ماری‌جوانا دومین ماده مخدر مصرفی در ایران

یک مخدر با اسم‌های متفاوت

ماری‌جوانا، گرس، علف، گل، وید؛ اسم‌های متفاوتی دارد و بسته به منطقه تهیه آن، نام‌های متفاوتی به خود می‌گیرد. از تجریش تا پارک وی به آن ماری‌جوانا می‌گویند،‌ از پارک وی تا انقلاب گل و از انقلاب به پایین علف. تعریف‌های بسیاری از مواد تشکیل دهنده این ماده مخدر می‌توان به دست آورد، ماری‌جوانا اما یکی از فرآورده‌های گیاه شاهدانه است که تا قبل از سال ۱۹۶۰ کمتر کسی نامی از آن شنیده بود. اخیرا از این ماده مخدر بسیار شنیده می‌شود. این مخدر هم به صورت خوراکی و هم به صورت دود کردن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بعضی افراد برگ‌های خرد شده شاهدانه را ریز می‌کنند و آن را داخل سیگار می‌ریزند و می‌کشند؛ البته استفاده از ماری‌جوانا روش‌های مختلفی دارد. با استفاده از ابزاری مانند پیپ تا سیگار معمولی و حتی گاهی اوقات از ظروف مخروطی شکل و قلیان برای مصرف آن استفاده می‌شود.

چرا علف محبوب شد؟

جمعیت بالای جوان در ایران، راحت بودن شیوه دسترسی به آن و البته باور‌های اشتباه درباره مصرف آن را می‌توان از دلایل مهم اقبال به مصرف این ماده مخدر دانست.

در کنار همه اینها باید گفت، فرد مصرف‌کننده ماری‌جوانا راحت‌تر به سوالش درباره مصرف‌ مواد مخدر پاسخ می‌دهد. تبلیغات شبکه‌های اجتماعی، گفت‌وگوها و ادبیات جهانی در مورد آزادسازی ماری‌جوانا در اکثر کشور‌ها مثل بعضی ایالت‌های آمریکا و بخشی از اروپا، می‌تواند در گرایش و مصرف ماری‌جوانا در ایران نقش داشته باشد.

دومین ماده مخدر مصرفی در ایران

ماری‌جوانا و مشتقات آن، دومین مخدر مصرفی در کشور اعلام و هشدارها در این زمینه آغاز شده است، در حالی که به نظر می‌رسد هنوز تحقیقات و بررسی‌های جامع در خصوص اثرات مصرف آن در میان مصرف‌کنندگان و نمود آن در جامعه صورت نگرفته و در این زمینه کارشناسان اتفاق‌نظر ندارند، اما آنچه مشخص است و حتی هفته‌های گذشته در گفته‌های مسئولان مطرح شده، این است که این ماده مخدر به عنوان دومین ماده مخدر محبوب ایران جای شیشه را گرفته است؛ اتفاقی که برخی کارشناسان به آن خوش بینانه نگاه و بسیاری آن را ناخوشایند توصیف کردند.

از معجون فریب تا شیرینی جنون

استفاده از این ماده مخدر روش‌های متفاوت و گوناگونی دارد. از پیچیدن در کاغذ سیگار و رول کردن آن گرفته تا طبخ آن در کیک‌های شیرین جنون‌آمیز. شاید روش معمول استعمال آن، خالی کردن سیگار و دود کردن علف با سیگار باشد، اما حالا روش‌های بسیاری برای استعمال آن رواج پیدا کرده. تهیه معجون و التقاط آن با الکل که به آن معجون فریب ‌می‌گویند، یکی از آنهاست. دیگری طبخ شیرینی است که میان مصرف‌کنندگان به شیرینی بیرجندی معروف شده است.

از این معجون به دلیل راحتی مصرف و البته خوشمزه بودن آن حتی در مهمانی‌ها استفاده می‌شود، اما باید بدانیم که عوارض مصرف آن از دود کردن آن بیشتر است. در صورت استفاده زیاد آن، ‌حالت خفگی شدید به مصرف‌کننده دست می‌دهد.

یکی از مصرف‌کنندگان این معجون می‌گوید: بار اول که مصرف کردم، حس می‌کردم دارم جنازه خودم را از بالا نگاه می‌کنم (برون‌فکنی روح از جسم) ولی دفعات بعد به آن عادت کردم و براحتی آن را مصرف کردم.

در محله چه بوی علفی می‌آید

چیزی که حکایت علف را با دیگر مخدرهای مصرفی در ایران متفاوت و البته خطرناک می‌کند، تهیه این مواد مخدر به صورت خانگی است. با یک جست‌وجوی ساده در اینترنت می‌توان صدها صفحه به فارسی پیدا کرد که روش‌های تهیه این مخدر را در گلدان‌های خانگی آموزش می‌دهد. به پیوست آنها می‌توان فیلم‌های بسیاری از شیوه تهیه و پرورش این گیاه تماشا کرد.

هر چند یکی از پرورش دهندگان این مخدر به ما می‌گوید آن طور که همه فکر می‌کنند پرورش این گیاه آسان نیست، اما خرید و فروش آنلاین دانه‌های این گیاه هم ادامه دارد. ستاد مبارزه با مواد مخدر همراه با پلیس فتا این فضاها را بخوبی رصد می‌کنند، اما سهولت کاشت و سود سرشار، عواملی است که سبب تولید گسترده ماری‌جوانا شده است.

به این خبرها توجه کنید: ‌کشف ۹ مزرعه تولید ماری‎جوانا در اراک،‌ انهدام مزرعه ماری‌جوانا در ساوجبلاغ، کشف مزرعه ماری‌جوانا در ماهان کرمان،‌ کاشت ۹۴۰ بوته ماری‌جوانا در مزارع نظرآباد و...‌ اینها نمونه‌ای از اخبار رسمی چند ماه پیش درباره کشفیات این حوزه است.

علف اعتیاد دارد

می‌گویند اعتیاد ندارد؛ این باور اشتباه اولین توجیه در مصرف این ماده مخدر است در حالی که به باور کارشناسان اعتیاد ماری‌جوانا سخت‌تر از دیگر مخدرهاست، چراکه ممکن است آثار جسمی آن پنهان باشد، اما اعتیاد روانی به آن بسیار خطرآفرین است.

مصرف علف، تأثیرات مختلفی روی مصرف‌کننده می‌گذارد؛ یعنی هم باعث آرامش و کاهش اضطراب می‌شود، هم او را سرخوش و شوخ‌طبع می‌کند و هم باعث افزایش شور جنسی‌ می‌شود. ترجمه فیزیولوژیک همه این حس‌ها، فعالیت سامانه پاداش در مغز است. به خاطر فعالیت این سامانه که‌ همان لذت حاصل از مصرف است، فردی که علف مصرف می‌کند، بعد از اتمام این اثرات خوشایند، به‌طور مکرر دنبال مصرف آن می‌رود. با توجه به پژوهش‌هایی که درباره خاصیت اعتیادآفرینی علف انجام‌شده، می‌توان گفت مصرف مداوم این ماده، هم اعتیاد روانی و هم اعتیاد جسمی به بار می‌‎آورد.