سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۴۰۲
۱۱:۰۱ - ۲۸ مرداد ۱۳۹۸ کد خبر: ۹۸۰۵۰۷۱۵۷
موسیقی

عبدالحسین مختاباد: موسیـقی ما یک هنـر بی‌رسانه است

عبدالحسین مختاباد,اخبار هنرمندان,خبرهای هنرمندان,موسیقی

عبدالحسین مختاباد خواننده موسیقی سنتی ایران و آهنگساز پس از مدت‌ها دوری از اجراهای زنده تازه‌ترین کنسرت خود را با شعار «عشق، شادی است» در ایوان عطار مجموعه فرهنگی و تاریخی کاخ سعد آباد تهران به سرپرستی محسن حسینی برگزار می‌کند. در کنسرت پیش رو که امروز دوشنبه ۲۸ مرداد ماه برگزار می‌شود منتخبی از آخرین آلبوم‌های این خواننده چون «سیاه مشق» و «سایه دوست» که تا به امروز اجرای زنده نداشته با ارکستر بزرگی متشکل از سازهای کلاسیک و ایرانی به روی صحنه خواهد رفت. مختاباد در گفت‌و‌گو با «ایران» درباره این اجرا و شرایط حال حاضر موسیقی ایران سخن گفته است .

با وجود شرایط ناخوش احوال موسیقی ایرانی و عرضه موسیقی‌های مختلف، ارزیابی شما از اجراهای این ژانراز موسیقی چیست؟به نظرشما آیا موسیقی سنتی و موسیقی ایرانی همچنان مورد استقبال مخاطبان هستند؟

هر ژانر از موسیقی طرفداران خود را دارد. تفاوت موسیقی هنری با موسیقی‌هایی چون پاپ و جاز این است که موسیقی هنری تاریخ مصرف ندارد در حالی که در موسیقی پاپ و... می‌بینیم که بسیاری از خواننده‌ها بعد از یک یا دو سال که روی استیج بودند دیگر اثری ازآنها نیست. بنابراین کار ما متفاوت با فضاهای حال حاضر موسیقی است.

البته نمی‌توان سلیقه جامعه را در نظر نگرفت کما اینکه اجرای پیش رو فضایی بین موسیقی هنری ایران و موسیقی عامه پسند است. در واقع آثاری که نوشته‌ام هم ریشه در موسیقی ایرانی دارد و هم فضایی نزدیک به علاقه‌مندی‌های شنونده‌های مختلف و در سنین متفاوت است. آثاری که هنوزهم نسل امروز آنها را زمزمه می‌کنند. در این اجرا فضاهای آوازی کمتر است و به‌صورت میکس فضایی ایجاد کردیم تا هم طرفداران موسیقی اصیل از آن لذت ببرند و هم کسانی که مخاطب موسیقی شادتر هستند از این فضا بی‌نصیب نمانند.

اتفاق ناخوشایند و مهمی که در این دو دهه اخیر بیشتر دیده و شنیده می‌شود، گرایش خواننده‌های موسیقی سنتی به سمت تصنیف خوانی است. آیا این علاقه‌مندی به دلیل بازار کم رونق آوازخوانی بوده است؟

آوازخوانی صحیح بسیارمشکل است و اگر بدرستی خوانده نشود، شنونده هم لذتی نخواهد برد. در واقع خواندن آواز آیتم‌های مختلفی دارد که باید رعایت شود. همان طور که می‌بینید در نسل جدید خواننده‌های موسیقی آوازی، آوازخوان بسیار انگشت شمار است چرا که برای آموختن و آموزش ردیف‌های آوازی فرصت جدی و بیشتری نگذاشته‌اند. از سوی دیگر موسیقی اصیل ایرانی رسانه جدی ندارد. تلویزیون که متأسفانه نه آثار موسیقی و نه ساز‌های اصیل را نشان می‌دهد و نه کنسرت‌های موسیقی ایرانی و فاخر را .

