به گزارش اعتمادآنلاین، علی اوسط هاشمی، سیاست‌مدار اصلاح‌طلب و استاندار سابق استان سیستان و بلوچستان در دولت یازدهم که مولوی عبدالحمید، پیشوای مذهبی اهل سنت خواستار ابقای او در دولت دوازدهم شده بود می گوید: «اراده وزارت کشور بر تغییر بنده بود.» او مطالبه گری خارج از حوزه اختیار برخی نهادها و گروه‌های مرجع را دلیل این اتفاق می داند و می گوید: «به خاطر مشکلاتی که همه در جریان آن هستیم اکثر دولت ها با همین محدودیت‌ها و سختگیری‌ها یا مطالبه‌گری‌های خارج از حوزه اختیار برخی نهادها مواجه بودند.»
عملکرد دولت در سطح انتصابات استانی را چطور ارزیابی می کنید؟ برخی معتقدند دولت در انتصاب استاندار تنها به جابه جایی استانداران اکتفا کرده است. ارزیابی شما از چینش استانداران دولت دوازدهم چیست؟
به هر حال در هر دوره انتظار و مطالباتی از دولت منتخب شکل می گیرد که اگر فضا با آنچه مطالبه موکلین و مردم هست کاملا همراه باشد باید به سمتی حرکت کرد که انتخاب ها و انتصاب ها بتواند رضایت مردم و گروه‌های فعال را تامین کند. انتخابات ما انتخابات منظم و پایداری است بنابراین باید این اعتماد را صیانت کنیم تا اعتماد مردم نسبت به عهد و پیمانی که با منتخب، چه در مجلس، شوراها، ریاست جمهوری یا خبرگان بستند، خدشه دار نشود. چون آنچه باقی است نظام و ساختار و ملت است، آنهایی که در موضع قدرت هستند همه جا به جا خواهند شد و هیچ کس در قدرت نمی ماند و آنچه می ماند سرمایه مردم است پس رویکردها باید بر پابه این باشد که اعتماد مردم را به عنوان ضامن سرمایه پاس بداریم. این نکته‌ای کلی است که باید به آن توجه داشته باشیم. منتهی واقعیت هایی هم هست که باید آنها بپذیریم. واقعیت این است که گروه ها و نهادهای مختلفی هستند که در این انتصاب ها و انتخاب ها ورود می کنند و مطالبه‌گری دارند به طوری که از هموار شدن راه برآورده شدن مطالبات مردم می کاهند. این گروه ها و نهادها ممکن است این مشکل را ایجاد کنند که مقامات و مسئولان آنگونه که می خواهند در انتخابات و انتصابات عمل کنند نتوانند اقدام کنند و انتخاب ها و انتصاب ها آنگونه که شایسته مردم است صورت نگیرد.
بنابراین در این دوره از انتصاب ها هم قطعا هم ضعف‌هایی وجود دارد و هم نقاط قوتی هست. نمی توان گفت همه انتخاب‌ها و انتصاب‌ها بر اساس شرایط و مطالبه مردم بوده است چون این بسیار سخت است. اکنون در بخش عمده‌ای از انتخاب‌ها برای نیروهای استانی از نیروهای قبلی استفاده شده است و در برخی موارد هم نیروی‌های جدید وارد شده اند که در برخی جاها خیلی خوب عمل شده و در برخی جاها بدون ایراد و انتقاد نبوده است.
شما اشاره کردید که دولت در انتخاب برخی از مدیران استانی خود دست چندان بازی نداشته است؛ ایا یکی از این موارد استان سیستان و بلوچستان و تغییری است که در استانداری آن افتاد؟
برای سیستان و بلوچستان سه یا چهار نفر مطرح بودند که بررسی شدند و در نهایت وزرات کشور به این گزینه‌ای که اکنون انتخاب شده است، رسید، نظر نماینده‌های مجلس و برخی از گروه های مرجع را نیز توانست با خود همراه کند و در نهایت این انتصاب انجام شد. در کل شاید در انتخاب مدیران استانی آنگونه که یک وزیر کاملا بتواند منویات خود را اجرا کند ممکن است اتفاق نیفتاده باشد. مثلا مشابه این شما دیدید که رئیس جمهوری برای انتخاب وزیر علوم در دولت یازدهم و همچنین دولت دوازدهم چقدر با مشکل مواجه بود و چند نفر را تغییر دادند. معمولا در پست هایی که نقش محوری در تربیت انسان دارد و با سرمایه های انسانی سروکار دارد دولت ها دچار مشکل می شوند. خیلی مواقع ممکن است آقای رئیس جمهوری به آنچه مطلوبش است نائل نشود. به خاطر مشکلاتی که همه در جریان آن هستیم اکثر دولت ها با همین محدودیت ها و سختگیری ها یا مطالبه‌گری‌های خارج از حوزه اختیار برخی نهادها مواجه بودند.
شما هم جز گزینه های استانداری سیستان و بلوچستان بودید؟
مطالبه مردم و گروه های مرجع و جریان های فعال سیاسی آنجا بر حضور بنده بود منتهی اراده وزارت کشور بر تغییر بود. حالا چرای این مساله را باید مسئولان وزارت کشور پاسخگو باشند و من در مقام پاسخگویی به آن نیستم.
به جز سیستان برای استانداری کردستان هم مطرح بودید؛ درست است؟
این هم مطالبه مردمی و گروه های مرجع و سیاسی بود. زمانی می توانم بگویم من گزینه استانداری بودم که با من صحبت شده باشد اما در ارتباط با این دو استان که نام بردید رسما با من صحبتی نشد.
