جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
۱۵:۲۹ - ۱۴ مهر ۱۳۹۶ کد خبر: ۹۶۰۷۰۲۹۵۴
بین الملل

هافینگتون پست: برگ برندۀ پوتین در سفر ملک سلمان به مسکو

چرا پادشاه عربستان نتوانست همپیمانی‌ روسیه با ایران را بشکند؟

پوتین و ملک سلمان,اخبار سیاسی,خبرهای سیاسی,اخبار بین الملل
پایگاه هافینگتون پست عربی در یادداشتی با تشریح ابعاد اولین سفر پادشاه عربستان به مسکو، رئیس جمهور روسیه را برنده بزرگ‌تر این سفر دانست و گفت: مسکو هرگز راضی به دوری از ایران نمی‌شود.

به گزارش فارس، پایگاه «هافینگتون پست عربی» در گزارشی با عنوان «چرا ملک سلمان هرگز قادر به متقاعد کردن پوتین برای دست کشیدن از ایران نیست»، تاکید کرد که پادشاه عربستان در مقابل امتیازدهی‌های خود در مسکو قادر به شکستن همپیمانی مسکو-تهران نبود.

 

در این یادداشت آمده است: سلمان بن عبدالعزیز پادشاه عربستان در مقام اولین شاه سعودی از چهارشنبه شب در راس هیاتی بالغ بر هزار نفر در سفری رسمی به مسکو سفر کرده این در حالی است که روابط بین دو کشور در طول قریب به یک قرن گذشته با تنش همراه بوده است.

 

ریاض هم بارها این سفر را که مسکو بی صبرانه انتظارش را می‌کشید به تعویق انداخته بود اما بالاخره اخیرا ملک سلمان با آن موافقت کرد، اما چرا در حال حاضر این سفر اتفاق افتاد؟

 

«آنا بورچوسکیا»، یک پژوهشگر سیاست‌های روسیه در قبال خاورمیانه در «موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک»، تحقیقی را درباره سفر پادشاه عربستان به مسکو نوشته و نتیجه‌‌گیری می‌کند که پوتین بزرگ‌ترین برنده این سفر است.

 

بورچوسکیا گفت: کرملین برای این نشست که بارها به تعویق افتاده بود برنامه‌ها و امیدهای زیادی داشت و «دیمتری بیسکوف»، سخنگوی کرملین سعودی‌ها را رهبران جهان عرب خواند و گفت: آرزوی اصلی ما این است که سفر ملک سلمان به روسیه نتیجه‌ای جدید و قوی در توسعه روابط دوجانبه داشته باشد چون ظرفیت موجود در روابط ما بسیاری بیش‌تر از چیزی است که وضعیت کنونی نشان می‌دهد.

 

در ادامه این پژوهش آمده است: روس‌ها ریاض را طرف منطقه‌ای مهمی برشمرده و بی تردید به دنبال تقویت سرمایه‌گذاری و تجارت با آن هم هستند کما اینکه موافقت شاه سعودی با این سفر دستاوردی برای ولادمیر پوتین رئیس جمهور روسیه شمرده می‌شود، چون اعترافی از سوی یک مقام بلندپایه به اهمیت روز افزون مسکو در منطقه محسوب می‌شود.

 

نویسنده پژوهش در ادامه گذری به تاریخ روابط عربستان و روسیه داشت و گفت: روابط این دو کشور عمدتا یا بسیار محدود و یا علنا خصمانه بوده چون هر کشور خود را حامیان محورهای متخاصم در منطقه می‌بینند و معدود زمان‌هایی دو کشور با یکدیگر همکاری‌هایی داشتند.

 

همکاری‌های اندک/تنش‌های بسیار

در سال ۱۹۲۶ میلادی اتحاد جماهیر شوروی اولین کشوری بود که خاندان آل سعود را به عنوان حاکم شبه جزیره عربستان به رسمیت شناخت و در مقابل پادشاه سعودی به نمایندگی اتحاد جماهیر شوروی اجازه ماندن در جده را داد.

 

در سال ۱۹۳۳ فیصل بن عبدالعزیز شاهزاده سعودی و شاه آتی این کشور به اتحاد جماهیر شوروی سفر کرد و کرملین به وی پیشنهاد داد در مقابل دریافت یک میلیون جنیه قرض، ممنوعیت تجارت روسیه  را رفع و پیمان نامه‌هایی درباره تجارت و دوستی بین دو کشور امضا کند آن زمان آل سعود این ممنوعیت را رفع کرد اما معاهده‌ها را امضا نکرده و قرضی را هم نپذیرفت.