موسیقی پاپ و هنرمندان این ژانر با ترفندهای مختلف نمایش نشان داده می‌شوند. برخی از مردم بر این نظرند که موسیقی سنتی تنها آواز خواندن است و این تصور اشتباهی است. بسیاری از آثار موسیقی ایرانی که توسط استادان موسیقی ایرانی اجرا شده به لحاظ بافت اجرایی بسیار روان‌تر از موسیقی پاپ و جاز است و لذت سمعی و بصری که برای شنونده‌ها ایجاد می‌کند ده‌ها برابر بیشتر از موسیقی پاپ ارزش دارد اما متأسفانه این موسیقی نتوانسته از طریق رسانه‌های عمومی با جامعه ارتباط برقرار کند و درواقع موسیقی سنتی ما بی‌رسانه شده است و تنها به برداشت‌های سطحی از این موسیقی می‌پردازند. درحالی که باید این نوع موسیقی را بیشتر به جوانان معرفی کنند. البته رسانه‌های مجازی یک کارهایی انجام می‌دهند. هرچند فضای مجازی است و رسانه‌های اصلی غایب این اتفاق بزرگ هستند.

با توجه به تحقیقات و پژوهش‌های شما در زمینه‌های جامعه‌شناختی موسیقی، ارزیابی شما ازفاصله نسل امروز موسیقی با نسل گذشته چیست؟

به‌لحاظ بافت اجتماعی هر نسلی موسیقی خود را دارد. با نگاه به تاریخ موسیقی غرب خواهید دید نسل به نسل ادوار موسیقی چون رنسانس، موسیقی کلاسیک، موسیقی رمانتیک و موسیقی قرن بیستم ظهور کرده و در حال حاضر هم می‌بینیم که موسیقی کلاسیک در دنیای غرب بیشتر به‌صورت دانشگاهی شده و تدریس می‌شود. کشور‌های بزرگ که پایتخت موسیقی هستند چون وین، آلمان، انگلیس، فرانسه و... در طول سال شاید بیش از ۲۰ درصد سالن‌هایشان مخاطبان موسیقی کلاسیک باشد و بیشتر به موسیقی جاز، پاپ و موسیقی فیلم می‌پردازند.

بنابراین باید به سلایق هر نسل احترام گذاشت مضاف براینکه در کنار آن باید سنت‌های خود را هم حفظ کنیم. در ادبیات ایران هم این اتفاقات وجود دارد و می‌بینید که به‌صورت خودآگاه یا ناخودآگاه ادبیات نیمایی ورود کرده و این خواسته نسل امروز است؛ لذا وقوع چنین اتفاقاتی تهدید نیست بلکه فرصتی است برای موسیقیدانان ایرانی که بایستی از این فرصت پیش آمده استفاده لازم را داشته باشند و آثار خود را در فضای بهتر و با نگاه جدیدتر ارائه کنند. ناگفته نماند انجام چنین کارهایی به دانش و آگاهی و همچنین توانایی موسیقیدان نیز بستگی دارد.

با این تفاسیر ادبیات و اشعاری که درحال حاضر در موسیقی استفاده می‌شود و به گوش می‌رسد خواسته جامعه امروز ما است؟

بله قطعاً. اگر نسل امروز از موسیقی پاپ حمایت می‌کند مورد علاقه‌اش است و چاره‌ای هم نیست اما درکنارآن نباید موسیقی هنری را کنار گذاشت. موسیقی هنری علاوه بر نگاه عامه‌پسند نباید فاخر بودن خود را فراموش کند. این نگاه در ادبیات ما هم وجود دارد؛ در حال حاضر در ادبیات معاصر ما شعرای بزرگی هستند که غزل‌های بی‌نظیر می‌گویند و حتی بهتر از شعر نو. تأکید من این است که موسیقیدانان اصیل ایرانی با نگاه به آینده، مطالعات عمیق‌تر و بیشتری در زمینه سنت‌ها داشته باشند و آن را پلی میان نوگرایی و سنت بدانیم. دهه پنجاه بسیاری از موسیقیدانان برجسته ایرانی چون مرحوم بنان و... رادیو و تلویزیون را تحریم کردند آن هم به این سبب که موسیقی پاپ و جازی که از رسانه ملی پخش می‌شود اساس موسیقی ما را زیر سؤال برده است و موسیقی سنتی را آلوده می‌کند.

