نارضایتی کارگران زرشور افغانستان از دستمزدهای ناچیز

به گزارش ایلنا، صد‌ها کارگر زرشور که اکثرشان در ایالت‌های «تخار« و «بدخشان» کار می‌کنند، در گفتگو با رسانه‌ها می‌گویند: آن‌ها به ازای مقدار طلایی که بر بستر روخانه پیدا می‌کنند، دستمزد می‌گیرند. از آنجا که آن‌ها با روش‌های سنتی (دستی) کار می‌کنند، در هر روز معمولا تنها ۱ تا ۲ گرم طلا پیدا می‌کنند و به ازای آن روزانه ۳۰ تا ۵۰ «افغانی» مزد می‌گیرند؛ اگر هم طلایی پیدا نکنند دستمزدی دریافت نمی‌کنند؛ این در شرایطی است که آن‌ها بیشتر طول روز و تا زمان غروب آفتاب روی رودخانه مشغول جست‌و‌جو هستند.

مطابق قانون معادن افغانستان، کلیه معادن رو زمینی و زیرزمینی این کشور، متعلق به دولت است. با این حال کارگران بومی که روز این معادن کار می‌کنند، می‌گویند: دولت باید استخراج معادن را از حالت سنتی آن خارج کند تا درآمد روزانه ما افزایش یابد. در حال حاضر تمام کار‌ها را دستی انجام می‌دهیم و وقت زیادی هم روی آن می‌گذاریم؛ اما درآمدی که مناسب گذران زندگی خود و خانواده‌هایمان باشد، نداریم.

کارگران ابتدا شن و ریگ را از بستر رودخانه برمی‌دارند و شست‌وشو می کنند تا ناخالصی آن از بین برود. سپس آن را روی پوست حیوانات (گاو و گوسفند) می ‌گذارند و به دنبال طلا می‌گردند. کاهش ارزش افغانی هم چالش دیگری است که معیشت کارگران روزمزد معادن افغانستان را تهدید می‌کند.