وقتی در ۱۸ سالگی توانست مدال المپیک بگیرد، خیلی‌ها پیش‌بینی کردند که او علاوه‌بر اینکه نامش به‌عنوان اولین بانوی ایرانی در تاریخ ثبت می‌شود که مدال المپیک گرفته، می‌تواند رکوردی بی‌نظیر و تکرار ناشدنی را نیز به نامش بنویسد؛ اما از ریو تا امروز شرایطی بر او گذشته که عده‌ای می‌گویند کیمیای تکواندو ایران را چشم زده‌اند! کیمیا علیزاده در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ مدال‌های رنگارنگ زیادی را در مسابقات مختلف از آن خود کرد.
ارزشمندترینش که از او شانسی بزرگ برای مدال المپیک ساخت، مدال برنز جهانی ۲۰۱۵ روسیه بود تا او هرچند در میان ورزشی‌ها چراغ خاموش رو به جلو حرکت می‌کرد اما اهالی تکواندو می‌دانستند اتفاق ویژه‌ای در برزیل در راه است. او می‌توانست در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون هم نخستین طلایی تاریخ تکواندوی بانوان باشد اما مسئولان برگزار‌کننده مسابقات به دلیل سن و سالش اجازه این کار را به او ندادند، او بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا را هم به دلیل مصدومیت از دست داد، درحالی که به‌عنوان پرچمدار کاروان ورزشی ایران انتخاب شده بود.
کیمیا در المپیک ۲۰۱۶ ریو، درحالی که خودش از کسب مدال برنز خوشحال نبود و معتقد بود باید طلای المپیک را می‌گرفت، نام بانوان ایرانی را هم وارد فهرست مدال‌آوران کرد، کاری که پیش از او هیچ‌یک از دختران نتوانسته بودند در المپیک تابستانی انجام دهند.
بعد از این اتفاق او به بانوی اول ورزش ایران تبدیل شد و همه جا حرف از ستاره و پدیده‌ای بی‌بدیل بود که در ۱۸ سالگی مدال المپیک گرفته و حالا‌حالاها می‌تواند مدال بگیرد. از او در جهانیِ بعد از المپیک، به‌عنوان اصلی‌ترین شانس مدال طلای وزن ۶۲ کیلوگرم یاد می‌شد، اما در فینال، مسابقه را به حریفش واگذار کرد تا به مدال نقره بسنده کند. شکست علیزاده در فینال مسابقات جهانی انتقاد عده‌ای از کارشناسان را به همراه داشت. آنها اعتقاد داشتند که او فینال را به شکلی بی‌تفاوت برگزار کرده، اما تیم تازه از کره‌جنوبی به ایران بازگشته بود که خبر بستری شدن او در بیمارستان رسانه‌ای شد.
از گیلن‌باره تا آسیب‌های فراوان
موضوع عجیب و مبهم به نظر می‌رسید، چیزی شبیه به فلج موقت به اسم «سندروم گیلن‌باره»؛ نارسایی عصبی - عضلانی. اختلال نادری که بر اثر حمله سیستم ایمنی بدن به اعصاب محیطی ایجاد می‌شود. کیمیا روزهای نسبتا زیادی در بیمارستان بستری بود، همان زمان جمعی از پزشکان اعلام کردند که استرس‌های ناشی از حضور در مسابقات منجر به این اختلال شده است و حتی صحبت از این به میان آمد که پیش از المپیک نیز به کیمیا توصیه شده بود به ورزش قهرمانی پایان دهد. او در این مدت دچار آسیب‌دیدگی‌های فراوانی شده بود، آسیب‌هایی که بعد از المپیک چندین بار او را روانه بیمارستان و اتاق عمل کرد.
کیمیا به همین دلیل بازی‌های آسیایی را از دست داد و درحالی که به نظر می‌رسید در جهانی ۲۰۱۹ می‌تواند تیم ملی را همراهی کند تا استارت دوباره‌ای برای بازگشت به میدان داشته باشد، اما خبر آمد که در این رقابت‌ها نیز نخواهد توانست حضور پیدا کند.
سروی: تا فروردین باید تحت درمان باشد
مهرو کمرانی، سرمربی تیم ملی تکواندوی زنان ایران این موضوع را رسانه‌ای کرد و وقتی در این خصوص با زهرا سروی، نایب‌رئیس بانوان فدراسیون تکواندو تماس گرفتیم، او به «فرهیختگان» گفت: «موضوع نرفتن کیمیا علیزاده به مسابقات جهانی منچستر، اصلا بحث ترجیح ما یا تصمیم کادرفنی نبود، بلکه براساس نامه پزشک و فیزیوتراپ، او دوره درمانش هنوز تمام نشده و پزشکش گفته است تا فروردین‌ماه باید کارهای درمانی‌اش را دنبال کند، بنابراین نمی‌تواند عازم مسابقات جهانی شود.
بحث اصلی در مورد عدم اعزامش به جهانی، همین موضوع طول درمان بود که باید تا فروردین۹۸ صبر کرد.» ۲۰ ماه تا المپیک ۲۰۲۰ توکیو باقی مانده، کیمیا علیزاده هر وضعیتی هم که داشته باشد، به‌عنوان دارنده مدال برنز المپیک ۲۰۱۶، همچنان یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های مدال در المپیک بعدی است، اما به شرطی که بتواند به توکیو برود.
ایراد کار کجاست؟
این روزها بحث اصلی سلامت روح و جسم دخترِ مدال‌آور تکواندوی ایران مطرح است. پیش از این نیز وقتی با مربیان تکواندو صحبت می‌کردیم، آنها هم برایشان جای سوال وجود داشت که چرا کیمیا علیزاده اینقدر با مصدومیت مواجه می‌شود. کیمیایی که در ۱۸ سالگی مدال المپیک گرفت، چرا بعد از المپیک باید چندین بار در بیمارستان بستری شود و پایش را به تیغ جراحان بسپارد؟ آیا وقت آن نیست که پرونده پزشکی او و نحوه تمریناتش بررسی شود؟ درست است که ورزش قهرمانی با مصدومیت‌های ساده و البته سنگین عجین شده و هرگز نیز آسیب‌دیدگی پدیده عجیبی نیست اما چرا یک ورزشکار در فاصله بین دو المپیک، باید تا این حد به دلیل مصدومیت از میادین رسمی دور بماند، کجای کار ایراد داشته که کیمیا علیزاده در این سن و سال چنین وضعیتی را تجربه کرده است؟
در این‌باره سوالات زیادی مطرح است که نیاز است مورد بررسی قرار گیرد. او کیمیایی بود که در صورت محافظت، می‌توانست رکوردی بی‌نظیر را در ورزش ایران از آن خود کند، اما تا اینجای کار اتفاقاتی که پیرامونش رقم خورد، هرگز آن چیزی نبود که پیش‌بینی می‌شد. امید است که پس از این، با بررسی همه اتفاقاتی که درخصوص این قهرمانِ با استعداد پیش آمد، آینده بهتری را برای او ترسیم کرد.
مرضیه دارابی
- 19
- 5