اما با گوش دادن به آثار موسیقی پاپ آن دوره خواهید دید کلام، شعر و ترانه و موسیقی به چه زیبایی ارائه شده بود و به‌لحاظ بافت موسیقایی قابل قیاس با موسیقی پاپ امروزما نیست. ولی بازهم آن موسیقی در زمان خودش مورد انتقاد و اعتراض جامعه هنری عصر خودش قرار گرفت. بنابراین ما هم نباید فضا را خالی کنیم و درکنار اعتراض به موسیقی‌های امروزی چون پاپ و جاز و... باید فرهنگ‌سازی کنیم و لازمه و بستر این فرهنگ‌سازی وقت گذاشتن و پرداختن بیشتر به موسیقی سنتی است.

اشاره کردید که موسیقی پاپ گذشته با آنچه امروزه شنیده می‌شود به‌لحاظ محتوایی بسیار متفاوت است. اما این تفاوت در موسیقی سنتی هم دیده می‌شود. چه اتفاقی سبب شد آثار امروز موسیقی مانند گذشته فاخر و مانا نباشد؟

به این دلیل که موسیقیدانان آن نسل به‌دنبال پژوهش و تحقیق و یادگیری بودند در حالی که امروزه کم سوادی و نا‌آگاهی و فقدان اندیشه بسیار مشهود است. بسیاری از آثاری که با عنوان موسیقی ایرانی ارائه می‌شود کم ارزش است و حتی گاهی در موسیقی پاپ و جاز تفکر بیشتری دیده می‌شود. به‌نظر شما آیا هر اثری که با تار و سنتور نواخته می‌شود موسیقی سنتی اطلاق می‌شود یا هر اثری که با گیتار و پیانو اجرا می‌شود عنوان موسیقی پاپ دارد؟ قطعاً پاسخ منفی است و بازهم تأکید می‌کنم نسلی که امروز در موسیقی سنتی و ایرانی فعالیت می‌کنند توجه جدی و تلاشی برای آموختن ندارند و اکثریت ردیف‌های موسیقی را نمی‌شناسند.

حتی ۵۰ ساعت موسیقی درست نشنیده‌اند و زمانی برای یادگیری در محضر استاد نداشته‌اند. آنها هیچ تحلیل محتوایی از آثار بزرگانی چون بنان، اقبال آذر و شجریان ندارند تا ادامه دهنده راه آنها باشند. نکته دیگراینکه عده‌ای از جوانان فقط محو تکنیک شده‌اند و به‌خوبی هم آثار گذشتگان را می‌نوازند. به‌طور مثال جوانانی هستند که بسیار زیبا و حرفه‌ای تار می‌نوازند اما نمی‌توانند جواب آواز بدهند. آنها با درون خود کار نکرده‌اند و نتوانسته‌اند از تکنیک به محتوا برسند بنابراین می‌توان از یک تعداد انگشت شمار خواننده یا نوازنده خوب یاد کرد.

با توجه به تجربه شما در آهنگسازی و کارهایی که ساخته اید به نظرشما در بخش آهنگسازی چه مشکلاتی وجود دارد؟

زمینه آهنگسازی که فاجعه عظیمی است که البته در همه ژانرها مشهود است. ما در زمینه آهنگسازی موسیقی ایرانی، پاپ و...آهنگساز مؤلف نداریم آنها حتی نمی‌دانند مرز بین تقلید و نوآوری کجا است! بسیاری از تصانیفی که به گوش می‌رسد، تصنیف‌های تیکه پاره از آثار چند آهنگساز است که نه مقدمه دارد و نه موضوع و نه مؤلف.

در این باره مسئولان فرهنگی چه وظیفه‌ای دارند و برای بهتر شدن آن چه کارهایی باید انجام بدهند؟

یک زمان هرگاه دلمان می‌گرفت مراکزی بود که آرامش خاطرمان بود اما امروزه چنین مأمن امنی دیده نمی‌شود.

به‌خاطر دارم دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ بود و هنرمندان در نهادهایی چون حوزه هنری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و رادیو و تلویزیون دور هم جمع می‌شدند، با یکدیگر درد دل می‌کردند و از کارهای هم درس می‌گرفتند اما امروزه نه چنین صمیمیتی وجود دارد و نه توجه این مراکز به هنرمندان موسیقی. موسیقی ایرانی در حال حاضر به آموزشگاه ها رفته و یک عده وقت خود را برای آموزش گذاشته‌اند و این خطری بزرگ برای یک استاد است چرا که آموزش به مرور زمان هنرمند را تهی می‌کند. وقتی هنرجویان مستعد و خلاق و توانا زمینه ظهور نداشته باشند چنین وضعیت اسفباری ایجاد می‌شود؛ آنها سردرگم شده‌اند و نمی‌دانند آثار خود را در کجا و برای چه کسانی تولید کنند! رسانه ملی تولیدات خود را بسته و عملاً خلاقیت یک نسل را تعطیل کرده است.

