به گزارش گروه علم و فناروی آنا به نقل از UPI، این بررسی نشان داد که یک جفت سیاه‌چاله عظیم درون کهکشان مارپیچی درخشان «NGC 7674»، که در فاصله ۴۰۰ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است، وجود دارد. این دو سیاه‌چاله تنها یک سال نوری از هم فاصله دارند.
دیوید مریت، استاد فیزیک موسسه تکنولوژی روچستر، در این باره گفت: «سیاه‌چاله دوتایی که پیدا کردیم در میان موارد مشابهی که تاکنون از طریق عکسبرداری مستقل مشخص شده‌اند، دارای کم‌ترین فاصله جدایی هستند»
حجم یک سیاه‌چاله عظیم به طور متوسط یک میلیون برابر بزرگ‌تر از خورشید است. بنابراین بررسی اخیر نشان می‌دهد که احتمالا جفت‌های سیاه‌چاله‌ای عظیم می‌توانند درهم آمیخته و ادغام شوند. محققان قصد دارند امواج گرانشی تولید شده توسط چنین تصادمی را اندازه‌گیری کنند.
در سال ۲۰۱۵، مشاهدات تداخل‌سنج لیزری امواج گرانشی یا «LIGO» موفق شد برای اولین بار امواج گرانشی را تشخیص دهد. اما این امواج توسط برخورد دو سیاه‌چاله جرم ستاره‌ای تولید شده بود که هزاران مرتبه کم‌حجم‌تر از سیاه‌چاله‌های عظیم هستند.
مریت افزود: «یک سیستم دوتایی فوق سنگین قادر به تولید امواج گرانشی با فرکانس بسیار پایین‌تر از فرکانس مشخص سیستم‌های دوتایی جرم ستاره‌ای است و سیگنال آن برای « LIGO» قابل تشخیص نیست».
محققان با استفاده از همگام‌سازی دسته‌ای از تلسکوپ‌های رادیویی از سراسر دنیا موفق به شبیه‌سازی یک حسگر امواج گرانشی بسیار حساس شدند.
مریت در ادامه اضافه کرد: «با استفاده از تکنیک‌های تداخل‌سنجی خط پایه بسیار طولانی، دو منبع تابش امواج رادیویی در مرکز NGC 7674 شناسایی شد. این دو منبع رادیویی دارای خواص مرتبط با سیاه‌چاله‌های عظیمی هستند که توانایی افزایش گاز را دارند که این امر خبر از حضور دو سیاه‌چاله را می‌دهد».
ستاره‌شناسان امواج گرانشی منتشر شده از سیستم کهکشانی Z شکل را اندازه‌گیری کردند. محققان پیش از این پیش‌بینی کرده بودند که چنین سیستمی می‌تواند میزبان یک سیستم دوتایی فشرده باشد.
- 13
- 2
