منطقه ساردینیا، منطقه‌ای برای عمر بلند

فرادید/ به گزارش سی‌ان‌ان، روستای تیانا در یک منطقه فوق العاده بکر واقع شده است که در آن جمعیت صد ساله‌ها سه برابر بخش‌های دیگر ساردینیا و سر زمین ایتالیا است.

اگرچه ژن خوب، رژیم غذایی خوب و ورزش اغلب به عنوان یک امر حیاتی برای تجربه یک زندگی سالم به شمار می‌روند. اما تحقیقات در این منطقه مدیترانه‌ای نشان می‌دهند تعامل اجتماعی نیز به همان میزان تاثیر گذار است.

منطقه مدیترانه‌ای ساردینا

در اوایل دهه ۲۰۰۰، دکتر و فیزیکدان Giovanni Pes، یافته‌های قابل توجهی مبنی بر میزان پایین مرگ و میر و طول عمر بالا در این منطقه تهیه کرده است. 

او منطقه را blue zone نامگذاری کرده است، اصطلاحی که در حال حاضر برای اشاره به هر منطقه که جمعیتی با طول عمر بالا دارد مورد استفاده قرار می‌گیرد. تا کنون پنج منطقه‌ای که مورد بررسی قرار گرفته اند عبارتند از: Nicoya، کاستا ریکا، ایکاریا و یونان.

آنچه که منطقه ساردینا را منحصر به فرد می‌کند جمعیت بالای افراد سالمند است. Pes می‌گوید، "در اکثر کشور‌های غربی، نسبت جنسی از هر ۱۰۰ نفر، ۱ به ۴ است، اما در این منطقه مرکزی ساردینا ۱ به ۱ است، تعداد زنان و مردان سالمند برابر می‌باشد."

او برای یافتن جواب این مسئله بر روی ژن‌ها تجزیه و تحلیل‌هایی انجام داد؛ و فرض می‌کرد انزوای جغرافیایی ممکن است منجر به گونه‌های متفاوت ژنتیکی شود که در نهایت موجب طول عمر بالا در میان مردم محلی شود.

اما عوامل ژنتیکی تنها "۲۰ تا ۲۵ درصد قضیه را پوشش می‌دادند."

مصاحبه با افراد مسن و داده‌های تارخی همگی نشان می‌دادند، عوامل اجتماعی و روانی از عوامل مهم این مسئله بوده اند.

Luigi Corda نویسنده، در کتاب (۱۰۰X۱۰۰ : The Twentieth Century Through Portraits of a. Hundred Sardinian Centenarians) می‌گوید، "خانواده نقش اساسی در تجربه زندگی طولانی را ایفا می‌کند." "واقعیت این است که مهم است همچنان مورد توجه اعضای یک خانواده باشید تا انگیزه‌ای برای دستیابی به موفقیت‌های بیشتر و زندگی طولانی‌تر داشته باشید."

او همچنین اشاره کرد که تمام افراد صد ساله‌ای که دیده است در سلامت کامل بوده اند، دارو‌های زیادی مصرف نمی‌کرده اند. وی می‌افزاید، "اغلب آنان می‌توانستند بدون عینک کتاب بخوانند و کار‌های روزمره خود را بدون وجود هیچ مشکلی انجام دهند."

زندگی و روابط اجتماعی

با توجه به گفته‌های Maria Chiara Fastame روانشناس دانشگاه Cagliari در جنوب ساردینا، بر خلاف بسیاری از مناطق شمالی ایتالیا برای افراد سالخورده این منطقه غیر معمول است که تحت مراقبت‌های نهادی قرار بگیرند.

او گفت: بستگان و همسایگان از افراد سالخورده مراقبت می‌کنند و فضا و روابطی را بین جوانان و سالمندان ایجاد می‌کنند. نسل‌های قدیمی در این منطقه به عنوان یک بار مسئولیتی دیده نمی‌شوند بلکه به عنوان افرادی ارزشمند و با تجربه در نظر عموم ظاهر می‌شوند. وجود آنان بسیار مغتنم و گرانبها شمرده می‌شود.

Claudio Cabiddu در این سر زمین متولد شده است و می‌گوید، "در کنار افراد سالخورده بزرگ شدم، آن‌ها تنها دامداری می‌کردند." هم اکنون در حال مطالعه بر روی بحث روانشناسی صد ساله‌ها در دانشگاه Cagliari هستم. "اگر در حال حاضر نتوانیم از دانش آن‌ها بهره ببریم و آن را به فرزندانمان انتقال دهیم، آنان را از دست خواهیم داد." 

در روستای او، وجود افراد سالخورده بسیار ارزشمند بوده و خانواده مسئولیت مراقبت از افرا سالخورده را بر عهده دارد. اما نگرش‌ها در روستای کالیاری کاملا متفاوت است. افراد مسن در کالیاری مستقل زندگی می‌کنند. او گفت:، "هنگامی که یک فرد سالخورده در خانه وجود دارد. یک شبکه پشتیبانی نیاز است تا این افراد احساس تنهایی و انزوا نکنند."

او همچنین می‌افزاید، سالمندان هسته اصلی خانوار‌ها محسوب می‌شوند، و در برنامه‌ها و رویداد‌های اجتماعی و محلی شرکت می‌کنند. میدان اصلی هر محله فرصت مناسبی برای گرد هم آمدن آنان است. 

وی می‌افزاید، "آن‌ها پس از صرف نهار در میدان جمع می‌شوند و با یکدیگر یک گپ دوستانه می‌زنند و شطرنج و یا تخته بازی می‌کنند، و از زندگی خود لذت می‌برند. "

نقش فعال آن‌ها در اجتماع و روستا باعث استحکام و پایداری روابط می‌شود.

سلامت روان و رفاه

از دیدگاه روانشناختی Fastame می‌گوید، "ارتباطات اجتماعی اساسی‌ترین پایه سلامت هستند." 

Sarah Harper استاد ریاضی دانشگاه آکسفورد گفت: "با این مسئله موافق است، روابط اجتماعی بالا می‌تواند موجب تجربه زندگی طولانی‌تر شود." "می‌دانیم که فاکتور‌های دیگری نیز در این امر دخیل هستند نظیر تغذیه خوب، ورزش کردن و عدم استعمال دخانیات." 

تعداد افراد سالخورده منطقه ساردینا بسیار زیاد است و علائم افسردگی بسیار ناچیز، اگرچه زندگی بسیار شاد مفرحی ندارند، اما مقاومت آن‌ها در برابر فراز و نشیب‌های زندگی ستودنی است. 

ساردینا به عنوان یک جزیره کم در آمد، اما سلامت شناخته می‌شود. روابط اجتماعی و دوستانه برای آنان این امکان را فراهم آورده تا مشکلات خود را در سال‌های متمادی با مشورت یکدیگر به سادگی حل و فصل نمایند. 

تحقیقات Hitchcott نیز نشان داده است افراد مسن این منطقه حافظه کاری بهتری در مقایسه با افراد شمال ایتالیا دارند.

از آنجایی که آن‌ها مدام در حال فعالیت هستند به همین دلیل از سلامت جسمانی خوبی بر خوردار می‌باشند که همگی این‌ها باعث بهبود کیفیت زندگی، سلامت روانی و فیزیکی شده است.

Pes معتقد است پاسخی واحد برای طول عمر بالا وجود ندارد، "در حقیقت تعامل و بسیاری از عوامل مختلف می‌تواند نتیجه افزایش طول عمر باشد." وی می‌افزاید، "هم اکنون در منطقه شاهد وضعیت استثنایی هستیم که باید بیشتر در این باره تحقیق کنیم."