من در این سال‌ها آثار بسیاری نوشته‌ام اما نمی‌دانم چگونه ضبط کنم و در کجا عرضه شود! غیر از بازار خراب عرضه موسیقی، سیستم بازار نیز دچار مشکل شده است و دیگر سی‌دی وجود ندارد که بخواهید بفروشید! متولی ساماندهی این کارها کیست؟ چه کسانی باید از آثار خلاق حمایت کنند؟ آیا هنرمندان باید فقط این شانس را داشته باشند که در رسانه‌های مجازی کارشان دیده شود؟ و به عقیده من باید مرکزی چون صدا‌وسیما این عصر تکنولوژی را مدیریت کند که متأسفانه پنهان شده‌اند.آن زمان که در صدا‌وسیما فعالیت داشتم بهترین آثار موسیقایی در همان دهه ۸۰-۷۰ تولید شد و هنوز هم پخش می‌شود و طرفداران خود را دارد. اما در حال حاضر عملاً واحد موسیقی در صدا و سیما تعطیل شده است.

به‌مدت چهار سال(۹۶-۹۲) در شورای اسلامی شهر تهران فعالیت داشتید درآن دوره چه‌کارهایی باید انجام می‌دادید که فرصت آن به وجود نیامد یا نگذاشتند؟

آن دوره طرحی ارائه کردم که خوشبختانه همچنان دنبال می‌شود و آن تأسیس ارکستر فیلارمونیک شهر تهران بود که برای آن ردیف بودجه در نظر گرفته شده است و شهردار محترم آقای حناچی از آن حمایت کردند و این ارکستر روی صحنه رفت اما ارکستری که پیش از این با این عنوان فعالیت داشت کامل نبود و همان زمان هم این موضوع را با سازمان فرهنگی هنری شهرداری مطرح کردم تا سازمانی با عنوان فیلارمونیک ایجاد شود؛ مانند فیلارمونیک لندن، برلین و... که مسئولیت آن هم بر عهده شهرداری است.

نکته دیگر اینکه آن زمان مطرح کردم سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران منحل شود به این دلیل که ساز و کار این سازمان مشخص نیست. هیأت امنای این سازمان متشکل از رئیس صدا‌و‌سیما، بسیج، سازمان تبلیغات اسلامی و سازمان‌های دیگر است که در طول ۴ سال حتی وقت نمی‌کنند دیدار داشته باشند آن وقت شهرداری تهران باید از صفر تا صد بودجه این مجموعه را پرداخت کند، بودجه ای که ۹۰ درصد آن صرف هزینه‌های جاری چون پرداخت حقوق کارمندان است.

ندا سیجانی

  • 17
  • 3
۵۰%
همه چیز درباره
نظر شما چیست؟
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی:۰
غیر قابل انتشار: ۰
جدیدترین
قدیمی ترین
مشاهده کامنت های بیشتر
علی نصیریان بیوگرافی علی نصیریان؛ پیشکسوت صنعت بازیگری ایران

تاریخ تولد: ۱۵ بهمن ۱۳۱۳

محل تولد: تهران

حرفه: بازیگر، نویسنده و کارگردان

آغاز فعالیت: ۱۳۲۹ تاکنون

تحصیلات: دانش آموخته مدرسه تئاتر در رشته هنرپیشگی

ادامه
رودریگو هرناندز بیوگرافی «رودریگو هرناندز»؛ ستاره ای فراتر از یک فوتبالیست | هوش و تفکر رمز موفقیت رودری

تاریخ تولد: ۲۲ ژوئن ۱۹۹۶

محل تولد: مادرید، اسپانیا

حرفه: فوتبالیست 

پست: هافبک دفاعی

باشگاه: منچسترسیتی

قد: ۱ متر ۹۱ سانتی متر

ادامه
بیژن بنفشه خواه بیوگرافی بیژن بنفشه خواه بازیگر خوش سابقه سینمای ایران

تاریخ تولد: ۱ فروردین ۱۳۵۲

محل تولد: دروازه شمیران، تهران، ایران

حرفه: بازیگر

آغاز فعالیت: ۱۳۷۳

تحصیلات: فارغ‌التحصیل رشته نمایش از دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد

