پروفسور استیون هاوکینگ فیزیکدان بزرگ در ۷۶ سالگی درگذشت

این فیزیکدان انگلیسی در سن ۲۲ سالگی مبتلا به یک بیماری عصبی خاص شد و در آن زمان پزشکان به وی اعلام کردند که تنها برای چند سال دیگر زنده خواهد ماند. این بیماری هاوکینگ را به طور کامل از کار انداخت و باعث شد وی تا آخر عمر بر روی ویلچر نشیند و حتی امکان حرف زدن را نیز نداشته باشد.

خانواده دکتر هاوکینگ اعلام کرده اند که وی در خانه اش در نزدیکی دانشگاه کمبریج مرگ آرامی داشته است. کمبریج جایی است که هاوکینگ اکثر کارهای تحقیقاتی خود بر روی پروژه های ساختار شکنانه ای همچون سیاه چاله ها را در آنجا انجام داده است.

بیماری هاوکینگ که به طور خلاصه ALS نامیده می شود، یک بیماری بسیار نادر و درمان ناپذیر است که در آن بخشی از نخاع و مغز و سیستم عصبی مورد حمله قرار می گیرد و به تدریج اعصاب حرکتی بدن از بین می رود و با تضعیف ماهیچه ها، فلج عمومی ایجاد می شود.

هاوکینگ پس از تشخیص ابتلایش به این بیماری و اعلام پزشکان مبنی بر اینکه تنها ۲ تا ۳ سال دیگر زنده خواهد بود، به افسردگی شدیدی دچار شد و برای چندین ماه به ندرت خانه خود را ترک می کرد. او اما شبی به اتاقش در دانشگاه پناه برد و به گفته خودش در آنجا به خواب رفت و کابوسی مبنی بر اعدام شدنش دید. همین موضوع باعث شد تا او متوجه ارزش هر لحظه از زندگیش بشود و خود را قانع کند که پیش بینی پزشکان همیشه هم درست از آب در نمی آید.

او در همان ایام با دختری ۱۸ ساله به نام جین وایلد آشنا شد و در سال ۱۹۶۵ و در حالی که به خاطر بیماری به همراه ۲ عصا راه می رفت، با او ازدواج کرد. این ازدواج انگیزه مضاعفی به هاوکینگ داد و باعث شد وی تحقیقات علمی و پایان نامه دکتری خود را با جدیت بیشتری دنبال کند.

رساله دکترای استیون هاوکینگ با عنوان «ویژگی های جهان های در حال انبساط» چندی پیش توسط دانشگاه کمبریج در دسترس عموم قرار گرفت و طی یک هفته بیش از ۲ میلیون بار مشاهده شد.