پرورش سلول های اعضای بدن روی یک تراشه

به گزارش مهر به نقل از دیلی میل، دانشمندان توانسته اند سلول های اعضای مختلف بدن را در آزمایشگاه پرورش دهند. آنها این دستگاه را با کمک ماده ای شبیه اسفنج ابداع کرده اند. ماده اسفنجی مذکور  فعالیت بافت های واقعی در بدن انسان را تقلید می کند.

این دستگاه جدید به سلول ها کمک می کند درون یک ترانزیستور سه بعدی رشد کنند و محیطی واقعی تر از آزمایشگاه برای آنها فراهم می کند.

 این شیوه پرورش سلول اعضای بدن در آزمایشگاه «عضو روی تراشه» نام گرفته است.

با کمک این فناوری جدید می توان سلول های انسان را به طور واقعی رصد کرد و درمان های نوین و جالب برای بیماری های کشنده ابداع کرد. همزمان با کمک این روش در آزمایش ها از حیوانات کمتری استفاده می شود.

طبق گفته محققان سازنده این فناوری، می توان با روش مذکور اعضای مختلف بدن را در آزمایشگاه پرورش داد تا نحوه تاثیرگذاری درمان بر کل بدن بررسی شود.

به طور معمول مطالعات بیولوژیکی در ظروف مخصوص آزمایشگاهی انجام می شود که انواع خاصی از سلول در سطوحی صاف پرورش داده می شوند.

دکتر رویزین اوئنز از دانشگاه کمبریج و محققان این پژوهش می گوید: ما اکنون به مدل های سه بعدی سلولی نیاز داریم تا نسل جدید درمان ها را بدست آوریم.

به گفته محققان می توان با ارتقای این روش اعضای مختلف بدن انسان مانند کبد، قلب، مغز یا حتی کل بدن انسان را روی یک تراشه ساخت.

در این تحقیق پژوهشگران دستگاهی ابداع کردند که در حقیقت یک قالب از پلیمر اسفنجی رسانا بود. این قالب یک ترانزیستور الکترومکانیکی است. سلول های هر عضو نخست درون قالب رشد می کنند و سپس دستگاه درون یک لوله پلاستیکی قرار داده می شود تا مواد مغذی به آن منتقل شود.  

بیشتر سلول های بدن انسان به وسیله سیگنال های الکتریکی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند بنابراین برای رصد کشت سلول ها در آزمایشگاه باید الکترودهایی به آنها متصل کرد. اما اتصال الکترودها به سلول کار سختی است. به همین منظور کل این دستگاه را درون یک الکترود قرار دادند.

دستگاه های دیگری که اعضای بدن را روی تراشه پرورش می دهند، باید باز شوند تا نحوه عملکرد سلول ها درون آنها بررسی شود اما دستگاه جدید قابل رصد است.

این بدان معناست که محققان می توانند مسیر تحول درمان های طولانی مدت را بدون اختلال در فرایند آزمایش کنترل کنند.

در این تحقیق محققان دانشگاه کمبریج با پژوهشگرانی از فرانسه، یونان و عربستان همکاری کردند تا یک قالب رسانا از اسفنج پلیمری به شکل یک ترانزیستور الکترومکانیکی بسازند.