به گزارش ایسنا، مسعود باقرزاده کریمی اظهارکرد: کوهستان به عنوان مخازن آبی عمل می‌کند ولی با زهکش کردن دشت‌های کوهستانی آب را از این مخازن خارج می‌کنیم. دشت‌های کوهستانی به عنوان یک مخزن طبیعی برای آب عمل می‌کنند چون آبرفت‌هایی با خلل و فرج (منافذ و سوراخ‌های ریز) بسیار دارند و جریان‌های بهاره و ذوب برف‌ها در مرحله اول در این دشت‌ها ذخیره می‌شود.
مدیر دفتر اکوسیستم‌های تالابی سازمان حفاظت محیط زیست در یک برنامه رادیویی با اشاره به چگونگی شکل‌گیری تالاب‌ها اظهار کرد: وقتی دشت‌ها در کوهستان از آب اشباع شوند، چشمه‌ها خارج و به رودخانه‌ها وارد می‌شوند بنابراین رودخانه از آب چشمه و به صورت دائمی سیراب می‌شود.
وی افزود: در شرایط حاضر متاسفانه در کوهستان‌ها اتفاقی خطرناک افتاده است که کمتر به آن پرداخته‌ایم. اینکه ما کل مخازن آبی کوهستان را تخلیه کرده‌ایم و زهکش کردن این دشت‌ها سیاستی بود که از دهه‌های قبل توسط وزارت جهاد آغاز شد تا به زمین‌های زیر کشت تبدیل شوند.
به گزارش ایسنا، در بخشی دیگر از این برنامه، محمد ابراهیم رئیسی - کارشناس مطالعات اقتصاد - اظهار کرد: از آنجا که آب در ایران دولتی است، در این حوزه باید از دولت‌ها صحبت کنیم.
وی با اعتقاد به اینکه استراتژی‌های مدیریتی آب، کمبود بارش را جبران می‌کند، گفت: حکمرانی آب تا ۱۵ سال اخیر مطرح شده است در حالی‌که بسترهای آن فراهم نیست.
رئیسی تنها راه نجات مدیریت آب در ایران را تغییر الگوی مدیریت از دولت به سمت حکمرانی دانست و اظهارکرد: کیفیت آب در این مدت با روندی عجیب تغییر یافته و رشد جمعیت و افزایش پساب‌ها منجر به افزایش کمی روان‌آب شده است.
در ادامه مجید سیاری - عضو هیئت مدیره شرکت منابع آب ایران - با اشاره به شرایط بسیار حاد بارندگی در کشور گفت: اگر تنها در یک سال کمبود بارش داشتیم، شاید کمتر جای نگرانی بود اما وقتی دوره خشکسالی شدت و دوام دارد در کاهش آب رودخانه تاثیر مخرب می‌گذارد. در حال حاضر از نظر منابع آب در شرایطی بد قرار داریم که باید با کاری جمعی و تدوین استراتژی‌های راهبردی که ما را از این شرایط خارج کند، بهره ببریم.
سیاری در عین حال خشکسالی و کم‌بارشی را ذات منطقه نیمه خشک ایران دانست و اظهارکرد: میزان بارش و توزیع بارش تغییر کرده است و حتی شدت و مدت رگبارها نیز با تغییر مواجه شده است.
در ادامه این نشست، صابر معصومی - کارشناس حوزه امنیت آب - با بیان اینکه آب سیاسی‌ترین ماده در جهان است، گفت: وقتی از آب صحبت می‌کنیم، در حقیقت از سیاسی‌ترین ماده روی کره زمین سخن می گوییم. برای مثال شاهدیم که در شرایط حاضر برخی حکومت‌ها مثل ترکیه به ظاهر سیاست آبی دوستانه دارند اما در مقابل کشور عراق سیاستی دیگر را پیش می گیرد.
این کارشناس حوزه امنیت آب وضعیت منابع آب کشور را محدود خواند و اظهارکرد: در گذشته مردم در شرایط بی‌آبی همکاری بیشتری با یکدیگر داشتند و آب ذخیره‌شده را مدیریت می‌کردند.
- 12
- 4