ادامه
یان کوم بیوگرافی یان کوم؛ بنیانگذار برنامه واتس اپ

تاریخ تولد: ۲۴ فوریه ۱۹۷۶

محل تولد: اوکراین، کی یوف

ملیت: آمریکایی

حرفه: تاجر، برنامه نویس، کارآفرین

دلیل شهرت: راه اندازی واتساپ

ثروت: ۱۵/۱ میلیارد دلار

ادامه
جلال الدین مارشاریپوف بیوگرافی جلال الدین مارشاریپوف بازیکن قوی ازبکی

تاریخ تولد: ۱ سپتامر ۱۹۹۳

محل تولد: گرگانج، ازبکستان

حرفه: فوتبالیست

پست: وینگر

باشگاه کنونی: استقلال تهران

قد: ۱ متر ۷۲ سانتی متر

ادامه
بیوگرافی و اشعار عثمان بختیاری زندگینامه عثمان بختیاری شاعر سده پنجم و ششم

تاریخ تولد: بین سال های ۴۵۷ تا ۴۶۹ هجری قمری

ملیت: ایرانی

زمینه فعالیت: شاعر و حماسه سرا

آثار: شهریار نامه - هنرنامه یمینی

وفات: بین سال‌ های ۵۱۲ تا ۵۴۸

ادامه
ابو حتوف بن حارث انصاری زندگینامه ابوحتوف بن حارث انصاری از دشمنی با امام علی تا شهادت در کربلا

محل زندگی: کوفه

دوران زندگی: همزمان با دوران زندگی امام حسین (ع)

از یاران: امام حسین (ع)