 

اما دیری نپایید که روابط دو کشور رو به رکود رفت هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی متوجه شد که آل سعود چالش فعالانه با غربی‌ها ندارد، از همین رو مسکو نمایندگی دیپلماتیک خود را در جده در سال ۱۹۳۸ خارج کرد.

 

با آغاز سال ۱۹۵۸ میلادی کرملین احساس کرد که سعودی‌ها به اردوی امپریالیسم ملحق شدند با وجود اینکه همچنان نسبت به ازسرگیری روابط دیپلماتیک دو کشور احساس خوشبینی می‌کرد.

 

در سال ۱۹۶۲ دو کشور برای ازسرگیری این روابط آماده می‌شدند که جرقه انقلاب در شمال یمن در سپتامبر همان سال روشن شد و اتحاد جماهیر شوروی و سعودی‌ها رادر ۲ طرف مقابل یکدیگر در این جبهه درگیری قرار داد.

 

پس از آن ۲ کشور تا اواخر دهه هفتاد قرن گذشته بر سر گسترش نفوذ خود در عمان و جنوب یمن با یکدیگر به رقابت پرداختند با این وجود کرملین همچنان از امکان بهبود روابط ۲ کشور سخن می‌گفت اما ملک فیصل تا سال ۱۹۷۵ یعنی زمانی که ترور شد مخالف این ایده بود.

 

ملک خالد جانشین وی نیز همین رقابت با روسیه بر سر نفوذ در منطقه را در پیش گرفت در سال ۱۹۷۹ به دنبال تیرگی روابط عربستان و آمریکا ریاض به  ابتکارهای جدید مسکو روی خوش نشان داد اما بار دیگر در دسامبر همان سال با حمله شوروی به افغانستان درها به روی گشایش در روابط مسکو-ریاض بسته شد.

 

بلافاصله عربستان به عنوان یکی از بارزترین مخالفان اتحاد جماهیر شوروی در آن جنگ شناخته شد و نقش کارآمدی در شکست‌های سنگین آن داشت بالاخره ۲ کشور تا سال ۱۹۹۰ با ازسرگیری روابط دیپلماتیک فیمابین خود موافقت نکردند.

 

در دهه نود قرن گذشته روسیه تا حد زیادی از خاورمیانه عقب نشینی کرد اما سپس پوتین خلاف این مسیر را در پیش گرفت در سال ۲۰۰۷ با ملک عبدالله در ریاض دیدار کرد تا اولین رئیس جمهور روسیه باشد که به عربستان سفر کرد.

 

پس از آن با حمله روسیه به گرجستان در سال ۲۰۰۸ سعودی‌ها جمهوری‌های جدایی طلب آبخازیا و اوستیای جنوبی را که مورد حمایت مسکو بودند به رسمیت نشناخت.

 

در ادامه پژوهش آمده است : بار دیگر با آغاز  اعتراضات ضد دولتی در سوریه در مارس ۲۰۱۱ روابط بین عربستان و سوریه پرتنش شد، کرملین و ریاض بار دیگر حامی دو جبهه معارض یکدیگر در منطقه بودند، روسیه از بشار اسد در مبارزه با شورشیان مورد حمایت عربستان حمایت می‌کرد و مسکو بارها ریاض را به حمایت مالی از تروریسم های سنی در داخل سوریه متهم کرد..

 

چرا ملک سلمان با سفر کنونی خود به مسکو موافقت کرد؟

پژوهشگر روسی گفت یکی از دلایل اصلی سفر ملک سلمان به مسکو این است که به نظر می‌رسد عربستان در هفته‌های اخیر موضع خود را در قبال اسد تغییر داده و پذیرفته وی حدقل در شرایط حال حاضر در قدرت بماند.

 

در عین حال ریاض می‌خواهد با مسکو درباره جنگ در سوریه و دیگر مسائل منطقه همکاری کند، اما از دیگر دلایل احتمالی سفر ملک سلمان به مسکو این است که سعودی‌ها در جستجوی فرصت‌های همکاری در خصوص قیمت نفت و معاملات مهمی در زمینه انرژی تجارت و سرمایه‌گذاری با مسکو هستند.

 

از لحاظ جغرافیای سیاسی نیز شاید ریاض معتقد است که داشتن روابطی محکم‌تر با مسکو می‌تواند به دور کردن روسیه از ایران کمک کند و به دنبال آن جلوی نفوذ روز افزون جمهوری اسلامی ایران در منطقه گرفته شود اما چنین اتفاقی امکان‌پذیر نیست.

 

سعودی‌ها پیش از این نیز بارها برای برهم زدن روابط مسکو با ایران تلاش کردند از جمله اینکه در ژوئیه ۲۰۱۵ متعهد شدند ۱۰ میلیارد دلار در روسیه سرمایه گذاری کنند اما آن زمان پوتین موضع خود را در قبال تهران عوض نکرد.

