افرادی که غیرممکن‌ها را ممکن کردند (+تصاویر)

 افرادی که بر چنین محدودیت‌هایی غلبه می‌کنند شواهد زنده‌ای هستند که نشان می‌دهند همه محدودیت‌ها هیچ چیز جز یک توهم نیستند. در این مطلب داستان‌هایی از افرادی را می‌خوانید که فراتر از چارچوب جسم انسان قدم برداشته و موانع را کنار زده اند.

جاش ساندکویست بعد از قطع شدن پایش تمرین کرد تا قهرمان پارالمپیک شود

جاشدر ده سالگی پایش را در اثر یک سرطان استخوان نادر از دست داد. سرطان او در ۱۳ سالگی درمان شد و سه سال بعد تمرین اسکی را آغاز کرد. بعد از شش سال تمرین عضو تیم اسکی پارالمپیک ایالات متحده شد. امروزه او یک سخنران انگیزشی و یکی از نویسندگان پرفروش است.

جورچ دانتزیگ مساله ریاضی را اتفاقی حل کرد

وقتی جورج دانتزیگ کاندید دکترای دانشگاه کالیفرنیا بود، دیر به کلاس آمارش رسید. او دو قضیه آماری روی تخته مشاهده کرد و آن را با تکلیف خانه اشتباه گرفت. او بدون اینکه بداند مساله‌ها «حل نشدنی» هستند کار برای اثبات آن‌ها را آغاز کرد و توانست هر دو را اثبات کند.

جیسون پاجت بعد از آسیب مغزی نابغه ریاضی شد

بعد از اینکه جیسون پاجت مورد حمله قرار گرفت نه تنها ضربه شدیدی خورد بلکه شروع به دیدن دنیا از لنز هندسه کرد. قبل از این آسیب او فروشنده مبلمان بود، و بعد از آسیب توانایی تجسم اشیای پیچیده ریاضی و مفاهیم فیزیکی را به دست آورد. به گفته دانشمندان جیسون نمونه‌ای از یک سندروم دانشمند نادر است که در آن افراد عادی بعد از یک آسیب یا بیماری شدید توانایی فوق العاده و غیرطبیعی به دست می‌آورند.

راینهولد مسنر اولین کسی که بدون کپسول اکسیژن به اورست صعود کرد

راینهولد مسنر چندین رکورد دارد. او اولین مردی بود که بدون استفاده از کپسول اکسیژن از کوه‌های بیش از ۸۰۰۰ متر بالا رفت. او در سال ۱۹۷۸ به اورست صعود کرد، کاری که از نظر پزشکان و دانشمندان غیرممکن بود. او اولین قله زندگیش را در ۵ سالگی فتح کرد و اولین کسی بود که به تنهایی به قله اورست صعود کرد. خطر کوهنوردی در ارتفاعات بالا بدون ذخیره اکسیژن این است که بدن مجبور به اضافه کاری می‌شود. در نتیجه سلول‌های قرمز خون بیشتر تولید می‌شود، جریان خون کندتر می‌شود و رگ‌های خونی مستعد تنگ شدن هستند.

جوری روبیک پنج بار برنده مسابقه دوچرخه سواری ۵۰۰۰ کیلومتر

این دورچه سوار اسلوونی رکورد دوچرخه سواری ۸۳۴.۷۷ کیلومتر بی وقفه را دارد و با استقامت زیادش شناخته می‌شود. او در مسابقاتی که یک هفته طول می‌کشد تنها یک ساعت در شب می‌خوابد. به گفته دانشمندان راز استقامت فوق العاده او این است که پیام‌های مغزش درباره خستگی را نادیده می‌گیرد و فقط به حرف مربیانش گوش می‌دهد که تصمیم می‌گیرند کی استراحت کند، کی بخورد و چقدر سریع برود.

هربرت نیچ در عمق ۲۵۳ متر غواصی کرد

غواص اتریشی هربرت نیچ توانسته ۳۳ رکورد جهانی را در غواصی آزاد به دست بیاورد. خیره کننده‌ترین رکورد او غواصی در عمق ۲۵۳.۲ متری بود. او بعد از این غواصی دچار بیماری ناشی از فشار شد. چند سال بعد برخلاف همه تصورات، هربرت دوباره تمرینات و غواصی در آب‌های عمیق را از سر گرفت.

چول سون از وزن ۵۶ کیلوگرم به آرنولد آسیا تبدیل شد

چول سون در ۲۰ سالگی تنها ۵۶ کیلوگرم وزن داشت و به عنوان یک نوجوان لاغر اغلب رفتار خوبی با او نمی‌شد. او ۱۲ سال پیش تصمیم گرفت تغییر کند و ورزش را با روزی ۳۰۰۰ بار دراز و نشست آغاز کرد. چول با رژیم غذایی درست و تمرینات شدید توانست مشهورترین بدنساز کره‌ای شود.

رندی گاردنر ۱۱ روز نخوابید

در سال ۱۹۶۴، رندی گاردنر ۱۱ روز و ۲۵ دقیقه برای یک پروژه علمی بیدار ماند. توانایی‌های جسمی، حسی و شناختی او در این مدت کنترل می‌شد. حتی در روز آخر آزمایش، گاردنر در یک کنفرانس خبری شرکت کرد و خیلی روان و راحت صحبت کرد. به طرز شگفت انگیزی او بعد از ۱۱ روز بیدار ماندن در این آزمایش هیچ نشانه‌ای از بیماری نداشت.

دکتر کاتسیولیس بالاترین ضریب هوشی جهان را دارد

اوانجلوس کاتسیولیس روانپزشک یونانی و بنیانگذار شبکه هوش جهانی (شبکه‌ای برای افراد بسیار باهوش) است. میانگین نمره افراد در آزمون ضریب هوشی (IQ) ۱۰۰ و بیشتر افراد بین ۸۵ تا ۱۱۴ هستند. اما ضریب هوشی اوانجلوس ۱۹۸ است! او به قدرت ذهن انسان اعتقاد دارد و امیدوار است به تسهیل ابراز ذهن، ارتقای خلاقیت، افزایش بهره وری و حداکثر کردن نتایج آموزش کمک کند.

کنچتا آنتیکو ۱۰۰ برابر بیشتر از بقیه رنگ‌ها را می‌بیند

تتراکرومی وضعیتی است که در آن ۴ نوع سلول مخروطی دخالت دارند. این وضعیت به ارگان‌های درگیر این فرصت را می‌دهد که از ۴ زاویه مختلف رنگ‌ها را تشخیص دهند. در حالی که چشم یک فرد معمولی می‌تواند حداکثر یک میلیون رنگ را تشخیص دهد، آنتیکو که یک هنرمند تتراکرومات است می‌تواند ۱۰۰ میلیون رنگ را تشخیص دهد. حدود یک درصد از جمعیت جهان تتراکروماتیک هستند. آنتیکو در کالیفرنیا گالری دارد و نقاشی‌های رنگارنگش را به نمایش می‌گذارد. او امیدوار است سیستمی راه اندازی کند که همه تتراکرومات‌ها بتوانند استعدادهایشان را بشناسند.

ترجمه از الهام مظفری