این تصویر که به صورت گردابی از نور و رنگ به نظر می‌رسد، توسط تلسکوپ هابل (Hubble Space Telescope) از آژانس فضایی آمریکا، ناسا (NASA) و آژانس فضایی اروپا تهیه شده است؛ نقاط آبی رنگی که در بازوهای کهکشان مارپیچی غیرمعمول NGC 6753 دیده می‌شوند، مناطقی پر شده از ستاره‌های جوان با نور ماورا بنفش بوده و بخش‌های مایل به قرمز، مربوط به ستاره‌هایی کهن سال‌تر، با نور نزدیک به مادون قرمز هستند.
فاصله این کهکشان که با نام‌های “LEDA 62870” و “ESO 184-22” هم شناخته می‌شود، در حدود ۱۴۸ میلیون سال نوری با زمین بوده و حضور آن در صورت فلکی طاووس (Pavo) برای اولین بار توسط ستاره شناسی انگلیسی به نام جان هرشل (John Herschel)، در تاریخ چهاردهم تیر ماه سال ۱۲۱۵، گزارش شد.
از ویژگی‌های منحصر به فرد کهکشان مارپیچی غیرمعمول NGC 6753 هم می‌توان به رویت شدن یک ابر نو اختر از نوع Ia به نام “SN 2000cj” در این سیستم ستاره‌ای و همچنین، هاله دور آن که به صورت منطقه‌ای نامرئی از گازهای داغ بوده و شکلی کروی را ایجاد می‌کند، اشاره کرد؛ هاله‌های کهکشانی آنقدر پرحرارت هستند که تشعشع پرتوی ایکس آن‌ها، توسط تجهیزات ستاره شناسی قابل تشخیص است.
کهکشان NGC 6753
در حدود چهار سال پیش دانشمندان اعلام کردند که کهکشان مارپیچی غیرمعمول NGC 6753 یکی از دو سیستم ستاره‌ای شناخته‌شده با ظاهر مارپیچی است که به اندازه کافی بزرگ و نزدیک به سیاره ما بوده تا امکان مشاهدات دقیق را فراهم کند.
تصویری هم که به تازگی از این سیستم منتشر شده، توسط دوربین WFPC2 تلسکوپ هابل، در دو طیف ماورا بنفش و مادون قرمز به ثبت رسیده است. رنگ‌های موجود در تصویر برای شناسایی هرکدام از بخش‌های کهکشان که در عکس‌هایی جداگانه و به صورت تک رنگ تصویربرداری شده‌اند، به محصول نهایی اضافه شده است.
حاصل این پژوهش‌ها هم عکسی خیره‌کننده از کهکشانی در دوردست‌هاست که عظمت کیهان را به یاد ما می‌اندازد.
- 19
- 3
