اخیرا ۲۳ تن از چهرههای اصلاح‌طلب در نشستی با حسن روحانی رئیس جمهور دیدار داشتند. در این جلسه که مدیریت آن با محمدرضا عارف رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان بود، ۱۸ نفر از مدعوین به بیان نقطه نظرات خود درباره مسائل جاری کشور پرداختند. همچنین محمود واعظی رئیس دفتر رئیس‌جمهور و مجید تخت‌روانچی معاون سیاسی دفتر رئیس‌جمهور نیز در این نشست مشترک حضور داشتند. اما این نشست و خبرهای جسته و گریخته آن دراین چند روز همواره با حاشیه‌هایی همراه بوده است، در حالی که عده‌ای دلیل اصلی این جلسات را تصمیم حسن روحانی در شرایط حساس کنونی به گفت‌و‌گو با گروه‌های مختلف در کشور می‌دانند - کاری که با ابتکار علی ربیعی وزیر سابق وزارت کار صورت گرفته است - اما نبود خبرنگاران دراین جلسات باعث شده است تا روایات مختلفی نیز از آن جلسه به بیرون درز کند. روایاتی که میزان صحت و سقمش را باید از پرس و جو در میان نقل قول‌های افراد حاضر در این جلسه جست‌وجو کرد.
اما یکی از این شنیده‌هاکه به بیرون درزکرده جمله‌ای از حسن روحانی است که اگر صحت داشته باشد جمله‌ای گزنده و ناخوشایند برای مردم و اصلاح‌طلبان می‌تواند قلمداد شود. می‌گویند حسن روحانی در بخشی از صحبت‌های خود در جلسه‌ای با اصلاح‌طلبان گفته است که «در انتخابات سال ۹۲ با اکراه پا به عرصه رقابت ریاست‌جمهوری گذاشته‌ام و در انتخابات سال ۹۶ با اصرار.»
تردید در حضور
در جست و جوی درستی یا نادرستی این ادعا بد نیست تا‌اندکی به گذشته برگردیم؛ به زمان قبل از انتخابات ۹۶. مرور تاریخ و اخبار در آن برهه ما را به این نتیجه می‌رساند که حضور رئیس‌جمهور درانتخابات ۹۶ با اما و اگرهایی همراه بود. در بره‌های از زمان، کاندیداتوری دوباره حسن روحانی با دو چالش عمده مواجه شد، نخستین مسئله، تلاش برخی در جهت رد صلاحیت شدن وی برای ریاست‌جمهوری ۹۶ بود. درهمان زمان محمدرضا باهنر چهره شاخص اصولگرا در گفت‌و‌گویی با آفتاب یزد تایید کرده بود که برخی می‌خواهند حسن روحانی رد صلاحیت شود. در همین دوره کوشش‌هایی برای پرونده‌سازی علیه روحانی به بهانه مسائل مالی برادرش تا برخی اظهارنظرهای شخص او شد تا بلکه وی نتواند وارد رقابت ۹۶ شود.
اما مسئله دوم؛ موضوع تمایل یا عدم تمایل حسن روحانی برای رقابت در سال ۹۶ بود. روحانی در ماه‌های باقی مانده به انتخابات ۹۶ هیچ‌گاه مسئله حضور دوباره‌اش در انتخابات را تایید نمی‌کرد و پاسخ صریحی به آن نمی‌داد.اندکی بعد برخی چهره‌ها از تردید روحانی در نامزدی برای ریاست‌جمهوری نیز می‌گفتند. روزنامه آفتاب یزد نیز در گزارشی تحت عنوان «آقای روحانی لطفا تردید نکنید!» به همین موضوع پرداخته و با گفت‌و‌گو با چهرههای مختلف سیاسی از زبان آنها به بحث تردید روحانی دراین زمینه و درخواست این چهره‌ها برای کاندیداشدن دوباره وی پرداخته بود. همان زمان مسیح مهاجری، مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی نیز از وجود تردید در حسن روحانی برای حضور در کارزار رقابت‌های انتخاباتی ۹۶ خبر داد. مواردی که نشان می‌داد روحانی در آن ایام برای آمدن یا نیامدن شک دارد.
اما آیا اظهارات حسن روحانی مبنی بر اینکه به اکراه و اصرار به انتخابات ۹۶ پای گذاشته است، نشانی است از آن که با آمدنش به انتخابات ۹۶ برگردن آنها حق دارد و ازهمین روجریان چپ نباید منتقد او در چنین اوضاعی باشد؟ واقعا در جلسه میان اصلاح‌طلبان و روحانی چه گذشت؟ آیا روحانی با چنین صراحتی پیرامون اکراه در انتخابات سخن گفت؟
گفتند که روحانی بیاید
ژاله فرامرزیان معاون وزیر ورزش وجوانان و دبیرکل انجمن روزنامه‌نگاران زن، از جمله کسانی است که در نشست اخیر اصلاح‌طلبان با رئیس‌جمهور حضور داشته است. وی با بیان اینکه روحانی در باره نحوه حضور خودش در انتخابات صحبت کرده است به آفتاب یزد می‌گوید: «روحانی اشاره کرد که در سال ۹۲ برای آمدن در انتخابات به توصیه آیت‌الله‌هاشمی آمده است. او در باره انتخابات ۹۶ نیز گفت که تصمیم داشته است تا به انتخابات نیاید، اما آیت‌الله‌هاشمی به ایشان پیشنهاد کرده است که حضور پیدا کنند ادبیات روحانی در چنین چارچوبی بود.»
