پنجشنبه رفتم نمایشگاه مطبوعات. نمی‌دونم چرا بهش می‌گن نمایشگاه! سوال اساسی‌ترم اینه که مطبوعات توی نمایشگاه مطبوعات چیکار می‌کنن؟ اصن چرا برگزار می‌شه؟ فایده ش چیه؟ کاربری این نمایشگاه چیه؟ همه نشریات میان یه غرفه می‌زنن، شماره‌های باد کرده‌ای که روی دست‌شون مونده رو میذارن گوشه غرفه‌شون خودشونم می‌شینن آدمایی که میان رد می‌شن رو نگاه می‌کنن! یه عده هم میان غرفه‌ها و آدمای داخل‌شو نگاه می‌کنن بعد برمی‌گردن خونه‌شون...
این وسط یکی اون گوشه با توپ فوتبال و توپ تنیس و تیله و گوجه فرنگی روپایی می‌زنه. یکی اون طرف داره با سیخ و روزنامه و مبل و کشک جمله می‌سازه که یه خودکار تبلیغاتی جایزه بگیره. چندتا جوون بیچاره رو هم وسط راهرو تاکسیدرمی و با اسپری نقره‌ای رنگ‌شون کردن!
البته نباید بی‌انصافی کرد. نکات مثبتی هم وجود داره. تعداد زیادی تالار گفت‌وگو وجود داره که توی هر تالار یک نفر داره سخنرانی می‌کنه و دو نفر مقابلش نشستن که خوابشون برده!
البته خدمات جانبی قابل تقدیره. چندجا هست که دائم چایی می‌ریزه و شما هر چقدر بخوای می‌تونی چایی برداری. ولی رنگ چاییش شبیه... بذارین دقیق بگم. وقتی شلغم می‌پزین و یک ساعت می‌جوشه دیدین آبش چه رنگی می‌شه؟ یه آب زرد رنگ... چایی‌هایی هم که توی نمایشگاه می‌دن دقیقا همون رنگه. حالا به نظر شما چند میلییارد تومن هزینه برگزاری این مجموعه نچسب شده باشه خوبه؟ هزار تومنم براش زیاده!
تنها کاربرد این چیزی که براتون شرح دادم اینه که یه عده میان همدیگه رو می‌بینن و بس!
محمدرضا ستوده
- 9
- 6
