ابرقهرمان های ژاپنی که سریال های معروفی شدند

ابرقهرمان ها که گاهی سر از فیلم های سینمایی در می آورند، برای جذب مخاطب نه تنها باید ظاهر و شخصیت ممتازی داشته باشند، بلکه نیاز به ابزارها و نیروهایی مافوق تکنولوژی های روز دارند تا آنها را از خیلی انسان های عادی جدا و به نوعی ابرانسان تبدیل کند. 

در بحث ابرانسان ها کمپانی مارول آمریکایی با قهرمان های بی نظیری که خلق کرده، در رده نخست تولید شخصیت های منجی می ایستد. در کنار تخیل آمریکایی، ژاپن تنها کشوری است که قهرمان ها و ابرانسان هایی تخیلی خلق کرده و به جهان انواع کتاب های مصور (مانگا)، انیمیشن و بازی رایانه ای هدیه کرده است.

اما اختلاف داستان های ژاپنی با همتایان آمریکایی در ظاهر و توانایی های شخصیت هاست. بخشی از ابرقهرمان های ژاپنی زندگی دوگانه ای دارند که در یکی از آنها کاملا عادی و در دیگری موجودی دیگر هستند.

جهان های موازی، شخصیت های قهرمان های ژاپنی را شکل می دهند. در این داستان ها، بخشی از جهان یک قهرمان همواره کشور ژاپن است. از این نظر ابرقهرمان های ژاپنی بومی فرهنگ ژاپن و بخشی از سابقه داستانی آنها، الهام گرفته از شخصیت ها و مشاهیر معروف ژاپن است.

البته در این قصه ها، شخصیت های خارجی ژاپنی شده نیز وجود دارند که تنها نام یا یک نشان از قهرمان اصلی دارند و سایر جنبه ها غیر اصیل و ساختگی هستند. نمونه بارز این داستان برای خواننده ایرانی می تواند شخصیت امیر ارسلان در داستان های امیر ارسلان نامدار باشد.

در نسخه ژاپنی به جز ظاهر، بخشی از جغرافیای زندگی و نام فارسی امیر ارسلان، هیچ نشانی از داستان ایرانی نیست و نسخه ای کاملا ژاپنی برای مخاطب بازنویسی شده است. این موضوع درباره زورو هم صادق است؛ یعنی آن جوان نقابدار اسپانیایی الاصل ساکن کالیفرنیای آمریکا در اوایل قرن بیستم، در شکل و شمایل قهرمانی متفاوت بارها تولیدش ده است.

کایکتسو زوزو (زوروی خارق العاده)

انیمیشنی محصول مشترک ژاپن و ایتالیاست که اواسط دهه نود میلادی توسط گروه تولیدات آساهی و تلویزیون مونود ایتالیا ساخته و در سراسر دنیا نشان داده شد. بر حسب امکانات آن روز شرکت های بزرگ انیمیشن سازی ژاپنی، داستان زورو با تغییرات مختصری در ساختار شخصیت ها، با حفظ وجهه کلاسیک و غربی زورو ساخته شد.

رورونائو زورو

رورونائو زورو یا آن گونه که در دوبله انگلیسی این انیمیشن ژاپنی رایج است زولو، یکی از شخصیت های محبوب انیمیشن وان پیس است. این شخصیت که از داستان اصلی زورو، تنها نام زورو را یدک می کشد، شکارچی دزدان دریایی است. رورونائو شمشیرزن بسیار حرفه ای، تنبل و حراف است که در مواقعی غیر از جنگ، همانند زوروی اصلی بذله گو و اهل دلقک بازی و تا حدی خنگ است.

زوروی جدید این داستان بیش از آن که یادآور زوروی واقعی باشد، در عادات، فنون جنگی و شمشیرزنی یادآور سامورایی ها و جنگجویان سنتی خاور دور است. صورت این زورو پوشیده نیست. 

میاموتو موساشی

شمشیر زن صاحب برنده ترین شمشیر دو لبه سامورایی و مبدع معروف ترین فنون شمشیرزنی در تاریخ ژاپن، میاموتو موساشی است.

داستان این جنگجو به قرن شانزده میلادی باز می گردد. بر حسب روایات و افسانه ها، موساشی از سیزده سالگی وارد دنیای حرفه ای مبارزه می شود و تا پایان عمر بیش از شصت مبارزه با انسان ها، حاکمان، هیولاها و اربابان ظالم دارد و همه آنها را حتی گاهی بدون استفاده از شمشیر (با ضربه چوبدست) شکست می دهد و برای مردم خوشبختی و آرامش به ارمغان می آورد. در کنار شمشیرزنی، موساشی خطاط، معمار و عارف بزرگی بوده که عمده سنوات زندگی خود را به دور از مردم و درون غار سپری می کرده است.

توکوگاوا میتسوکونی

توکوگاوا میتسوکونی یا میتو کومون یکی از بزرگان تاریخ و سیاست ژاپن در قرن هجده میلادی است. افسانه ها و داستان هایی که از زندگی او روایت شده، شباهت زیادی به زندگی زورو دارد.

بر اساس افسانه ها، او همانند زورو در میانسالی همراه با اعوان و یارانش به صورت ناشناس مسافرت و از مردم مظلوم در برابر اربابان و دست نشانده های ظالم حمایت می کرده است. این داستان ها در قرن گذشته در مجموعه ای روایی گردآوری شد و از دهه پنجاه میلادی تاکنون به صورت سریال و انیمیشن بارها ساخته و اجرا شده است.