به گزارش آنا به نقل از ScienceAlert، قورباغه «Beelzebufo ampinga» بزرگ‌ترین قورباغه‌ای است که تا به حال روی زمین زندگی کرده است. اما ظاهر این قورباغه باستانی شبیه به قورباغه‌های «Ceratophrys» امروزی بوده است و حالا دانشمندان با استفاده از این شباهت ظاهری، اطلاعات جالب توجهی به دست آورده‌اند.
قورباغه‌های «Ceratophrys» با عنوان قورباغه پکمن، به خاطر بدن گرد و دهان بسیار بزرگ‌شان، هم شناخته می‌شوند. آنها موجودات بدخلقی هستند که در سکوت منتظر می‌نشینند و هر چیزی که از کنارشان بگذرد را با زور می‌قاپند و می‌خورند.
دانشمندان با مطالعه این قورباغه‌های امروزی، توانستند قدرت گاز گرفتن «Beelzebufo ampinga» را تعیین کنند.
آنها از یک مبدل نیرو سفارشی و دو صفحه پوشیده شده با چرم استفاده کردند. وقتی که قورباغه صفحه‌ها را گاز می‌گیرد، آنها به عنوان مقیاس عمل و قدرت گاز را با دقت حس می‌کنند.
یک قورباغه «Ceratophrys» با سری به عرض ۴/۵ سانتی‌متر دارای قدرت گازی معادل با ۳۰ نیوتون یا تقریبا سه کیلوگرم است. این امر به قورباغه اجازه می‌دهد که وقتی طعمه را با زبان چسبناکش می‌گیرد، آن را بین آرواره‌های قدرتمندش گیر بیاندازد و مهار کند.
مارک جونز، از دانشگاه آدلاید و موزه استرالیای جنوبی، در این باره توضیح داد: «برخلاف اکثر قورباغه‌ها که آرواره‌های ضعیفی دارند و طعمه‌های کوچک را شکار می‌کنند، قورباغه‌های شاخدار به سراغ حیواناتی به اندازه خودشان می‌روند، مانند قورباغه‌های دیگر، مارها و جوندگان. آرواره‌های قدرتمند آنها نقش حیاتی در گیرانداختن و مهار کردن طعمه ایفا می‌کند».
محققان دریافتند که قدرت گزش قورباغه‌ای با دهان به اندازه ۱۰ سانتی‌متر، معادل با ۵۰۰ نیوتون یا حدود پنج کیلوگرم است. قورباغه‌های شاخداری با این اندازه در آمریکای جنوبی زندگی می‌کنند و قدرت گزش آنها با لاک‌پشت‌ها، کروکدیل‌ها و پستانداران شکارچی با اندازه دهان مشابه، یکسان است.
دانشمندان از این روش برای اندازه‌گیری قدرت گزش قورباغه «Beelzebufo ampinga » استفاده کردند. این قورباغه باستانی دارای دهانی به اندازه ۱۵/۴ سانی‌متر بوده بنابراین قدرت گزش آن ۲۲۰۰ نیوتون یا ۲۲۴ کیلوگرم بوده است.
به گفته جونز، با چنین قدرت گزشی، Beelzebufo می‌توانسته به راحتی از دایناسورهای کوچک و جوان تغذیه کند.
مترجم: هانا حیدری
- 12
- 4
