نامه سرگشاده به مردم آمریکا

مردم آمریکا سلام. چطورید؟ پایان دوران ریاست‌جمهوری آقای اوباما را به شما تسلیت می‌گویم. متأسفم که هم‌زمان با این تسلیت باید آغاز دوران ترامپ را هم به شما تسلیت بگویم. مثل این است که بعد از بهار، یکهو زمستان بشود یا مثل این است که آدم سوار ماشین فراری باشد و راننده‌اش یکهو بگیرد بخوابد، ماشین هم بیفتد توی دره. بعد آدم را از ماشین فراری پیاده کنند، سوار درشکه کنند و درشکه‌چی هم یکی باشد که تازه گواهی‌نامه گرفته، اما نگران نباشید.

من با شما واقعا احساس همدردی می‌کنم. رئیس‌جمهور کشور من هم هشت سال، راننده فراری بود و خیلی خوش گذشت. خب، راستش بعد از آن هشت سال هم درشکه‌سواری کردیم و واقعا باید من از رئیس‌جمهوری که درشکه را می‌راند تشکر کنم. چون در پایان، او قوانین فیزیک را درهم شکست و البته رکورد گینس را هم زد. چطوری؟ این‌طوری که او درشکه را به سمت جلو می‌راند، ولی ما عقب می‌رفتیم. اگر اینشتین بود، حتما به دلیل ناتوانی در درک این قضیه سکته می‌کرد. خلاصه خیلی هم نگران نباشید.

این آقای ترامپ شما کاری خواهد کرد که شما مهاجرت کنید. این برای شما خیلی خوب است چون تا الان همیشه مهاجر دیده‌اید، اما مهاجر نبوده‌اید. خود ما ایرانی‌ها کلی به آمریکا مهاجرت کردیم. قدمتان روی چشم، اگر اذیت شدید بیایید اینجا، اینجا واقعا وضعیت هرچی باشد بهتر از این است که آدم بعد از اوباما، با ترامپ شناخته شود. فکر کن وضعیت زندگی شما آمریکایی‌ها، تا پیش از این در چشم ما ایرانی‌ها عین ماتریکس بوده. واقعا ضایع است که الان آمریکا را شبیه فیلم امریکن‌پای یا احمق‌واحمق‌تر تصور می‌کنیم. باورتان می‌شود؟

ما در دوران آقای احمدی‌نژاد، با ژاپن در دوران انفجار اتمی هیروشیما همدردی می‌کردیم. حتما شما از دیروز که آقای ترامپ آمده با بیگ‌بنگ همذات‌پنداری خواهید کرد. اما خوشحال باشید که آقای ترامپ کاری خواهد کرد که شما آدم‌های قدرشناسی شوید. خود ما بعد از آقای احمدی‌نژاد واقعا ارزش چیزهایی را که داریم خیلی فهمیدیم؛ مثلا آب یخ. هیچ قرصی سردرد شما را خوب نخواهد کرد جز اینکه از عصبانیت وقتی رئیس‌جمهورتان نطق می‌کند، بنشینید در یک تشت آب یخ. 

خدا به شما واقعا صبر بدهد، مخصوصا كه هنوز از باقي الطاف اين حضور بي‌خبريد و من در نامه فردا به تفضيل براي‌تان خواهم گفت. فعلا.

دوستدار مردم آمریکا؛ پوریا عالمی