در دهه اول ماه مبارک رمضان پرخاش‌های سیاسی رد و بدل شده میان رقبای سیاسی داخلی به بهانه سیاه کاری‌های رئیس‌جمهور فریبکار آمریکا و اطرافیان افراطی او ،به جای آنکه تمام فریادها را متوجه دولتمردان آمریکایی کند به بهانه‌ای برای عده‌ای تبدیل شده تا رقبای سیاسی خود را بکوبند و حقانیت خود را به رخ بکشند.
این، حتی با مرام دو حزب مطرح آمریکا که با اصول و آرمان‌های دینی و انقلابی بیگانه هستند نیز منطبق نیست. آنها به هنگام احساس خطر خارجی، منازعات را کنار می‌گذارند و برای حفاظت از منافع ملی کشور خود، ید واحده می‌شوند ولی ما از خطر خارجی چماقی برای فرود آوردن بر سر همدیگر می‌سازیم!
متاسفانه امروز فعالان سیاسی، برخلاف اقتضائات منافع ملی عمل می‌کنند و همواره درصدد به دست آوردن فرصتی برای ضربه زدن به رقبای خود بر می‌آیند. تاسف بالاتر این است که حتی حاضرند با دشمنان همصدا شوند تا بتوانند رقبای خود را بکوبند.
به سران چهار دولت حقیر منطقه که خروج ترامپ از برجام آنها را به وجد آورده و از سخنان بیمارگونه وزیر خارجه‌اش استقبال کرده‌اند توجه کنید و ببینید که چه کسانی در داخل با این چهار دولت همصدا شدند و به جای آنکه بر سر آمریکا فریاد کنند، رقبای سیاسی خود را آماج حملات قرار داده‌اند. غریو شادی اینان از اقدام ترامپ و سخنان پمپئو، حتی فریادهای شادی آل‌سعود و آل خلیفه و شیوخ امارات و نتانیاهو را تحت الشعاع قرار داده است!
این پشت پا زدن به منافع ملی و همنوا شدن با دشمنان و بدخواهان، نتیجه دور ماندن از تهذیب نفس است، کاری که باید در ماه مبارک رمضان انجام شود و متاسفانه حضرات فرصت آن را ندارند!
- 10
- 1
