معرفی ۱۰ ناوشکن برتر دنیا + تصاویر

ناوشکن ها پس از رزمناوها که تنها کشورهای آمریکا و روسیه آن­ها را در خدمت دارند،­‌ سنگین­‌ترین شناور رزمی هستند که نیروی دریایی برخی کشورها در اختیار دارند.قدرت آتش این شناورها از رزمناوها هم بیشتر است و معمولا وظیفه محافظت از ناوهای دیگر را بر عهده دارند. در این­جا قصد معرفی ۱۰ ناوشکن برتر دنیا را داریم.

ناوشکن کلاس زاموالت (آمریکا)

زاموالت (Zumwalt) جدیدترین ناوشکن نیروی دریایی آمریکا است. این ناوشکن جزو بزرگ­ترین و البته گران­ترین ناوشکن­‌ها است و قیمت هر فروند از این ناو ۳.۹۶ میلیارد دلار است. به دلیل همین قیمت زیاد تنها ۳ فروند از ۲۷ فروندی که قرار بود به خدمت گرفته شوند ساخته شد.

زاموالت به معنای واقعی کلمه یک ناوشکن رادارگریز است و سطح مقطع راداری آن به اندازه یک قایق ماهی گیری است، در حالی که اندازه آن حتی از رزمناوهای تایکاندروگا هم بیشتر است. همچنین تلاش شده تا اثرات حرارتی و صوتی این ناوشکن تا حد امکان کاهش یابد.

زاموالت دارای ۸۰ پرتابگر عمودی موشک است که بر خلاف ناوهای دیگر در دو طرف بدنه آن قرار دارند تا در صورت انفجار مهمات، موج آن به سمت خارج از بدنه هدایت شود و امکان غرق شدن ناو به حداقل برسد. در این سلول‌­ها ترکیبی از موشک­‌های کروز تاماهاک، موشک پدافندی RIM-162 ESSM و موشک ضد زیردریایی ASROC قرار دارند. این ناو همچنین دارای ۲ توپ ۱۵۵ میلی متری با ۹۲۰ گلوله است.

این ناوشکن دارای سیستم تامین قدرت یکپارچه است که امکان نصب تسلیحات لیزری و توپ‌­های مغناطیسی را در آینده بر روی این ناو میسر می‌­کند. زاموالت دارای سطح بالایی از اتوماسیون است که همین مسئله باعث کاهش تعداد خدمه مورد نیاز آن شده که نصف خدمه ناوشکنی مانند آرلی برک است.

ناوشکن کلاس آرلی برک (آمریکا)

آرلی برک (Arleigh Burke) پرتعدادترین ناوشکن در خدمت است و نیروی دریایی آمریکا ۶۴ فروند از این ناوشکن­‌ها را در خدمت دارد. آرلی برک در سال ۱۹۹۱ وارد خدمت نیروی دریایی آمریکا شد و امروزه در نقش­های دفاع هوایی و موشکی، ضد سطح، ضد زیردریایی و حمله زمینی به کار گرفته می‌­شود.

این ناوشکن به سیستم رزمی معروف ایجس مجهز است که تسلیحات و سنسورهای این ناو را یکپارچه می­‌کند. قلب این سیستم رادار آرایه فازی AN/SPY-1D است که وظیفه کشف، ردگیری و هدایت تسلیحات به سمت هدف را بر عهده دارد. هر ناوشکن آرلی برک دارای ۹۶ پرتابگر عمودی است که موشک­ کروز تاماهاک، موشک­‌های پدافندی SM-2، SM-6 و RIM-162 ESSM، موشک ضد بالستیک SM-3 و موشک ضد زیردریای ASROC درون آن­‌ها قرار می­‌گیرند.

این ناو همچنین به موشک­ ضد کشتی هارپون، اژدر Mark 46 یا ۵۰ و توپ سینه  MK 45مجهز است. این تسلیحات آرلی برک را به یک دژ دفاعی مستحکم تبدیل می­‌کند که توانایی محافظت از ناوگروه­‌ها را در مقابل سنگین­‌ترین حملات دارد.

تا کنون سه نسل از این کلاس با شناسه‌­های Flight I، Flight II و Flight IIA  تولید شده‌اند و به زودی پروسه ساخت نسل بعدی این ناو با شناسه Flight III نیز آغاز خواهد شد که دارای رادار و تسلیحات قدرتمندتری خواهند بود.

در نهایت اگر به سریال­‌های خارجی علاقه داشته باشید، ناو جنگی معروف سریال The Last Ship از همین کلاس است.

ناوشکن کلاس آتاگو (ژاپن)

این ناوشکن نمونه ارتقاء یافته ناوشکن­‌های کلاس کنگو نیروی دریایی ژاپن است که خود بر اساس ناوشکن­‌های کلاس آرلی برک ساخته شده‌­اند.

