مسابقات تیراندازی قهرمانی کشور، در رشته تپانچه بانوان جمعه گذشته برگزار شد و در پایان آن تیم‌های خراسان رضوی، اصفهان و تهران به ترتیب اول تا سوم شدند. در این مسابقات گلنوش سبقت الهی که از امیدهای کسب مدال در بازی های آسیایی بود، موفق شد مقام اول انفرادی را کسب کند. سبقت‌الهی در مسابقات جاکارتا۲۰۱۸ نیز به فینال تپانچه ۱۰متر بانوان رسید اما نتوانست روی سکو بایستد و پس از ورزشکاران چین، کره جنوبی و هند به مقام چهارمی بسنده کرد. بانوی تیرانداز ایرانی در مسابقات قهرمانی کشوری موفق شد در مرحله مقدماتی با ثبت ۵۸۶ امتیاز رکورد ایران را جا به جا کند. این رکورد پیشتر در اختیار مینا قربانی دیگر ملی پوش کشورمان با ۵۷۸ امتیاز قرار داشت. به همین خاطر با سبقت الهی گفت‌وگو کردیم و او در این مصاحبه نشان داد که خیلی از رکوردشکنی در ایران خوشحال نیست!
در مسابقات داخلی موفق شدید به مقام اول برسید و رکورد شکنی کنید. در این مورد چه صحبتی دارید؟
روز جمعه در بیست و هفتمین دوره در مسابقات قهرمانی کشور موفق شدم رکورد را جا به جا کنم. همین!
به نظر می رسد خیلی از این اتفاق خوشحال نیستید! انگار هیچ اتفاق خاصی نیفتاده است!
در واقع همین است. هیچ اتفاق خاصی نیفتاده است.
چرا این حس را دارید؟ یک موفقیت ورزشی به دست آورده اید. خوب نیست؟
شاید! شاید به خاطر این باشد که من از بازی های آسیایی آمده ام. در آن مسابقات چهارم شدم. آن اتفاق خیلی برای من سخت بود به همین خاطر قهرمانی کشور به چشمم نمی آید!
در خصوص مسابقات جاکارتا بیشتر صحبت می کنید؟ چه اتفاقی افتاد که نتوانستید به مدال برسید؟
نمی دانم چه اتفاقي افتاد. شاید خواست خدا بوده است. فقط می توانم بگویم چهارمی خیلی آزار دهنده است.
اگر الان به گذشته نگاه کنید آیا می توانید بگویید که تلاشم را کردم و نشد؟
من خیلی بیشتر از حد خودم مایه گذاشتم. خیلی با برنامه ریزی جلو رفتم. در مورد تغذیه ورزشی، بدنسازی، درمان آسیب‌هایی که داشتم و خیلی موارد دیگر. خیلی ریز و دقیق با برنامه پیش رفتم و به هیچ وجه کم نگذاشتم.
پیش از بازی‌های آسیایی جاکارتا فکر می‌کردید چه نتیجه ای بگیرید؟
مسلم است که هر ورزشکاری با انگیزه مدال وارد این مسابقات می شود. حالا هرچقدر خوشرنگ تر بهتر. من نیز مانند همه، برای کسب مدال رفتم اما به هرحال قسمت نشد.
رنگ مدال را تعیین کرده بودید؟ یعنی هدف‌گذاری شما چه مدالی بود؟
من نیز مانند همه فقط به طلا فکر می کردم.
اکنون شرایط و وضعیت شما در باشگاه وتیم ملی چگونه است؟ با توجه به اینکه سرد هم شده اید!
از تیم ملی که خبری ندارم چون اردویی در کار نیست. در مورد شرایط باشگاهی نیز، در شهر خودم تمرین می کنم. البته مدتی طولانی را استراحت کردم و دست به سلاح نزدم. سه روز پیش از آغاز مسابقات کشوری سلاح به دست گرفتم چون به لحاظ روحی آماده نبودم که بخواهم تمرین کنم.
و با وجود اینکه از لحاظ روحی آمادگی نداشتید و تمرین هم نکرده بودید، رکورد کشوری را شکستید!
نمی دانم چه بگویم! شاید این هم خواست خدا بود که بعد از آن ناکامی، اینجا به مقام اولی برسم اما همان‌طور که گفتم تمرین نداشتم و حتی بدنسازی نیز نمی رفتم. فقط سه روز مانده به مسابقات به باشگاه رفتم و تمرین کردم.
چه چیزی باعث شد تلاش‌های زیاد شما در جاکارتا نتیجه ندهد؟ آیا عوامل بیرونی تاثیر‌گذار بودند؟
من از لحاظ درونی آمادگی خوبی داشتم. یعنی خودم شرایط خوبی داشتم و تمام تلاشم را به کار بستم اما از لحاظ بیرونی باید بگویم که در برنامه ریزی مشکل داریم. یعنی آن‌طور که باید حرفه ای باشیم، نیستیم. همه چیز نباید به عهده من ورزشکار باشد. من نباید بروم دنبال مربی بدنساز، بروم دنبال مربی تغذیه ورزشی، بروم دنبال درمان آسیب‌دیدگی‌ها و... اما متاسفانه همه این مسائل به عهده خود من است. من دکتر پیدا کنم، مربی پیدا کنم، نوبت بگیرم و برنامه تمرینی هماهنگ کنم، مربی را توجیه کنم و... متاسفانه این شرایط در اینجا وجود دارد. در آخر هم می‌گویند خودتان مدال نگرفتید!
