشت بهترین فرمانده های نظامی پیش از خود را مطالعه کنند؛ او معتقد بود که تنها از این طریق میتوان هنر جنگیدن و رهبری نیرویهای ارتشی را در شرایط مختلفِ ایجادشده در میدان نبرد، یاد گرفت.
در همین رابطه لیستی از فرمانده های نظامی موردعلاقه ناپلئون بناپارت را آماده کردهایم؛ البته این افراد توسط خود ناپلئون رتبهبندی نشدهاند و ترتیب لیست بر اساس صحبتهای این فرمانده فرانسوی در مورد آنها و دستاوردهای هر یک در جنگ، در نظر گرفتهشده است.
برجستهترین فرمانده های نظامی تاریخ از نظر ناپلئون بناپارت
۷. اوژن ساووا (۱۶۶۳-۱۷۳۶)
اوژن ساووا (Eugene of Savoy) یک فرمانده ارتش با ردهی سپهبد و سیاستمداری برجسته بود که به امپراتوری مقدس روم در اتریش خدمت میکرد. اوژن در طول ۳۹ سال خدمتش ۱۳ بار در میدان نبرد مجروح شد و یکی از بزرگترین پیروزیهایی که به نام او ثبت شده، شکست امپراتوری عثمانی در محاصره بلگراد (Siege of Belgrade)، در سال ۱۷۱۷ است.
اسناد نشان میدهند که ناپلئون در رابطه با دستاوردهای اوژن که یکی از فرماندههای نظامی شناختهشده تاریخ است، میگوید که یکی از الزامات کسب پیروزی با استفاده از علوم جنگی، محاسبه تمامی احتمالات در ابتدای کار بوده و رهبری موفق است که با نشان دادن رفتاری غیرقابل پیشبینی، دشمن را غافلگیر کرده و محاسبات او را برهم بزند؛ اوژن ساووا در این کار مهارت بالایی داشت.
۶. گوستاو آدولف دوم (۱۵۹۴-۱۶۳۲)
گوستاو آدولف (Gustavus Adolphus) در بین سالهای ۱۶۱۱ تا ۱۶۳۲ امپراتور سوئد بود و در مدت حکومتش نقش این کشور را در اروپا بسیار پررنگتر کرد.یکی از برجستهترین پیروزیهای این فرمانده نظامی به نبرد بریتنفیلد (Battle of Breitenfeld) در جنگ سیساله اروپای مرکزی مربوط میشود که در خلال آن نیرویهای تحت رهبری آدولف با همراهی ساکسونها، ارتش کاتولیک را محاصره کرده و دشمن را از بین بردند.
او در خلال نبرد لوتزن (Battle of Lutzen)، در همین جنگ جان خود را از دست داد.
۵. فریدریش بزرگ (۱۷۱۲-۱۷۸۶)
فریدریش دوم که با نام فریدریش بزرگ (Frederick the Great) هم شناخته میشود، در بین سالهای ۱۷۴۰-۱۷۸۶ پادشاه پروس بود و در زمان حکمرانیاش، مرزهای این کشور را با پیروزیهای بزرگ نظامی گسترش داد. او از نظر ناپلئون بناپارت یکی از بهترین فرمانده های نظامی تمام دورانها بود که در دو نبر روسباخ (Rossbach) و لوتن (Leuthen)، در جنگ هفتساله، ارتشهای عظیمی را با مهارت رهبری خود شکست داد.
۴. تورن (۱۶۱۱-۱۶۷۵)
تورن (Turenne) سپهبدی فرانسوی و از خدمتگزاران لویی چهاردهم بود؛ بسیاری معتقدند که بزرگترین پیروزی این فرمانده ارتشی به جنگ فرانسه و هلند در سالهای ۱۶۷۴ و ۱۶۷۵ مربوط میشود. در ماه دسامبر ۱۶۷۴ او به همراه مردانش به ارتش آلمان حمله کرد و شکست سختی را به آنها وارد کرد.
در ماه جولای ۱۶۷۵ شلیک یک توپ جنگی از سوی دشمن در حالی که این فرمانده نظامی بزرگ مشغول دیدبانی خطوط دشمن بود، باعث مرگ او شد. بیشتر از یک قرن بعد از این اتفاق، مردم انقلابی فرانسه در تلاش برای رهایی از ظلم خانواده سلطنتی، با وجود تخریب مقبرههای مختلف به جا مانده از پادشاهان و افراد مذهبی مختلف مقبره تورن را به دلیل احترام زیادی که برای این فرد قائل بودند، دستنخورده باقی گذاشتند.
۳. هانیبال بارکا (۲۴۷-۱۸۳ قبل از میلاد)
هانیبال بارکا (Hannibal Barca) ژنرال و دولتمردی قدرتمند از شهر کارتاژ در مکان کنونی کشور تونس بود که شکست سختی را به امپراتوری روم وارد کرد. بزرگترین پیروزی این مورد از فرمانده های نظامی محبوب ناپلئون بناپارت، به نبرد کان (Battle of Cannae) مربوط میشود که ارتش دشمن توسط نیرویهای هانیبال کاملا نابود شدند. پولیبیوس، تاریخنگار روم در مورد این نبرد نوشته است که ۷۰ هزار سرباز رومی توسط سربازان این فرمانده نظامی بزرگ کشته شدند.
پس از کمرنگ شدن قدرتش، هانیبال بارکا در سال ۱۸۳ قبل از میلاد خودکشی کرد.
۲. ژولیوس سزار (۱۰۰-۴۴ قبل از میلاد)
وِرسینگِتوریکس (Vercingetorix) فرمانده گُلها که در نبرد آلیسیا تسلیم ژولیوس سزار شده است.
ژولیوس سزار (Julius Caesar) ژنرالی رومی و سیاستمداری برجسته بود که به عنوان یکی از بزرگترین فاتحان تاریخ شناخته میشود. در کنار پیروزیاش در نبرد آلیسیا (Battle of Alesia) و شکست گلها، این فرمانده نظامی بزرگ در کنار پومپه و کراسوس یکی از سران حکومت سهنفره روم بود.
سزار در نبردهای زیادی شرکت کرد، در خلال جنگهای داخلی روم پومپه را شکست داد و پس از پیروزیهای فراوان، تبدیل به یک دیکتاتور شد؛ نمایندگان سنای روم در سال ۴۴ قبل از میلاد او را با ضربات چاقو به قتل رساندند.
۱. اسکندر سوم مقدونیه (۳۵۶-۳۲۳ قبل از میلاد)
اسکندر سوم پادشاه مقدونیه بود و علاوه بر حمله به هند و گسترش فرهنگ یونان در بخش بزرگی از جهان باستان، شاهنشاهی ایران را هم شکست داد. محبوبترین مورد از میان فرمانده های نظامی موردعلاقه ناپلئون بناپارت مدتی شاگرد ارسطو بود و پس از کشته شدن پدرش، فیلیپ دوم، به حکومت رسید.
ناپلئون در رابطه با اسکندر گفته است که این فرمانده نظامی در میان رهبران محبوبش، رتبه اول را دارد و در بین موارد مختلف، محاصره صور (Siege of Tyre)، فتح مصر و لشکرکشی به واحه سیوا جزو برجستهترین اقدامات او به حساب میآید.
اسکندر مقدونی در سال ۳۲۳ قبل از میلاد در اثر بیماری از دنیا رفت.
همانند فرمانده های نظامی موردعلاقهاش، خود ناپلئون هم به عنوان یکی از برجستهترین رهبران ارتشی شناخته میشود.
- 21
- 1