برخی عکسها تاریخ مجسم است. خاصیت این عکسها صرفا برای به یادگار ماندن نیست. مثل همین عکس که صفحه استاد شهرام ناظری روز گذشته در اینستاگرام به اشتراک گذاشته و در توضیح آن نوشته است:«منزل دکتر شفیعی کدکنی با حضور هنرمندان و فرهیختگان معاصر اوایل دهه ۶۰».
پنج نفر دیگر از جمع ۱۲ نفره عکس یاد شده را شهرام ناظری خواننده سنتی، مهدی اخوان ثالث شاعر، پرویز مشکاتیان آهنگ ساز و موسیقیدان، محمد موسوی نوازنده نی و نجف دریابندری نویسنده و مترجم تشکیل میدهند و نام شش نفر دیگر در توضیح نیامده است. شخصی که در قسمت جلویی عکس بر صندلی تکیه داده و گِرد او نشستهاند، مهدی اخوان ثالث است و او که دستش را روی شانه او حلقه زده شهرام ناظری. استاد ناظری در همان دهه، در سال ۱۳۶۶ آلبوم «زمستان» را با آهنگ سازی محمدرضا درویشی روی شعر معروف «زمستان» با مطلع «سلامت را نمیخواهند پاسخ گفت/ سرها در گریبان است» اخوان ثالث اجرا کرد و روی صحنه برد.
جالب این که هر کدام از افراد حاضر در این عکس، اهل گوشهای از ایران هستند و آنچه بیشتر از همه در عکس خودنمایی میکند، این است که هر کدام از افراد شناخته شده در تصویر، یکی از ستون های فرهنگ و هنر ایرانی هستند. این اولین بار نیست که با انتشار چنین عکسهایی حسرت وجود گعدههای این چنینی برای اهالی و دوستداران فرهنگ و هنر تازه میشود. با اطمینان میتوان شکل گرفتن ادب و هنر پربار چند دهه پیش کشور را، مدیون وجود چنین جمعهایی دانست. حال آن که در این روزها، این دورهمیها و تبادل نظرها جای خود را به یک رقابت عجیب داده است که در بستر آن هیچ پیشرفتی شکل نمیگیرد و هر کس به دنبال لایک و افزایش دنبالکنندگان خود است؛ غافل از این که اصل، جای دیگری است.
- 18
- 1