این روزها انقدر کلاسهای آموزش زبان انگلیسی توی خیابان‌ها سبز شده که علف زیر پای آقای محسن رضایی در صف ثبت نام ریاست جمهوری جلو وزارت کشور سبز نشده. در همین راستا سر سه راه سرگردون آقای رئیس سازمان محیط زیست ضمن التماس دعای بند آمدن باران در شهرهای شمالی از آقای رضایی میرقائد تشکر کردند که گفتیم همینجا به عرضشان برسانیم.
یک جوری تب آموزش زبان انگلیسی مردم را گرفته که انگار همین الان کشورهای اجنبی جونم مرگ شده درهایشان را چهارطاق برای ما باز گذاشته‌اند بریم مدیر ناسا و تسلایشان بشویم. شل کنید بابا دوسیب خرمالویتان را حلقه کنید، خشک کنید تو زمستونی حال میده. شما همین که توی برگه‌های امتحانیتان ننویسید: «استاد بِ جانه مادرتان قسم پاسم کنیت» دین‌تان را به کل زبان‌های دنیا ادا کرده‌اید. یک زبان دیگه را سر فراز نکنید هم قبول است.
تهتهش از رئیس جمهور که بالاتر نمیشید، حالتان را پرسیدند جواب میدهید: «یِس». گفتند از دیدارتان مشعوفیم، بگویید: «یِس». حالا خواستید دیگر خیلی با کلاستر رفتار کنید یک «آوکورس» هم ببندید تهش. من خودم توی سریالها دیدم جواب میدهد. یا خانهی پرش مثل رئیس جمهور قبل «وان دقیقه» وقت بگیرید و گوگل ترنسلیتتان را روشن کنید.
اما اگر همچنان فکر می‌کنید سیلیکون ولی یک لنگ پا معطل مانده و در حالیکه گریه می‌کند و پایش را به زمین می‌کوبد می‌گوید: «گلاب به روتون، کارکنم به چشمای اون پسر/دختر ایرونیه اتصالی کرده خررراب شده. تا نیاد منم تعطیلم» ارواح شکم و دل و رودهتان یک کلاس درست و درمون بروید. یک وقت اگر میکروفونی دادند دستتان نپرسید: «وای یور تیم این ورد کاپ نو؟». که فرد مقابل اشک در چشمهایش حلقه بزند و خنج کشان توی دوربین نگاه کند که: «وای مای تیم این وردکاپ نو؟ دیگه انقدر هم نیتیو نباش مرد. وای من لاورت نشم لعنتی؟».
فاطمه ناصری
- 17
- 6
