طنز/ چرا بحران در بحران، نمی‌شود آرام؟!

در کشور ما هم مانند خیلی از کشورهای دیگر بحران‌های گوناگونی به وجود می‌آید(حالا یه کم دور تندتر!).

زمانی هم که بحران به وجود می‌آید انگار‌یک نفر پایش را روی خرخره ما گذاشته است تا بحران جدیدی از دل همان بحران بیرون بیاوریم، اما انگار فراموش کرده‌ایم که اگر منفی در منفی مثبت می‌شود، بحران در بحران نه تنها مثبت نمی‌شود

بلکه انگار یک نفر که اسب با لگد به او آسیب رسانده را بخواهیم با یک لگد دقیقاً به همان نقطه دردناکی که آسیب دیده، حالش را بهتر کنیم،اما مراحل به وجود آمدن بحران و «پس بحران» در کشور ما به چه صورت است؟!

۱- اتفاق تلخی رخ می‌دهد، بلافاصله یک مدیر یا مسئولی همین‌طور که با دست موهایش را صاف می‌کند و دکمه کتش را می‌بندد، موضوع را از بیخ تکذیب می‌کند، پایش بیفتد بحران که سهل است، بنده شما و حتی خودش را هم تکدیب می‌کند.

۲- اصلاح‌طلبان طبق عادت و رویه مرسوم از وقوع این اتفاق عذرخواهی می‌کنند.متأسفانه این جریان اخیراً خیلی بی‌تفاوت شده و بابت زلزله در مکزیک از مردم این کشور عذرخواهی نکرده است، واقعاً که!

۳- حدود ۷۳ میلیون کارشناس و متخصص مربوط به همان بحران، که تا دیروز کارشناس مسائل زلزله، آتش‌سوزی و سیل و... بودند وارد عمل می‌شوند و پیش از پیدا شدن جعبه سیاه نظرات کارشناسانه خود را بیان می‌کنند، به صورتی که پس از‌پیدا شدن جعبه سیاه، این دستگاه می‌گوید: «گفتنی‌ها رو استادان فن گفتن، من چی بگم که سکوتم سرشار از ناگفته‌هاست؟!».

۴- یک تعداد از این کارشناسان به صورت خودجوش به محل حادثه می‌روند، جلوی دست و پای نیروهای امدادی را می‌گیرند و در توئیتر آنها را مسخره می‌کنند، اگر خدای ناکرده بلایی بر سر نیروهای امدادی بیاید، گریبان دریده و ژاژ می‌خایند و آنها را قهرمان ملی صدا می‌زنند!

۵- مسئولان محترم و دلسوز اعلام می‌کنند که این‌گسل(حالا!) نوساز یا در حد نو بوده و خیلی از کشورها دست به نقد(یا حالا هرچی!) خریدار این گسل بوده‌اند.

۶- در نهایت گزارشی از این حادثه ارائه داده می‌شود که از بس مبهم است، اثیرالدین اخسیکتی شاعر قرن ششم مسئولیت این حادثه را پذیرفته و از همان قرن، استعفایش را می‌نویسد و می‌فرستد و می‌گوید:«قول میدم دیگه از قرن ششم براتون بحران درست نکنم عشقای من!».