شهادت: روز دهم محرم

ابو حتوف بن حارث انصاری در سپاه عمر سعدزندگینامه ابو حتوف بن حارث انصاری

ادامه
محمد نادری بیوگرافی محمد نادری بازیگر سینما و تلویزیون

تاریخ تولد: ۱۰ تیر ۱۳۵۷

محل تولد: اردبیل

حرفه: بازیگر، فیلمنامه نویس، صدا پیشه، مجری

تحصیلات: کارشناسی ارشد کارگردانی تئاتر از دانشگاه تربیت مدرس

آغاز فعالیت: ۱۳۸۸ تاکنون

ادامه
محمد بن راشد آل مکتوم بیوگرافی محمد بن راشد آل مكتوم حاکم موفق دبی

تاریخ تولد: ۱۵ ژوئیه ۱۹۴۵

محل تولد: دبی

ملیت: امارات متحده عربی

لقب: والاحضرت شیخ محمد

حرفه: حاکم دبی

ادامه
دیالوگ های آنشرلی

دیالوگ های آنشرلی در این مقاله از سرپوش به بررسی جذابیت های دیالوگ های آنشرلی در سینما و تئاتر می‌پردازیم. آنشرلی، با تاریخچه‌ای غنی در حوزه فرهنگ و هنر، دارای دیالوگ‌هایی است که علاوه بر ارتقاء داستان، به عنوان نمونه‌هایی برجسته از زبان هنری در این صنایع شناخته می‌شوند. اثر آنشرلی  کتاب "آنشرلی" نوشته لوسی ماد مونتگمری، داستان دختری به نام آن شرلی است که در یتیم خانه بزرگ شده و به یک خانواده ثروتمند در شهر مونک هاوس نیو برونزویک در کانادا فروخته می شود. آن شرلی دختری کنجکاو، مهربان و خلاق است که با دیالوگ های خود، شخصیتی دوست داشتنی و ماندگار در ذهن خوانندگان ایجاد کرده است. انیمیشن آنشرلی انیمیشن "آنشرلی" که در سال ۱۹۷۹ در ژاپن ساخته شده است، اقتباسی از رمان "آن در گرین گیبلز" نوشته لوسی ماد مونتگمری است. این انیمیشن، داستان دختری به نام آن شرلی را روایت می کند که در یتیم خانه بزرگ شده و به یک خانواده ثروتمند در شهر مونک هاوس نیو برونزویک در کانادا فروخته می شود. شخصیت های آنشرلی شخصیت های اصلی انیمیشن آنشرلی عبارتند از: آن شرلی: دختری کنجکاو، مهربان و خلاق که با موهای قرمز و شخصیت دوست داشتنی خود، یکی از محبوب ترین شخصیت های ادبیات کودکان است. مریلا کاترین کاتبرت: خواهر بزرگ تر ماتیو کاتبرت که با برادرش در مزرعه گرین گیبلز زندگی می کند. مریلا زنی سخت کوش و جدی است که در ابتدا از حضور آن شرلی در خانه خود خوشحال نیست. ماتیو کاتبرت: برادر کوچک تر مریلا که مردی مهربان و ساده دل است که به سرعت با آن شرلی دوست می شود. دیانا براری: دختر همسایه کاتبرت ها که با آن شرلی دوست می شود. دیانا دختری مهربان و ساده دل است که به سرعت با آن شرلی دوست می شود. دیالوگ های انیمیشن آنشرلی داستان انیمیشن آنشرلی داستان انیمیشن آنشرلی، همانند داستان رمان، از این قرار است که آن شرلی، دختری یتیم که در یتیم خانه بزرگ شده است، توسط خواهر و برادری به نام های مریلا و ماتیو کاتبرت به فرزندخواندگی پذیرفته می شود. مریلا و ماتیو، آن شرلی را برای کمک به انجام کارهای خانه و مزرعه می خواهند. آن شرلی، با موهای قرمز آتشین و شخصیت دوست داشتنی خود، به سرعت با مریلا و ماتیو و همچنین با همسایه آنها، دیانا براری، دوست می شود. آن شرلی، با ماجراجویی ها و شیطنت های خود، زندگی کاتبرت ها را زیر و رو می کند و به آنها یاد می دهد که چگونه از زندگی لذت ببرند. نکات مثبت آنشرلی انیمیشن آنشرلی، از جمله انیمیشن های ماندگار و خاطره انگیزی است که با داستان جذاب و شخصیت های دوست داشتنی خود، مخاطبان زیادی را به خود جذب کرده است. از جمله نکات مثبت این انیمیشن می توان به موارد زیر اشاره کرد: - داستان انیمیشن آنشرلی، همانند داستان رمان، داستانی جذاب و پرکشش است که مخاطبان را از ابتدا تا انتها درگیر خود می کند. - شخصیت های انیمیشن آنشرلی، از جمله آن شرلی، مریلا، ماتیو و دیانا، شخصیت هایی دوست داشتنی هستند که مخاطبان با آنها ارتباط برقرار می کنند. - انیمیشن آنشرلی، پیام های مثبتی مانند اهمیت خانواده، دوستی و امید را به مخاطبان خود منتقل می کند. دیالوگ های شخصیت آنشرلی دیالوگ های آنشرلی دیالوگ های آنشرلی، بیانگر شخصیت او هستند. او دختری کنجکاو و ماجراجو است که همیشه به دنبال یادگیری چیزهای جدید است. این ویژگی در دیالوگ های او به وضوح دیده می شود. برای مثال، در یکی از دیالوگ ها، آنشرلی از معلم