اما برای سیستان و بلوچستان مورد درخواست آقای عبدالحمید بودید؟
بله. درخواست مولوی و دوستانشان و حتی برخی از نمایندگان مجلس بر این بود که من استاندار بمانم اما وقتی اراده بر تغییر بنده قطعیت پیدا کرد اینها هم رفتند دنبال کسانی که حداقل به مطالبات آنان نزدیک تر باشد.
شما در ۴ سالی که در دولت یازدهم استاندار سیستان و بلوچستان بودید اقدمات شجاعانه ای داشتید و نسبت به عملکرد شما رضایت وجود داشت؛ ریشه موفقیت خود را در چه چیزی می بینید؟
اولین بخش که مهم بود مردم شناسی، قوم شناسی و مردم باوری است. ما باید این موضوع را ملکه ذهن خود بکنیم که ما مستاجریم و مردم مالک و صاحب اختیارند. وقتی انتخابات انجام می شود باید ببنیم مردم به چه برنامه و سیاست‌هایی رای دادند و وقتی در موضع مسئولیت قرار می گیریم منطبق با تغییر حاصل از اراده مردم عمل کنیم و باید به مطالبه مردم پاسخ دهیم. من به حفظ اعتماد مردم فکر می کردم. آنچه ضامن فردای ماندگار برای کشور و نظام است رای مردم و اراده آنان است. حرکت ما نباید موجب تضعیف نقش‌های برگرفته از اختیار و اراه ملت باشد. رویکرد من این بود که آنچه مردم خواهان آن هستند در نگاه من جای گیرد و آنگونه عمل کنم. من نمی توانم در حالت مستاجری قرار گیرم اما به مالک بی توجه باشم و برای خواسته ها و مطالبات او منزلت و ارزشی قائل نباشم. مردم در استان سیستان و بلوچستان در انتظار برآورده شدن فرصت های برابر بودند؛ فرصت های برابر منطبق با شأن انسانی آنان. ما باید مرزنشینانمان را که امنیت کشور را عهداه دارند جدی بگیریم؛ این تعارف و شعار نیست. امروز دسترسی مردم به اطلاعات به گونه‌ای است که به آنها قدرت تحلیل داده است و نمی توان بر خلاف این واقعیت عمل کرد. بنابراین ما مسئولان باید سیاست ها و رفتارهایمان را شفاف کنیم. آنها از من انتظار برابری نگاه و شایسته سالاری داشتند . من به این اعتقاد داشتم و بر این اساس عمل کردم. هرچند عمل به آن دشوار بود. به هر حال جلوگیری از تضعیف قومیتی، رانت سیاسی، اقتصادی و اداری کار راحتی نیست. از سوی دیگر طرف مقابل هم قبلا این استان را ناامن و امنیتی می دیدند. اما ما به اینها نقش دادیم و خدا را شکر که این نقش ها بر مردم اثر گذاشت و مردم پا به میدان گذاشتند. شما نگاه کنید همین که ما رویکرد خود را با خواست مردم انطباق دادیم چقدر از معضلات حل شد. در این ۴ سال شما خبرها و مشکلاتی چون سنوات گذشته را در اخبار از استان نمی شنیدید. مردم تکیه گاه قرار گرفتند، مشارکت را پذیرفتند، به نقش خود در اداره امور استان ایمان پیدا کردند و دولت را باور کردند و ما هم خوشحالیم بگوییم به این سرمایه ها تکیه کردیم و تغییر در نگاه ها را شکل دادیم. تغییر در نگاه از بیرون به درون، از کشور به داخل استان و از خارج از کشور به استان. همه اینها نیز دستاورد داشت. امروز سیستان و بلوچستان دومین یا سومین استان در جذب سرمایه خارجی است. در صورتی که قبلا خارجی ها این استان را برای خود پرخطر و پررسیک می دانستند. اما امروز تکنولوژی، دانش و سرمایه می آورند و با ایرانی ها مشغول کار مشترک هستند. از آن طرف هم نگاه دولت نگاه بلندی بود و خوشبختانه می توانم بگویم یک و نیم برابر کل سال های ۹۸ تا ۹۲ ما در این چهار سال پول به داخل استان بردیم. اینها اتفاقات مبارکی بود که رخ داد که مردم، شعار و عمل را به هم نزدیک دیدند.
برای اجرای برنامه ها و اهداف خود با مشکلاتی یا فشار هم روبرو بودید؟
اگر محدودیت ها نبود که این همه مشکلات در استان روی هم تلمبار نمی شد. این محدودیت ها هم به تفاوت در رویکردها و نگرش ها باز می گردد. برخی دوست دارند استان را امنیتی نگه دارند. اما ما سعی کردیم استان را از آن فضای امنیتی بیرون بیاریم. سرمایه انسانی را محرک هر برنامه و تصمیمی قرار دادیم و مردم این را باور کردند. ولی از این طرف هم عده ای مخالف بودند. چراعده ای با برجام مخالفند؟ آیا منافعشان به مخاطره افتاده؟ برجام چه خطری برای منافع آنان ایجاد کرده که همسو با ضدانقلاب مخالفت می کنند؟ در سطح استان عده ای بودند که منافعشان را در ایجاد شکاف و تفرقه و روی آوری به تعصبات پیگیری می کردند که ما راه را بر آنان بستیم و سعی کردیم به شایستگی انسانی روی آوریم.
- 22
- 6
