راهکارهای جدید دانشمندان درباره پیوند اعضای بدن حیوانات به انسان

کمبود اهداکننده یکی از مهم ترین مشکلات در جراحی های پیوند اعضای بدن است که باعث شده سالانه عده زیادی از انسان ها در صف انتظار برای دریافت عضو مورد نیاز جان خود را از دست بدهند.

در این بین چند سالی است که امکان پیوند اعضای بدن میان گونه های مختلف جانوری با جدیت بیشتری دنبال شده و دانشمندان امیدوارند در آینده با استفاده از تکنیک های نوین پزشکی، اعضای بدن مورد نیاز بیماران و مجروحان را از بدن حیوانات تأمین کنند.

حالا در یکی از پروژه های موفقیت آمیز پیوند اعضای بدن بین دو گونه مختلف، محققان آلمانی قلب یک خوک (که دستکاری ژنتیکی شده) را با موفقیت به یکبابون پیوند زدند که این عضو جدید، به مدت ۱۹۵۵ روز در بدن میزبان کار کرد و رکورد  جدیدی را بر جای گذاشت.

پژوهش اخیر به چند دلیل از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ نخست اینکه اندام داخلی بدن خوک ها از نظر اندازه و کارکرد شباهت زیادی با بدن انسان داشته و خصوصاً با دستکاری ژنتیکی، تقریباً بهترین گزینه برای پیوند اعضای بدن بین حیوان و انسان خواهند بود. دوم پاسخگویی مشابه بدن بابون ها به آزمایشات در مقایسه با بدن انسان هاست که نتایج پروژه را بیش از پیش قابل اتکا خواهد کرد.

لازم به ذکر است که در پژوهش مورد بحث ۵ بابون مختلف تحت جراحی پیوند قلب خوک قرار گرفتند که ۴ مورد بیش از ۹۰ روز بدون هیچ مشکلی به زندگی ادامه دادند و در یک مورد (از چهار) هم ۱۹۵ روز فعالیت بدون اختلال گزارش شده است.

از پنج بابون مورد آزمایش، یک مورد در حین عمل جان خود را از دست داد

علاوه بر موارد فوق، در پروژه جدید دو تکنیک کلیدی نیز مورد استفاده قرار گرفته است؛ اول اینکه به جای روش متداول منجمد کردن عضو پیوندی قبل از عمل، قلب خوک با یک مایع اکسیژن دار مبتنی بر خون تا قبل از جراحی فعال و زنده نگه داشته شده. از سوی دیگر، رژیم دارویی متفاوتی با هدف جلوگیری از تولید سلول های جدید و همچنین خنثی کردن حمله سیستم ایمنی بدن (برای پس زدن عضو جدید) مورد استفاده قرار گرفته که در نهایت، تنها یک بابون به دلیل پیچیدگی های موجود، در حین عمل جان خود را از دست داد.

گفتنی است موفقیت اخیر امیدهای زیادی را در جامعه پزشکی برای نجات جان انسان های نیازمند به اعضای بدن به وجود آورده، اما به هرحال استفاده از اندام حیوانات در بدن انسان مسائل اخلاقی (و حتی مذهبی) مختلفی را به وجود خواهد آورد و احتمالاً در آینده نزدیک، شاهد واکنش گروه های مختلف به اقدامات اخیر پژوهشگران خواهیم بود.

محسن خوشنود