ناوشکن­‌های آگاتو (Agato) جزو معدود شناورهای خارج از نیروی دریایی آمریکا هستند که به سامانه رزمی ایجس مجهز شده‌­اند و دارای تجهیزات الکترونیکی، رادار و تسلیحات تقریبا مشابه ناوشکن­‌های آرلی برک هستند. همانند نمونه آمریکایی، آگاتو نیز به ۹۶ پرتابگر عمودی مجهز است که توانایی پرتاب موشک­ پدافندی SM-2، موشک SM-3 و موشک ضد زیردریایی ASROC را دارند. اژدر Mark 46 و موشک ضد کشتی Type 90 ساخت خود ژاپن نیز جزو تسلیحاتی هستند که این ناوشکن به آن مجهز است.

این ناوشکن­‌ها در تئوری توانایی پرتاب موشک کروز تاماهاک را هم دارند، اما به دلیل محدودیت قانون اساسی این کشور ناوهای ژاپنی به موشک تهاجم زمینی مجهز نمی­‌شوند.

ناوشکن کلاس سجونگ کبیر (کره جنوبی)

این ناوشکن تا حد زیادی به آرلی برک آمریکا شباهت دارد و این دو تجهیزات مشابه زیادی نیز دارند. با این حال بخش­‌های زیادی از آن هم ساخت صنایع داخلی کره­ جنوبی است.

سجونگ کبیر (Sejong the Great) نیز دارای سیستم رزمی ایجس و رادار SPY-1D است ولی نسبت به ناوشکن آرلی برک پرتابگرهای عمودی بیشتری دارد. این ناو دارای ۸۰ پرتابگر عمودی Mk 41 (مشابه آرلی برک) است که همگی با موشک­‌های پدافندی SM-2 مجهز می­شوند. ۴۸ پرتابگر عمودی دیگر این ناو ساخت خود کره است و موشک­‌های ضد کشتی هیونمو ۳ و ضد زیردریایی K-ASROC که هر دو این‌­ها نیز ساخت کره هستند را در خود جای می‌­دهند.

کره جنوبی ۳ فروند از این ناو را در خدمت دارد و ۳ فروند دیگر را نیز در دست ساخت دارد.

ناوشکن تایپ ۰۵۵ (چین)

تایپ ۰۵۵ (Type 055) جدیدترین ناوشکن نیروی دریایی چین است و هنوز وارد خدمت نشده، اما به تازگی به آب انداخته شده است. پیش­بینی می‌­شود که این ناو نقش مهمی در آینده نیروی دریایی چین ایفا کند.

تایپ ۰۵۵ دارای طراحی پنهان­کار است و تلاش شده که سطح مقطع راداری، اثرات حرارتی و صوتی و تشعشعات الکترومغناطیس آن تا حد ممکن پایین باشد.

این ناو دارای رادار آرایه فازی فعال و تجهیزات الکترونیکی بسیار پیشرفته است. تایپ ۰۵۵ دارای ۱۱۲ پرتابگر عمودی است که موشک­‌های پدافندی، ضد بالستیک، ضد زیردریایی، کروز ضد کشتی و کروز تهاجم زمینی را در خود جای می­‌دهند.

تایپ ۰۵۵ جزو بزرگترین ناوهای جنگی است که پس از جنگ جهانی دوم در شرق آسیا ساخته شده و آمریکا آن را در دسته رزمناوها طبقه بندی کرده است.

ناوشکن تایپ ۰۵۲D (چین)

این ناوشکن نیز جزو پرقدرت­ترین ناوشکن­های نیروی دریایی چین است و در حال حاضر ۶ فروند از آن در این نیرو فعال هستند. چین در نظر دارد ۲۶ فروند از این کلاس را به خدمت بگیرد.

تایپ ۰۵۲D دارای رادار و سنسورهای پیشرفته و ۶۴ پرتابگر عمودی است که موشک­‌های پدافندی، ضد کشتی، ضد زیردریایی و تهاجم زمینی را در خود جای داده‌­اند.

این مجموعه از تسلیحات و سنسورها باعث شده که این ناو را ایجس چینی بنامند و گفته می­‌شود توانایی آن با ناوشکن­‌های آمریکایی آرلی برک قابل مقایسه است.

ناوشکن کلاس کولکاتا (هند)

شاید این ناو به پیشرفتگی نمونه­‌های غربی نباشد، اما از قدرت آتش قابل توجهی برخوردار است.

کولکاتا (Kolkata) جدیدترین ناوشکن نیروی دریایی هند است و بدنه آن به شکل پنهانکار طراحی شده است. این ناو دارای رادار و سنسورهایی در حد و اندازه برخی شناورهای غربی است و مجموعا ۴۸ پرتابگر عمودی دارد که از این تعداد ۳۲ پرتابگر مختص موشک‌­های پدافندی است و ۱۶ پرتابگر نیز موشک‌­های کروز ضد کشتی و تهاجم زمینی فراصوت براهموس را در خود جای داده‌­اند.

