شهرهای کوچک روی بام ساختمان‌های بزرگ جاکارتا

پشت‌بام‌ها فضای خوبی برای ایجاد باغ و باغچه هستند، به خصوص در محیط‌های شهری متراکم که از همه فضا‌ها برای اهداف مسکونی یا تجاری استفاده شده است. در بسیاری از شهر‌های آمریکای شمالی، آسیا و اروپا، که فضای باز کمیاب است، معماران و سازندگان بام‌ها را به زمین‌بازی با استخر و باغ تبدیل می‌کنند. اما یکی از توسعه‌دهندگان در جاکارتا، اندونزی، پشت‌بام‌ یک مرکز خرید را به نوعی حومه شهر تبدیل کرده که خانه، خیابان‌های آسفالت، زمین تنیس و فضای سبز دارد.

کاسمو پارک روی مرکز خرید ده طبقه تامرین سیتی در جاکارتا قرار دارد، اما ظاهر و حس و حال آن دقیقا مثل یکی از مناطق حومه شهر است. در این پشت‌بام ۱.۲ هکتاری ۷۸ خانه دوطبقه با جاده‌های آسفالت وجود دارد که کودکان در آن دوچرخه‌سواری می‌کنند و بزرگسالان قدم می‌زنند. ساکنان می‌توانند از طریق رمپ‌ها روی بام بیایند و رانندگی کنند. یک حصار فلزی بلند هم دور شهر وجود دارد که مانع از افتادن و سقوط انسان‌ها و خودروها می‌شود.

کسمو پارک تنها یک دهکده‌ای نیست که در آسمان جاکارتا قرار دارد. یک مجتمع مسکونی لوکس دیگر به نام ویلا هم روی بام مرکز خرید اندونزی در شمال جاکارتا وجود دارد.

این شهر با بیش از ۱۰ میلیون نفر جمعیت در آینده‌ای نزدیک به ساخت محله‌های بیشتری روی ساختمان‌های فعلی نیاز خواهد داشت. سیل‌های زیادی که در فصول بارانی رخ می‌دهند، زندگی روی زمین را برای بسیاری از افراد غیرقابل تحمل کرده‌اند. از سوی دیگر هرچه آب‌های زیرزمینی بیشتری برای مصارف آشامیدن، شستشو و ساخت و ساز خارج می‌شود، این وضعیت بدتر می‌شود. سطح دریا در خلیج جاکارتا هم هر سال در حال افزایش است.

جاکارتا با تراکم جمعیت ۱۴هزار نفر در هر کیلومتر مربع، جزء شلوغ‌ترین شهر‌های جهان است. اما توکیو و سایر شهر‌های بزرگ آسیا به صورت عمودی رشد می‌کنند. اما تراکم جاکارتا به صورت افقی و در خانه‌های تک خانوار کم ارتفاع گسترش می‌یابد. چنین توسعه‌ای منجر به کمبود زمین می‌شود و فضای کمی برای پارک‌ و مسکن ارزان‌قیمت باقی می‌ماند. فضای سبز شهر بسیار کم است، کمتر از ۱۰ درصد مساحت شهر به پارک‌ها و باغ‌های عمومی اختصاص دارد.

وندی هاریانتو، مدیرعامل موسسه املاک جاکارتا معتقد است که تنها راه قابل‌زندگی کردن جاکارتا ساخت‎وساز رو به بالاست.

او اشاره کرد که موسسات دولتی زمین‌های زیادی را در مناطق استراتژیک اشغال کرده اند و ساختمان‌های یکی دو طبقه تک کاربری در آن‌ها ساخته اند مثل بازار یا ترمینال اتوبوسرانی. وندی پیشنهاد می‌کند که آپارتمان‌های چندطبقه ارزان قیمت روی این ساختمان‌ها بسازند. او معتقد است که این یک بازی برد برد است. هم شرکت‌های عمومی درآمد بیشتری کسب می‌کنند و هم خانواده‌های کم درآمد می‌توانند در شهر زندگی کنند.