حقایقی که درباره مجسمه آزادی نمی‌دانستید

در ۱۷ ژوئن ۱۸۸۵، حدود ۲۰۰هزار نفر در اسکله منهتن صف کشیدند تا ورود کشتی‌ فرانسوی حامل مجسمه آزادی به بندر نیویورک را تماشا کنند. بیش از ۱۳۰ سال از آن زمان گذشته، و حالا می‌خواهیم با حقایقی درباره این یادبود ملی آشنا شویم.

نام اصلی

همه شما با یک نگاه «مجسمه آزادی» را تشخیص می‌دهید، اما آیا نام واقعی آن را می‌دانید؟ به گفته طراح آن «فردریک آگوست بارتولدی»، نام اصلی مجسمه «آزادی روشنگر جهان» است.

چهره مجسمه آزادی با الهام از یک مادر ساخته شده

مادر بارتولدی، شارلوت، مدل چهره این مجسمه عظیم مسی بوده است. (همسر بارتولدی هم مدل بدن این مجسمه بوده است)

آن را قطعه‌قطعه آوردند

مجسمه آزادی تکه تکه به نیویورک رسید. این مجسمه به صورت ۳۵۰ قطعه در ۲۱۴ جعبه از فرانسه آمد.

مجسمه آزادی، راهنمای فمنیسم بود

وقتی زنان از شرکت در مراسم اهدای مجسمه در جزیره «bedloe» منع شدند، یک قایق دربست کرایه کردند و مراسم خود را در نزدیکی بندر برگزار کردند و با صدای بلند دورویی مردان را اعلام کردند: «برپایی مجسمه یک زن در سرزمینی که هیچ زنی آزادی سیاسی ندارد»

این مجسمه یک دام گردشگری بود

حدود یک میلیون نفر در مراسم افتتاحیه شرکت کردند، جایی که پسران دستفروش عکس‌های مجسمه، مدال و نشان، تولیدات برنزی مینیاتوری و ساندویچ‌ می‌فروختند. این مجسمه هنوز یک جاذبه توریستی مجبوب است.

بانوی آزادی دختر نیوجرسی است

اگرچه آب‌های اطراف این مجسمه از لحاظ فنی بخشی از نیوجرسی است، اما بانوی آزادی از نظر رسمی جزء دارایی‌های منهتن و افتخار مالیات‌دهندگان نیویورک است.

نام جزیره بعد از آمدن مجسمه تغییر کرد

جزیره‌ای که بانوی آزادی در آن ایستاده تا سال ۱۹۵۶ «bedloe» نام داشت، اما بعد‌ها توسط کنگره به جزیره آزادی تغییر نام داد.

ابعاد لباس مجسمه آزادی

سایز کفش بانوی آزادی ۸۷۹ و دور کمر آن ۱۰.۶۶ متر است.

ظاهر آن گمراه کننده است

مجسمه آزادی ۲۰۴ تن وزن دارد و پوست مسی آن بسیار نازک است و ۲.۳۷ میلیمتر ضخامت دارد.

رنگ طبیعی آن سبز نیست

مجسمه آزادی ابتدا قهوه‌ای مسی بود، اما مس به مرور زمان اکسید و زنگ مس تشکیل شد و به رنگ سبز در آمد. از سال ۱۹۰۶ مجسمه آزادی از سر تا پا سبز شده است. اگرچه پروژه رنگ زدن مجسمه آزادی چندین بار طی سال‌های مختلف مطرح شد، اما این اتفاق هرگز رخ نداد، زیرا لایه «patina» از لایه‌های درونی‌تر فلز در برابر خوردگی و فرسایش محافظت می‌کند.

روی سر مجسمه

هفت شعاع نور روی تاج بانوی آزادی قرار دارد که نماد هفت قاره هستند. آن‌ها در مجموع بیش از ۴۵۰ کیلوگرم وزن روی سر مجسمه ایجاد می‌کنند.

مجسمه آزادی تکان می‌خورد

یک حقیقت شگفت انگیز دیگر درباره مجسمه آزادی این است که در باد با سرعت ۸۰ کیلومتر بر ساعت یا بیشتر، مجسمه تا ۷.۵ سانتیمتر و بازویی که مشعل دارد تا ۱۵.۲ سانتیمتر نوسان می‌یابد.

مجسمه آزادی به روش خود جشن می‌گیرد

در سال ۱۹۴۴، چراغ‌های تاج مجسمه آزادی به خاطر پیروزی در اروپا به صورت «نقطه نقطه نقطه خط» روشن شدند که نشان دهنده کد مورس «v» است.

مجسمه آزادی دوستان زیادی دارد

از سال ۱۸۹۲ تا ۱۹۴۳، مجسمه آزادی از بیش از ۱۲ میلیون مهاجر استقبال کرد که با قایق به جزیره الیس رسیدند.

بانوی آزادی قلعه خودش را دارد

بانوی آزادی روی یک پایه ایستاده و پایه هم روی یک قلعه گرانیتی به شکل ستاره ۱۱ پر قرار دارد. این قلعه در سال ۱۸۱۱ ساخته شده و زمانی ۳۵۰ سرباز در آن از بندر نیویورک حفاظت می‌کردند.

آزادی آزادی ارزان نیست

هزینه ساخت مجسمه و پایه آن بیش از ۵۰۰ هزار دلار تمام شد که معادل بیش از ۱۰ میلیون دلار امروز است.

فرانسه و ایالات متحده هزینه‌ها را تقسیم کردند

فرانسوی‌ها مجسمه را ساختند، اما ساخت و بنا نهادن پایه آن را به آمریکایی‌ها واگذار کردند.

خواهرناتنی مجسمه آزادی هم مشهور است

چارچوب داخلی مجسمه آزادی توسط گوستاو ایفل در سال ۱۸۸۰ طراحی شد. او از همان طراحی هفت سال بعد برای ساختن برج ایفل استفاده کرد.