به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، تعدادی از سمعک های کنونی در بازار به این توانایی رسیده اند که صدای یک شخص را در میان صداهای مختلف محیط تقویت کنند و صدای پس زمینه را با استفاده از فن آوری" حذف نویز" کنترل کنند. اکنون معلوم شده است که قورباغه های درختی ماده در آمریکا نیز قادر به انجام کاری مشابه هستند تا صدای درخواست جفت گیری نرها را بشنوند.
در طول فصل جفت گیری ممکن است یک تالاب پر از گونه های مختلف قورباغه شود که همه آنها خواهان جفت گیری هستند و یا درخواست خود را فریاد می زنند یا به صدای دیگر قورباغه های هم نوع خود گوش می دهند.
با وجود آن همه سر و صدا تشخیص صدای هم نوع دشوار می شود و اکنون مشخص شده است که قورباغه های درختی ماده برای توفیق در این امر، ریه های خود را از هوا پر می کنند تا صدای محیط را کنترل کنند و صدای نرهای هم نوع خود را بشنوند. بنابراین طبق یک مطالعه جدید، قورباغه های درختی سبز آمریکایی ماده با نام علمی" Dryophytes cinereus" با باد کردن ریه های خود قادر به کنترل صدای محیط هستند.
این مطالعه به رهبری پروفسور" مارک بی" از دانشگاه" مینه سوتا" و پروفسور" نورمن لی" از کالج" سنت اولاف" انجام شد و گروهی از دانشمندان دریافتند وقتی ریه های این نوع قورباغه پر از هوا می شود، پرده های گوش آن کمی فشرده می شوند. این امر باعث می شود تا پرده های گوش آن ها در واکنش به اصوات در محدوده فرکانس مشخصی کمتر لرزش داشته باشد.
از طرفی صدای قورباغه های درختی آمریکایی نر خارج از این محدوده است، در حالیکه صدای سایر گونه ها در این محدوده قرار می گیرد. در نتیجه، صدای قورباغه های درختی نر در حالیکه صداهای سایر گونه ها تا حد زیادی فیلتر می شود، به وضوح توسط ماده ها شنیده می شود. سپس ماده ها میتوانند از طریق شنیدن این صداها به سراغ قورباغه های نر بروند و جفت گیری را آغاز کنند.
اکنون با این مطالعه مشخص شده است که این قورباغه ها علاوه بر این میتوانند حساسیت سیستم حذف و کنترل سر و صدای خود را با تغییر مقدار هوای نگه داشته شده در ریه ها، تنظیم کنند.
قورباغه های درختی یک گروه بزرگ از قورباغه ها را شامل میشوند که بیشتر طول زندگی خود را بر روی درختان می گذرانند، همچنین این قورباغه ها بعنوان موجوداتی که جابه جایی درختی دارند، شناخته می شوند. این گونه از قورباغه ها در اکثر نقاط جهان از جمله استان های شمالی ایران زیست می کنند.
این قورباغه در زبان های محلی در نقاط مختلف جهان نام های مختلفی دارد، مانند قورباغه درختی( tree frog) که نام انگلیسی آن است یا وَک/وَق که نام محلی فارسی آن است.
این دسته از قورباغه ها دارای بدنی به طول دو الی سه و نیم سانتی متر هستند و بسیار کوچک و زیبا هستند. آنها به رنگ سبز یا قهوه ای مایل به سبز با خال های رنگی هستند که باعث شده استتار بسیار عالی در میان گیاهان داشته باشند. این دسته از قورباغه ها موقع باران از قلمرو و محل زندگی خود بیرون آمده و سردرگم می شوند. اکثر اوقات نیز در تابستان های داغ به دنبال سایه می گردند.
این مطالعه در مجله Current Biology منتشر شده است.
- 14
- 1