نیروی دریایی هند ۳ فروند از این ناو را در خدمت دارد.

ناوشکن کلاس دیرینگ (بریتانیا)

این کلاس بیشتر با نام تایپ ۴۵ (Type 45) شناخته می­‌شود و از ابتدا برای ایفای نقش دفاع هوایی ساخته شده است.

این کلاس دارای یک سامانه دفاع هوایی با نام PAAMS است. اجزاء اصلی این سامانه دو رادار قدرتمند SAMPSON و S-1850M و همچنین موشک­‌های پدافندی آستر ۱۵ و ۳۰ هستند. این موشک­‌ها در ۴۸ پرتابگر عمودی این ناو قرار می­‌گیرند.

ناوشکن­‌های کلاس دیرینگ (Daring) در حال حاضر به موشک‌­های ضد کشتی هارپون مجهز هستند اما نیروی دریایی بریتانیا قصد دارد که این موشک را از خدمت خارج کند که در این صورت این ناوشکن­ غیر از توپ سینه خود، سلاح دیگری برای درگیری با اهداف سطحی نخواهد داشت.

ناوچه کلاس هرایزن (فرانسه و ایتالیا)

این کلاس رسما به عنوان ناوچه شناخته می‌­شود، اما با توجه به اندازه و میزان تسلیحاتی که حمل می‌­کند، بدون شک در دسته ناوشکن­‌ها قرار می‌گیرد. استفاده از واژه ناوچه برای این کلاس بیشتر دلایل سیاسی دارد.

هرایزن (Horizon، در ایتالیایی: Orizzonte) محصول همکاری مشترک فرانسه و ایتالیا است. در ابتدای پروژه، بریتانیا هم در این طرح سهیم بود اما به دلیل نیازهای متفاوت از پروژه خارج شد و خود به تنهایی ناوشکن­ تایپ ۴۵ را تولید کرد.

هرایزن مانند تایپ ۴۵ از سامانه PAAMS استفاده می­‌کند. تفاوت آن با ناوشکن بریتانیایی در سنسورها و رادار چند منظوره‌­اش است. این ناوشکن به جای استفاده از رادار SAMPSON از رادار EMPAR استفاده می­‌کند. مانند تایپ ۴۵، هرایزن نیز دارای ۴۸ پرتابگر عمودی است  که موشک­های آستر ۱۵ و ۳۰ را در خود جای می­‌دهند. برای درگیری با اهداف سطحی، هرایزن­‌های فرانسه و ایتالیا به ترتیب به موشک­‌های اگزوست و اتومات مجهز شده­‌اند. سامانه­‌های دفاع نزدیک ناوشکن­‌های دو کشور نیز متفاوت و محصول بومی خودشان است.

ناوشکن‌های فرانسوی و ایتالیایی در کنار هم

فرانسه و ایتالیا هر کدام دو فروند از این ناوشکن را در خدمت دارند.

ناوشکن کلاس سوورمنی (روسیه)

سوورمنی (Sovremenny) ناوشکنی نسبتا قدیمی است و اولین فروند از آن در سال ۱۹۸۰ وارد خدمت نیروی دریایی شوروی شد. ۲۱ فروند از این ناو ساخته شد، اما امروزه تنها ۳ فروند از آن در نیروی دریایی روسیه فعال هستند.

از لحاظ رادار، سنسورها و تسلیحات، این ناوشکن با ناوشکن­‌های دیگر لیست فاصله قابل توجهی دارد. این ناوشکن بر خلاف ناوشکن­‌های غربی در درجه اول برای درگیری با اهداف سطحی ساخته شده و به این منظور به ۴ موشک ضد کشتی فراصوت P-270 (شناسه ناتو: SS-N-22 Sunburn) مجهز شده است.

از لحاظ پدافندی نیز این ناو تنها به ۴۸ موشک Shtil (شناسه ناتو: SA-N-12 Grizzly) مسلح شده که نسبت به پدافند سایر ناوشکن­‌ها برد کم­تری دارد.توپ سینه ۱۳۰ میلی متری، سامانه­‌های دفاع نزدیک AK-630، پرتابگرهای اژدر و راکت‌­های ضد زیردریایی RBU-1000 از دیگر تسلیحات این ناوشکن است.

هر چند سوورمنی از سایر ناوشکن‌­های این لیست فاصله زیادی دارد، اما نیروی دریایی روسیه ناوشکن مدرنی را در دست ساخت دارد که جایگزین این کلاس و دیگر ناوشکن‌­های قدیمی روسیه خواهد شد.

سپهر فاتحی