این روزها همه نگاه ها و توجهات به وضعیت بیماری کووید ۱۹ است، گذشته از عده قلیلی که همچنان کرونا (corona) را به شوخی گرفته اند، اکثریت مردم تلاش دارند که به هر شکل ممکن از سایه سنگین این ویروس در امان باشند یا در صورت ابتلا بتوانند عواقب و عوارض جانبی آنرا به کمترین میزان ممکن برسانند.شاید کمتر کسی به این نکته برسد که فیزیوتراپی و حرکات اصلاحی در مقابل حملات شدید این ویروس کارساز باشد، ولی با کمک برخی حرکات درست و اصولی میتوان تسلط بیشتری در رفتار کرونا (corona) داشت.دکتر آتنا مغازه ای فیزیوتراپیست با اشاره به اثربخشی برخی از حرکات اصلاحی در بهبود بیماران کرونایی، خاطرنشان کرد :یکی از عوارض بیماری کووید ۱۹، سرفه است به طوریکه در برخی از بیماران سرفه کردن فشار بسیاری را به دنبال دارد، اما میتوان با حرکات مناسب و در واقع سرفه درست، نفس کشیدن را ساده تر کرد.وی تصریح کرد :عموما برخی از بیماران مبتلا به ویروس کرونا، سرفه های سطحی و آرامی دارند، اما در جریان فیزیوتراپی به افراد آموزش داده می شود که سرفه های عمقی داشته باشند چراکه در این بیماری لوب های تحتانی ریه تحت‌تأثیر ویروس قرار می گیرد به همین دلیل باید سرفه های عمیق داشت.
مغازه ای با بیان اینکه سرفه های عمیق باعث باز شدن ریه می شود، خاطرنشان کرد:این استنباط در جامعه وجود دارد که سرفه کردن بیمار خیلی بد است، در حالیکه سرفه های عمیق به علت اینکه باز شدن ریه را به دنبال دارد، ترشحات ریه را تخلیه و ظرفیت هوایی ریه را بیشتر می کند، بسیار مفید است.
او خاطرنشان کرد :سرفه عمیق به این شکل است که تمامی ماهیچه های شکم باید منقبض و به یکباره هوا رها شود و در واقع این نوع سرفه برای بیماران کرونایی مؤثر است.این فیزیوتراپیست با تأکید بر اینکه برای نوع شدید بیماری استفاده از اکسیژن توصیه می شود و بهتر است بیماران از اندام های فوقانی برای تنفس استفاده کنند تا عضلات کمک تنفسی برای نفس کشیدن مورد استفاده قرار گیرند، اما این بیماران نباید به هیچ عنوان خود را خسته کنند و تعداد تنفسات باید عمیق و کمتر باشند.
وی خاطرنشان کرد :عموما بیماران کرونایی تنفس هایی سطحی و زیاد دارند در حالی که باید تنفس های عمیق داشته باشند، دم از بینی و بازدم از دهان صورت گیرد و همزمان دست ها از بالای سر به سمت پایین حرکت کند به طوریکه در جریان دم دست ها به سمت بالای سر حرکت می کند، در این حالت برای چند ثانیه هوا را نگه می داریم و با پایین آوردن دست ها بازدم از دهان انجام می گیرد.مغازه ای با تاکید بر اینکه در جریان نفس کشیدن باید هوا برای چند ثانیه داخل ریه نگه داشته شود، خاطرنشان کرد:این پروسه و نگه داشتن هوا داخل ریه باعث می شود که نقاط فیبروته شده و نقاط سفید رنگ که داخل سی تی اسکن ریه مشخص است، پر از هوا شوند.وی اظهار کرد :برای بیماران حاد کرونایی که به ICU منتقل و به دستگاه ونتیلاتور وصل می شوند ، معمولاً امکان انجام حرکات اصلاح و فیزیوتراپی وجود ندارد چراکه برخی برای تنفس صرفا به دستگاه نیاز دارند، ولی اگر بیمار بیدار و هوشیار باشد و حال عمومی نسبتا مناسبی داشته باشد، میتوان پروسه تنفسی را دنبال کرد تا حداقل فرد بتواند راحتتر نفس بکشد و کم کم از دستگاه جدا شود.
این فیزیوتراپیست اضافه کرد:بیمارانی که در منزل بستری و قرنطینه هستند نیز میتوانند از طریق فیلم های آموزشی که فیزیوتراپیست ها تهیه می کنند برای بهبود تنفس خود استفاده کنند.وی با اشاره به عوارض جانبی بیماری کرونا، گفت :بدن درد یکی از عواقب ویروس کروناست که عموما با مُسکن ها قابل کنترل است، اما بعد از بهبودی ممکن است عوارض ادامه یابد، به عنوان مثال یکی از بیماران که اخیرا برای فیزیوتراپی مراجعه کرده بود، اظهار کرد که پس از بهبودی از کرونا (corona) ، همچنان با درد در مچ دست ها روبروست که یکی از دلایل این دردها این است که کرونا باعث می شود بدن آب بسیار زیادی از دست بدهد و به دنبال کاهش آب مفاصل، بدن درد ادامه می یابد که در این صورت باید مصرف مایعات افزایش یابد.مغازه ای با بیان اینکه در کنار مصرف مایعات برای بیمارانی که شدت بیماری آنها بالا نیست، میزان مشخصی ورزش توصیه می شود، افزود:بیمارانی که امکان راه رفتن دارند و در منزل قرنطینه هستند، قدم زدن در فاصله کوتاه داشته باشد و در حین راه رفتن نیز تمرین دم و بازدم انجام دهند البته این ورزش برای بیمارانی است که نیازمند اکسیژن تراپی نباشند و اگر توانی برای راه رفتن نداشتند میتواند نشسته حرکات تنفسی را دنبال کند.
وی با تأکید بر اینکه برای بیماران کرونایی حاد نمی توان حرکات زیادی را انجام داد چراکه نباید خسته شوند، اظهار کرد :برای بیمارانی که در وضعیت خوابیده هستند می توان تمرینات گام برداری در هوا، پل زدن، غلت زدن ، حرکات پمپی مچ را به همراه حرکت شانه و هیپ آموزش داد، تمرینات گام برداری در هوا به این صورت است که بیمار کنار تخت را می گیرد و به وسیله اندام فوقانی بالا تنه را بلند می کند و می نشیند، سپس ۵ ثانیه این وضعیت را حفظ می کند و مجدد دراز می کشد ، همچنین در تمرین پل زدن، باسن بیمار باید ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر از روی تخت بلند شده و در این حالت بماند این تمرینات را می توان برای بیماران اینتوبه و وصل به ونتیلاتور نیز انجام داد.
- 10
- 2
