روز ٢٢ مهرماه ٤ خودكشي در تهران اتفاق افتاد. تيم جنايي به همراه بازپرس شعبه دوم دادسراي جنايي تهران؛ قاضي مرادي و پزشكي قانوني به محل مراجعه كردند تا درباره انگيزه‌هاي منجر به خودكشي اين ٤ نفر تحقيقات‌شان را انجام دهند.
خودكشي اول در ساعت ١٠: ١١ صبح ٢٢ مهر به كلانتري ١٢١ سليمانيه گزارش شد. زني ٢٧ ساله يك كيسه پلاستيكي را روي سر و صورتش كشيده بود و انتهاي آن را روي گردنش با طناب بسته بود. اين اقدام زن منجر به خودكشي او به علت خفگي شد. اعضاي خانواده اين زن بعد از اينكه به خانه رسيدند زن را ديدند كه روي زمين افتاده و فوت شده است. خودكشي دوم در ساعت ١٣:٣٤ ظهر به كلانتري ١١٦ مولوي گزارش شد. مردي ٣٤ ساله در مغازه شيشه بري‌اش كه در محدوده خيابان خيام جنوبي قرار داشت خودكشي كرد. او قلابي را روي سقف مغازه‌اش نصب كرده بود و با استفاده از طناب اقدام به خودكشي كرد.
همسايه‌هاي مغازه او بعد از اينكه مدتي از وي خبري نشد با شكستن شيشه مغازه او را ديدند كه خود را از سقف به دار آويخته و فوت شده است. خودكشي سوم در ساعت ١٤:٣١ ظهر به كلانتري ١٣٠ نازي‌آباد اعلام شد. زني ٦٨ ساله در خانه مسكوني‌اش با آويختن طناب دار به سقف خود را حلق آويز كرد و جان باخت. فرزند اين زن بعد از رسيدن به خانه مادرش را ديد كه اقدام به خودكشي كرده است. خودكشي چهارم در ساعت ١٦:١٣ به كلانتري ١٥٣ شهرك وليعصر اعلام شد. مردي ٤٥ ساله به پشت بام ساختمان ٤ طبقه منزل مسكوني‌اش رفته و خود را به پايين پرتاب كرده بود. البته اين مرد دچار بيماري اعصاب و روان بود و مدتي قبل در بيمارستان روزبه تهران بستري شده بود. مرد جوان بر اثر سقوط از طبقه چهارم ساختماني در شهرك وليعصر (عج) جان خودش را از دست داد. اين مرد همراه با برادرش در اين مجتمع مسكوني زندگي مي‌كرد و در زمان خودكشي برادرش نيز در خانه نبود.
هشدار بيماران براي خودكشي را جدي بگيريم
دكتر سامان مقدم، روانپزشك درباره خودكشي ٤ نفر در يك روز به «اعتماد» گفت: « پديده خودكشي بايد به صورت خاص بررسي شود و مستلزم اين است كه همه ابعاد آن مورد توجه قرار بگيرد. صرفا نمي‌توان با توجه به آماري كه در يك روز داده مي‌شود درباره اين موضوع جمع‌بندي كلي انجام داد.» او درباره نقش رسانه‌ها در كم كردن آمار خودكشي افزود: «منابع خاص در هر كدام از اين خودكشي‌ها بايد تك‌تك مورد بررسي قرار بگيرد. اما مي‌توان از رسانه‌ها براي كم كردن ابعاد اين ماجرا كمك گرفت تا در آينده كمتر شاهد بروز چنين پديده‌اي باشيم.»
اين روانپزشك درباره اينكه آيا بيماراني كه دست به خودكشي مي‌كنند درباره اقدام‌شان به ديگران اخطار مي‌دهند يا نه نيز گفت: «بخش زيادي از كساني كه دست به خودكشي مي‌زنند سابقه بيماري‌هاي اعصاب و روان دارند. آنها براي مدتي تحت معالجه قرار مي‌گيرند و بعد ديگر پيگير بيماري شان نمي‌شوند و اين باعث اتفاق‌هاي جبران‌ناپذير است. اينكه مي‌گويند كساني كه خودكشي مي‌كنند قبل از اقدام به اين كار با كسي صحبت نمي‌كنند درست نيست و بسياري از آنها درباره ناكامي‌هاي‌شان با خانواده يا دوستان‌شان صحبت مي‌كنند يا درمورد نوع خودكشي حرف مي‌زنند. اين طور موارد را بايد جدي گرفت.»
- 19
- 6