خود می پرسد: "حتی اگر دنیا بد باشد، همیشه چیزهای خوب هم وجود دارد." " تصور اینکه شما یک ملکه هستید واقعا عالی است. شما بدون هیچ گونه ناراحتی از آن لذت می برید و هر زمان که بخواهید می توانید از ملکه بودن دست بردارید، کاری که در زندگی واقعی نمی توانید انجام دهید." "این یک چیز خوب در مورد این جهان است ... همیشه بهارهای بیشتری وجود دارد." "وقتی فکر می‌کنم قرار است اتفاق خوبی بیفتد، به نظر می‌رسد که بر روی بال‌های انتظار پرواز می‌کنم. و سپس اولین چیزی که متوجه می شوم با یک ضربت به زمین می افتم. اما واقعاً ماریلا، قسمت پرواز تا زمانی که ادامه دارد با شکوه است... مثل اوج گرفتن در غروب خورشید است. من فکر می‌کنم که تقریباً تاوان ضربه را می‌پردازد." "خب، نمی توان یکدفعه عادت دختر بچه بودن را کنار گذاشت." "شاید... شاید... عشق به طور طبیعی از یک دوستی زیبا آشکار شد، مانند گل رز طلایی که از غلاف سبزش می لغزد."  "این یک ایده دوست داشتنی است، دایانا؛ زندگی کردن به گونه ای که نامت را زیبا کنی، حتی اگر در آغاز زیبا نبود... آن را در افکار مردم برای چیزی آنقدر دوست داشتنی و دلپذیر قرار می دهد که هرگز به تنهایی به آن فکر نمی کنند." "شاید، به هر حال، عاشقانه مانند یک شوالیه که سوار اسب می‌شود، با شکوه و هیاهوی وارد زندگی انسان نشده باشد. شاید مثل یک دوست قدیمی از راه‌های آرام به سمت آدم خزید..." "خب، همه ما اشتباه می کنیم، عزیزم، پس فقط آن را پشت سر بگذار. ما باید از اشتباهات خود پشیمان باشیم و از آنها درس بگیریم، اما هرگز آنها را با خود به آینده منتقل نکنیم." "من معتقدم که زیباترین و شیرین ترین روزها، روزهایی نیستند که در آن اتفاقات بسیار باشکوه یا شگفت انگیز یا هیجان انگیزی رخ دهد، بلکه فقط روزهایی هستند که لذت های کوچک ساده ای را به ارمغان می آورند و به آرامی یکدیگر را دنبال می کنند، مانند مرواریدهایی که از یک رشته می لغزند." "من از دوستی بسیار سپاسگزارم. زندگی را بسیار زیبا می کند." "این بدترین دوران بزرگ شدن است و من در حال درک آن هستم. چیزهایی که در دوران کودکی خیلی می‌خواستی، وقتی به آنها دست پیدا می‌کردی، به نظرت چندان شگفت‌انگیز به نظر نمی‌رسند." "آیا خوب نیست که فکر کنیم فردا روز جدیدی است که هنوز هیچ اشتباهی در آن وجود ندارد." دیالوگ های ماندگار آنشرلی "این خیلی خوب است که در مورد غم ها بخوانید و تصور کنید که قهرمانانه از طریق آنها زندگی می کنید، اما وقتی واقعاً آنها را دارید، خیلی خوب نیست" "خیلی آسان است که شرور باشی بدون اینکه بدانی." "اما واقعاً ماریلا، نمی‌توان در چنین دنیای جالبی برای مدت طولانی غمگین ماند، می‌تواند؟" "زندگی ارزش زیستن را دارد تا زمانی که خنده در آن باشد." "تجربه من این بوده است که شما تقریباً همیشه می توانید از چیزهایی لذت ببرید، اگر تصمیم خود را محکم بگیرید که این کار را انجام دهید." "دنیای قدیمی عزیز تو بسیار دوست داشتنی هستی و من خوشحالم که در تو زنده هستم." "چرا مردم باید برای دعا زانو بزنند؟ اگر واقعاً می خواستم دعا کنم به شما می گویم که چه کار می کردم. من به تنهایی یا در جنگل های عمیق و عمیق به یک میدان بزرگ بزرگ می رفتم و به آسمان - بالا - بالا - بالا - به آن آسمان آبی دوست داشتنی نگاه می کردم که انگار پایانی برای آن وجود ندارد. آبی بودن و سپس من فقط یک دعا را احساس می کنم." "این یکی از مزایای سیزده سالگی است که شما خیلی بیشتر از زمانی که فقط دوازده ساله بودید می دانید" "تا زمانی که نمردی هرگز از غافلگیر شدن در امان نیستی" "کیک‌ ها یک عادت وحشتناک دارند که وقتی می‌ خواهید خوب باشند بد می‌ شوند" "آنه تمام عاشقانه هایت را رها نکن اندکی از آن چیز خوبی است البته نه زیاد اما کمی از آن را حفظ کن" دیالوگ های زیبای آنشرلی سخن پایانی درباره دیالوگ های آنشرلی دیالوگ های آنشرلی، بخشی از جذابیت این شخصیت دوست داشتنی هستند. این دیالوگ ها، شخصیت، امید، خوش بینی و عشق به طبیعت آنشرلی را به خوبی بیان می کنند. گردآوری: بخش هنر و سینمای سرپوش

ویژه سرپوش