یارانه بدم، رأی دادن بلدی؟!

بعضی از دوستان همچنان به روش‌های سنتی در وعده دادن اعتقاد دارند و البته یک مقدار هم روش‌های صنعتی را چاشنی کار کرده و آن را به بنده و شما(به عنوان مردم!) ارائه می‌دهند.این عزیزان در دوران انتخابات چند تاکتیک را مدنظر خود قرار می‌دهند که برخی از آنها را به سمع و نظر شما می‌رسانیم؛

تخریب و تضعیف روحیه: خب ممکن است فکر کنید که یکی از روش‌های ما این است که کاندیداها در دوران انتخابات یکدیگر را تخریب کنند(زحمت کشیدید!) اما سخت در اشتباه هستید، دوستان این بار در کنار تخریب دولت، به تخریب مردم هم روی آورده‌اند.مثلاً یک نامزدی پشت بلندگو می‌رود و می‌گوید: «یه نگاه به قیافه مردم بندازید؟

رنگ به صورت‌شون نیست، همه معتادن، همه بی‌خانه‌مان هستن، از گرسنگی دارن پس میفتن، همه‌ شون بی‌پدر...» ادامه‌اش را نمی‌گویم.اما بالاغیرتاً ما توی خانه نشسته‌ایم با قاشق هندوانه‌مان را می‌خوریم، به شما چه کار داریم؟

همین یک ذره و تتمه میل به زندگی ما را لطفاً دست نخورده باقی بگذارید. حل سه سوته مشکلات: خب این دیگر عین موم توی مشت ماست. به این صورت که شما در یک برنامه زنده تلویزیونی شرکت می‌کنید، مجری که قیافه دلواپسی هم به خود گرفته، از شما می‌پرسد: «برنامه شما برای حل مشکل بیکاری چیست؟»

شما با صدای بلند می‌گویید: «ضمن اینکه ما سیاست‌های دولت فعلی رِ از اساس رد می‌کنیم، باید خدمت ملت عزیز و شریف ایران بگویم که برنامه ما برای حل مشکل بیکاری، حل مشکل بیکاری است!»، در مورد حل مشکل مسکن سؤال می‌کنند، بزرگواری پاسخ می‌دهد: «برنامه ما که کلی کار دانشگاهی هم روی آن صورت گرفته این است که برای حل مشکل مسکن، باید مشکل مسکن را حل کرد.»

بعد هم مانند رحیم خالقی نازنین به دوربین خیره می‌مانید. روش جذابی هم است، در گذشته رئیس دولتی داشتیم که سؤال را با سؤال جواب می‌داد، الان سؤال را با محتوای سؤال قبلی جواب می‌دهیم فقط لحنش سؤالی نیست!

روش یارانکی: یک نامزدی به صدا و سیما می‌رود، از مجری قبل از برنامه می‌پرسد: «ببین من حال و حوصله سؤال و جواب ندارم، اول به من بگو نفر قبلی گفته چقدر یارانه میده؟

بعدشم باهم می‌شینیم نون بیار کباب ببر بازی مِی‌کنیم!.»مجری می‌گوید که نامزد قبلی گفته ۳۰۰ هزار تومان یارانه می‌دهد، کاندیدای موردنظر برگه سؤالات را در جیبش گذاشته و رو به دوربین می‌گوید: «با عرض سلام خدمت مردم، من ۴۰۰ تومن یارانه میدم، به قول شاعر: یارانه بدم، رأی دادن بلدی؟ آهان! تا یادم نرفته اینم بگم که من هفتاد میلیونم شغل ایجاد می‌کنم، حالا اون دستت رِ بیار که بازی رو شروع کنیم!.»

فریور خراباتی