وی درباره این که معنای این حرف آیا منت گذاشتن بر سر مردم برای ورود به انتخابات نیست؟ می‌گوید: «من چنین چیزی استنباط نمی‌کنم. از محتوای کلام روحانی می‌شد این طور استنباط کرد که او در سال ۹۲ هم خود تمایل به حضور در انتخابات داشته وهم از سوی آیت‌الله‌هاشمی به ایشان تاکید شده است که بیایند.اما در سال ۹۶ او احساس می‌کرده است که اگر در انتخابات نباشد موثرتر است، اما آقای آیت‌الله‌هاشمی مخالفت کردند و گفتند اگر بیاید موثرتر است.البته این موضوع به این معنا نیست که روحانی در پذیرش مسئولیت بی‌رغبت بوده است.»
فرامرزیان اظهار می‌دارد:« اما بگذارید این را هم بگویم من خود جزو تیمی از اصلاح‌طلبان بودم که در آن زمان ازایشان برای ورود به انتخابات دعوت کردیم. او هیچ گاه در آن زمان اشاره‌ای به این مطلب نداشت که من به حضور درانتخابات بی‌میل هستم.»
از دلخوری شروع شد
اما چرا روحانی در نشست اخیر به نحوه حضورش درانتخابات ۹۶ پرداخته است؟فرامرزیان می‌گوید:« صحبت بر سر دلخوری‌های اصلاح‌طلبان بود. اصلاح‌طلبان در جلسه اعلام کردند ما به واسطه نظر، نیاز و انتظار مردم از شما حمایت کردیم و انتظار داشتیم که اکنون مردم ازشما راضی باشند. موضوع اصلی بر سر این است که اکنون در برابر نارضایتی مردم نمی‌توانیم از شما و خودمان دفاع کنیم. روحانی نیز در پاسخ به این مسئله درباره قبل از انتخابات ۹۶ اشاره کرد و گفت او هم برای اینکه بتواند به مردم خدمت کند در انتخابات حضور پیدا کرده است، نه آنکه به نفع شخصی در این زمینه بیندیشد. به عبارتی سوال اصلاح‌طلبان چنین پاسخی داشت.»
معاون وزیرورزش وجوانان اظهار می‌کند:« اما این به معنای عدم تمایل روحانی به حضور در انتخابات نیست. بلکه می‌تواند اینگونه استنباط شود که اتفاقا هدف روحانی نزدیک به هدف اصلاح‌طلبان بوده است.»
دبیرکل انجمن روزنامه‌نگاران زن ادامه می‌دهد:« اصلاح‌طلبان در نشست اظهار کردند ما دفاعی در شرایط فعلی نداریم و نمی‌دانیم چگونه بایداز خود و دولت دفاع کنیم و باید همه علت‌های شرایط کنونی را بدانیم. ما گفتیم علت اینکه از روحانی حمایت کردیم این بود که فکر می‌کردیم رویه او تفکر و برنامه‌اش به آن چیزی که اصلاح‌طلبان می‌خواهند نزدیک‌تر است، اما در حال حاضر به خاطر عدم شرایط مطلوب مردم پاسخی نداریم. روحانی ضمن برآورد دلایل این موضوع بیان کرد من هم برای مشکلات مردم آمدم و برای این موضوع مشورت کردم که بیایم یانه.»
آنچه نظرسنجی‌ها می‌گوید
اما باید به دنبال یک پاسخ دیگر در صحبت‌های فرامرزیان باشیم. به هر حال فراموش نکرده‌ایم که در روز سوال از حسن روحانی در مجلس، گفته می‌شد فراکسیون امید برای حمایت از روحانی در آن برهه شرط گذاشته است، اما در پاسخ روحانی گفته است :« من نیازی به حمایت فراکسیون امید ندارم.» آیا در جلسه اخیر با اصلاح‌طلبان نیز حسن روحانی به زبان بی‌زبانی، در پی القای این مطلب بوده است تا بگوید که نیازی به حمایت اصلاح‌طلبان ندارد ؟ فرامرزیان می‌گوید:«درست عکس این موضوع مطرح شد. روحانی با صراحت اعلام کرد نظر سنجی‌ها نشان می‌دهد هرجا محبوبیت دولت بالا رفته است، محبوبیت اصلاح‌طلبان نیز بالا رفت. در هرجایی هم که محبوبیت دولت پایین آمده و نقطه ضعف داشته است به همان میزان هم محبوبیت و اقبال عمومی نسبت به اصلاح‌طلبان کم شده است. او اشاره کرد که وی و اصلاح‌طلبان در یک کشتی نشسته‌اند. او وابستگی اصلاح‌طلبان و روحانی را بیان داشت تا آنجایی که به یاد می‌آورم روحانی دولت و اصلاح‌طلبان را شریک یکدیگر دانست.»
- 16
- 1