 

بنابراین انتظار نمی‌رود که هم اینک نیز پوتین راضی به دوری از ایران شود، در همین راستا سفر ملک سلمان به مسکو خواه به نزدیکی عربستان به روسیه منجر شود یا نشود، اما نشانه کاملا آشکاری از نفوذ و سلطه روز افزون پوتین بر منطقه است.

 

 

  • 16
  • 2
۵۰%
همه چیز درباره
نظر شما چیست؟
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی:۰
غیر قابل انتشار: ۰
جدیدترین
قدیمی ترین
مشاهده کامنت های بیشتر
علی نصیریان بیوگرافی علی نصیریان؛ پیشکسوت صنعت بازیگری ایران

تاریخ تولد: ۱۵ بهمن ۱۳۱۳

محل تولد: تهران

حرفه: بازیگر، نویسنده و کارگردان

آغاز فعالیت: ۱۳۲۹ تاکنون

تحصیلات: دانش آموخته مدرسه تئاتر در رشته هنرپیشگی

ادامه
پاوان افسر بیوگرافی پاوان افسر بازیگر تازه کار سینما و تلویزیون ایران

تاریخ تولد: ۲۷ تیر ۱۳۶۳ 

محل تولد: تهران

حرفه: بازیگر 

آغاز فعالیت: ۱۳۹۲ تاکنون

تحصیلات: لیسانس رشته ی مدیریت بازرگانی

ادامه
امین پیل علی بیوگرافی امین پیل علی بازیکن تازه نفس فوتبال ایران

تاریخ تولد: ۱۷ دی ۱۳۸۱

محل تولد: گیلان

حرفه: فوتبالیست

پست: هافبک

تیم: تیم ملی فوتبال ایران

شماره پیراهن: ۱۵

ادامه
ابوطالب بن عبدالمطلب زندگینامه ابوطالب بن عبدالمطلب پدر امام علی (ع)

تاریخ تولد: ۳۵ پیش از عام‌الفیل

محل تولد: مکه

دیگر نام ها: عبدالمطلب، عبدالمناف، عمران

دلیل شهرت: رئیس قبیله بنی هاشم، پدر امام علی (ع)، عمو و حامی حضرت محمد (ص)

درگذشت: سال دهم بعثت

آرامگاه: مکه در گورستان ابوطالب

ادامه
رودریگو هرناندز بیوگرافی «رودریگو هرناندز»؛ ستاره ای فراتر از یک فوتبالیست | هوش و تفکر رمز موفقیت رودری

تاریخ تولد: ۲۲ ژوئن ۱۹۹۶

محل تولد: مادرید، اسپانیا

حرفه: فوتبالیست 

پست: هافبک دفاعی

باشگاه: منچسترسیتی

قد: ۱ متر ۹۱ سانتی متر

ادامه
موسی التماری بیوگرافی موسی التماری بازیکن فوتبال اردنی

تاریخ تولد: ۱۰ ژوئن ۱۹۹۷

محل تولد: امان، اردن

حرفه: فوتبالیست

باشگاه کنونی: باشگاه فوتبال مون‌پلیه فرانسه

پست: مهاجم

قد: ۱ متر ۷۶ سانتی متر

ادامه
اوسمار ویرا بیوگرافی اوسمار ویرا سرمربی تیم پرسپولیس

تاریخ تولد: ۳ ژوئیه ۱۹۷۵

محل تولد: ریو گرانده دو سول ، برزیل

حرفه: سرمربی تیم فوتبال

باشگاه کنونی: پرسپولیس

آغاز فعالیت: سال ۱۹۹۴

ادامه
اوستون ارونوف بیوگرافی اوستون ارونوف بازیکن فوتبال ازبکی در تیم های ایرانی

چکیده بیوگرافی اوستون ارونوف

نام کامل: اوستون رستم اوگلی اورونوف

تاریخ تولد: ۱۹ دسامبر ۲۰۰۰

محل تولد: نوایی، ازبکستان

حرفه: فوتبالیست

پست: هافبک تهاجمی

باشگاه کنونی: پرسپولیس

ادامه
اکرم عفیف بیوگرافی اکرم عفیف بازیکن برتر تیم ملی قطر

تاریخ تولد: ۱۸ نوامبر ۱۹۹۶

محل تولد: دوحه، قطر

حرفه: فوتبالیست

پست: وینگر

باشگاه کنونی: السد قطر

قد: ۱ متر ۷۶ سانتی متر

ادامه

مجلس

دولت

ویژه سرپوش