چه کسانی در این مساله مقصر هستند؟ آیا مسئولان فدراسیون کم کاری کرده اند؟
نمی‌خواهم کسی را مقصر معرفی کنم. این روحیه را نیز ندارم که بابت مصاحبه به کسی توضیح بدهم. بنابراین بیشتر از این، موضوع را باز نمی کنم.
یعنی اگر از علت ناکامی صحبت کنید، برای شما دردسر ساز می شود؟
ممکن است به این خاطر من را بازخواست کنند!
گفتید که اردوی ملی در کار نیست. چه مسابقاتی را در برنامه دارید؟
مسابقات قهرمانی آسیا در کویت بود که به خاطر مشکلات ارزی لغو شد.
به جز این مسابقات، تورنمنت دیگری در برنامه نیست؟
چرا. برنامه‌های فدراسیون جهانی تیراندازی(ISSF) همیشه پر است اما ما همیشه به خاطر بودجه و مسائل مالی، مشکل اعزام داریم.
از سوی وزیر ورزش یا ريیس کمیته ملی المپیک، در مورد حل این مشکلات قولی به شما داده نشده است؟
به هیچ وجه اطلاع یا خبری ندارم و اگر صحبتی شده باشد در جریان آن نیستم.
چه موانع و کمبودهایی وجود دارند که به شما اجازه نمی دهند پیشرفت بیشتر و موفقیت بزرگ‌تری داشته باشید؟
به هیچ وجه تمایل ندارم در این مورد صحبت کنم چون نه فایده ای دارد و نه با صحبت های من چیزی عوض می‌شود. بیشتر برایم حاشیه درست می شود. به خاطر همین ترجیح می دهم سکوت کنم!
زمانی گفته می شد مشکل تهیه مهمات دارید.
این مشکل همیشه وجود دارد. کمبود مهمات به خاطر این است که ما مشکل واردات و ارز داریم، همیشه هست.
در مورد محل تمرین نیز مشکل دارید؟
خیر. از نظر محل تمرین، مشکلی ندارم اما خیلی خوب می شد که پیش از شرکت در بازی های آسیایی اردو برگزار می‌کردیم. شاید اگر اردویی برپا می‌شد، اتفاقات خیلی بهتری می‌افتاد. اینکه ما هفت فینالیست داشتیم اما فقط یک مدال گرفتیم، اتفاق خوبی نیست.
پس یکی از عوامل عدم موفقیت شما، می‌تواند نبود اردو و تمرینات کافی پیش از بازی های جاکارتا باشد.
بله. در واقع برگزاری اردوی برون مرزی می‌توانست کمک زیادی به موفقیت من و بقیه اعضای تیم کند.
برنامه شما تا آخر سال ۹۷ چیست؟ چه مسابقات و اردوهایی دارید؟
واقعا نمی دانم برنامه اردوها چگونه است. باید صبر کنیم ببینیم چه می شود. فدراسیون کاری به برنامه من ندارد و باید ببینیم در مورد اعزام های برون مرزی چه تصمیمی می گیرد.
یعنی شما اطلاعی در مورد اعزام ها ندارید؟
خیر. هیچ اطلاعی ندارم!
یعنی ممکن است ماه بعد مسابقه ای باشد و شما بدون اردو و تمرین اعزام شوید؟!
خیر. این‌گونه که به طور قطع نیست اما به هرحال صحبتی هم با ما نشده و هنوز حرفی نزده اند.
سطح مسابقات کشوری چطور بود؟
سطح خوبی داشت و بد نبود. به هرحال در مسابقات قهرمانی کشوری تمام تیم ها تلاش می کنند بهترین نتیجه را بگیرند چون سالی یک بار برگزار می شود و همه دوست دارند به مقام برسند.
رقیب اصلی شما در این مسابقات چه کسی بود؟ آیا کسی هست که بتواند رقابت نزدیکی با شما داشته باشد؟
بله. به طور مسلم هستند. تیراندازی یک رشته غیرقابل پیش بینی است و سوای این مساله، واقعیت این است که ما ورزشکاران خیلی خوبی داریم و رکوردهای خیلی خوبی می زنند. تیراندازان ایرانی به خصوص بخش بانوان سطح خیلی خوبی دارند و نباید آنها را دست کم بگیریم. این ثابت شده که بانوان در تیراندازی خیلی بهتر از مردان هستند.
این مساله در کجا ثابت شده است؟!
نتایج مشخص می‌کند. وقتی ما پنج سهمیه می‌گیریم، چهارسهمیه متعلق به خانم‌ها ست و آقایان یک سهمیه دارند نشان می دهد که خانم ها خیلی بهتر هستند. ضمن اینکه نتیجه مسابقات جهانی نیز این مساله را نشان می دهد.
در المپیک ۲۰۲۰ حضور دارید؟
نمی دانم!
خودتان می خواهید شرکت کنید؟
نمی دانم!
به نظر می رسید آنقدر از نتیجه جاکارتا دلسرد شده اید که هیچ برنامه ای برای آینده ندارید!
موضوع این نیست. حرف نگفته زیاد است اما ترجیح می‌دهم سکوت کنم!
با نگفتن که چیزی درست نمی شود. همین روال تا انتها وجود دارد. شاید برای نسل بعدی اتفاقات خوبی بیفتد.
فکر نمی‌کنم. حتی برای سه نسل بعد از ما هم اتفاق خاصی نمی افتد!
محمد سجاد بهي
- 12
- 1
