می‌دانم باورتان نمی‌شود، اما با همه سختی‌ها و دردسرها و فیلترهای تخم‌گشنیزی و تخمه‌آفتابگردانی و سطح‌های شیبدار تخم شربتی و هواپیماهای تخم کدوحلوایی و جاده‌های تخم هندوانه‌ای و خودروهای مونتاژ داخل تخمه‌کدویی و آلودگی هوای تخم بادنجانی و تورم و گرانی و مسائل کارگری و ارزش دلار و سکه تخیلی و هزارتا چیز تخمه‌ژاپنی بدتر، امسال هم گذشت.
این موضوع سه تا چیز را ثابت می‌کند:۱- حالا که همه‌چیز ما به نحوی گياهي محسوب می‌شود و در صنعت تخمه خودکفا هستیم، ما می‌توانیم به صادرات غیرنفتی تخمه فکر کنیم تا اقتصادمان نجات پیدا کند.۲- حالا که این‌همه تخمه شناور در سطح جامعه وجود دارد، دولت تخمه‌شکستن را شغل اعلام کند و وام تخمه‌شکستن بدهد و بی‌کارها را تشویق کند به تخمه‌شکستن تا هم از آمار بی‌کاری کم شود و هم امید به زندگی اضافه شود.۳- از طرفی موضوعات بالا نظریه داروین را ثابت می‌کند
که بشر هرچی بهش سخت‌تر بگذرد، پوست‌کلفت‌تر می‌شود و دیگر کم‌کم متوجه نمي‌شود دارد سخت می‌گذرد و از یک‌جایی به‌بعد احساس می‌کند دارد خوش می‌گذرد و کم‌کم خوشش هم می‌آید. به همین دلیل بعید نیست ما کم‌کم تبدیل به کرگدن شویم که باز دوتا حالت دارد؛ یا سر از ستون کرگدن‌نامه روزنامه اعتماد درمی‌آوریم! یا قاطی محیط‌زیستی‌ها می‌شویم که ایرادی ندارد.
جمع‌بندی: خلاصه سال ۹۶ را ما واقعا باور نمی‌کردیم بدون درد تمام کنیم و به قول شاعر ما را به سخت‌جانی خود این گمان نبود، الان ولی مطمئنیم اینکه چیزی نیست! شما اصلا به سال ۹۷ بگو هرچی زور دارد بزند تا دهان ما را مسواک کند. ما که عین خیالمان نیست. ما در بدترین حالت‌ها مثل همیشه تخمه خواهیم شکست و به خودکفایی تخمه‌ای کشور کمک خواهیم کرد.
جمع‌بندی ۲: ما سال ۹۶ را که گذشت، سال «جنبندگان لایک» و جنبش آنان را «جنبش لایک» می‌نامیم. این جنبندگان تحت هر شرایطی دست از لایک و آن‌لایک برنداشتند و تا آخرین لحظه به هر کسی هر کاری می‌کرد می‌گفتند لنگش کن! روحشان شاد!
جمع‌بندی ۳: ما امسال هم آدم نشدیم و همان کارهایی را که در این سال‌ها می‌کردیم باز کردیم و از همین دست مشعشعات در مطبوعات از خودمان بروز دادیم. بدین‌وسیله عذر می‌خواهیم.
جمع‌بندی ۴: پدربزرگ ما این شعر را همیشه می‌خواند: عید آمد و ما لختیم... رفتیم به بابام گفتیم... بابام گفت به چشمم.
پوریا عالمی
- 19
- 3
