امروز پنجشنبه آخر سال است. ما هر سال پنجشنبه آخر سال به زیارت اهل قبور میرویم منتها تا سال پیش. چرا؟ چون دفعه آخری که پنجشنبه آخر سال به زیارت اهل قبور میرفتیم، به لطف و درایت و زحمت عزیزان و دلاوران که پدر علم ترافیک جهان هستند و پدر ترافیک را درآوردهاند، از فرط ترافیک تا بهشت زهرا بعد از چندساعت وقفه، در ماشین، دوتا از بستگان ما که داشتند زیر لب به روح ازدسترفتگان سلام میفرستادند یکهو از شدت گرما و اینکه ماشین شبیه مایکروویو میشود، جای اینکه به روح ازدسترفتگان سلام بفرستند، شخصا به حضور ازدسترفتگان رفتند و به صورت حضوری با ایشان چاقسلامتی کردند و در نتیجه در ماشین جان به جانآفرین تسلیم کردند.
درواقع اینطوری بود که بستگان ما توی ماشین داشتند زیرلب میگفتند نور به قبر ایشان ببارد که یکهو ما دیدیم خودشان تبدیل به نورافکن شدهاند و نورانی شده که فهمیدیم با تلاش مسئولان ترافیکی بستگان ما تبدیل به نور شدند.
وجیترین: از طرفی پنجشنبه آخر سال ما سالها سبزیپلو با ماهی میخوردیم که امسال مادر ما وجیترین گرفته است و ما خیلی نگران شدیم و رفتیم دکتر و گفتیم آقای دکتر مادر ما وجیترین گرفته و غذا نمیخورد که دکتر گفت چیزی نیست و مسئله حادی نیست.
مادر ما البته آدم ازجانگذشتهای است و با اینکه گیاهخوار (وجیترین) شده است، اما فقط لب به گوشت نمیزند و دست به گوشت میزند و حاضر است برای ما ماهی بپزد، اما درست است که ما گیاهخوار نیستیم، ولی آدمخوار هم نیستیم که ابنایبشر را اذیت کنیم. به همین مناسبت به مادرمان اعلام کردیم امسال جای سبزیپلو با ماهی، برای ما فقط استیک درست کند که توش گیاه و سبزی خاصی نیست و به هیچ گیاه و محیطزیستی آسیب نمیرسد.
- 14
- 6