طرح پیشنهادی عجیب دانشمندان برای انجماد مجدد شمالگان در سوئیس آزمایش می شود

ماه فوریه بود که فیزیکدانی طرح عجیبی برای انجماد مجدد شمالگان پیشنهاد کرد، این طرح شامل نصب ۱۰ میلیون دستگاه برف ساز روی کلاهک یخی بود تا یخ دریا را دوباره منجمد کند.

از آنجایی که این طرح عجیب بیشتر شبیه داستان های علمی تخیلی بود، کسی انتظار نداشت دانشمندان واقعا به فکر عملی کردن آن باشند، اما اکنون دانشمندان سوئیسی، به دنبال آزمایش این طرح هستند.

اگر آنها موفق به حفظ یخچال مصنوعی کوچکی در یخچال طبیعی دیاولتزافرن در طول گرم ترین ماه سال شوند، می توانند این تکنیک را در یخچال طبیعی مورتریچ یکی از بزرگترین یخچال های طبیعی سوئیس هم عملی کنند.

مورتریچ یکی از عظیم ترین یخچال های طبیعی واقع در قله های آلپ شرقی است، این یخچال طبیعی به دلیل افزایش دما به سرعت در حال عقب نشینی بوده است. بر اساس گزارش های علمی منتشر شده، این یخچال طبیعی هر ساله ۳۰ تا ۴۰ متر عقب نشینی می کند. شاید تنها امید برای نجات یخچال طبیعی مورتریچ استفاده از هزاران دستگاه برف ساز باشد.

شاید در نگاه اول این طرح غیر عملی به نظر رسد، اما دانشمندان تمام محاسبات لازم را انجام داده اند که نشان می دهد، طرح آنها روی کاغذ عملی است. اوایل سال جاری، استیون دیچ فیزیکدانی از دانشگاه ایالتی آریزونا، مقاله ای منتشر کرد که در آن طرحی توضیح داده شده بود که چگونه می توان با استفاده از یک میلیون دستگاه برف ساز بادی، می توان ۱ متر به یخ شمالگان افزود.

با وجودی که شاید یک متر یخ چندان قابل توجه نباشد، اما آنها محاسبه کرده اند که این به مانند بازگردان زمان به ۱۷ سال قبل است. تنها مسئله، وسعت شمالگان است.

بر اساس محاسبه این محققان، آنها برای پوشش ۱۰ درصدی شمالگان، نیاز به نصب میلیون ها دستگاه برف ساز خواهند داشت. این یک میلیون دستگاه های برف ساز با هم در هر ثانیه ۷.۵ کیلوگرم آب پمپاژ می کنند که می تواند سالانه یک متر یخ اضافی تولید کند.

ادانشمندان می گویند، برف طبیعی می تواند به رشد یخچال های طبیعی کمک کند، یخچال طبیعی می تواند، در طول ۲۰ سال تا ۸۰۰ متر از پوشش یخی خود را مجددا به دست بیاورد.

استیون دیچ در مقاله خود نوشت: “این ناحیه واقع در اقیانوس منجمد شمالی حدود ۱۰۷ کیلومتر مربع وسعت دارد. اگر دستگاه های برف ساز در ۱۰ درصد از منطقه توزیع شوند، نیاز به حدود ۱۰ میلیون دستگاه خواهد بود. اگر در سراسر شمالگان توزیع شوند، به حدود۱۰۰ میلیون دستگاه برف ساز نیاز خواهد بود.”

در واقع برای ساخت ۱۰۰ میلیون دستگاه برف ساز در کل شمالگان، نیاز به فولادی معادل کل فولاد مصرفی ایالات متحده آمریکا در یک سال خواهد بود. از همه این ها گذشته، به نظر می رسد، تامین مالی این طرح بسیار دشوار (اگر غیرممکن نباشد) است ، اما مدل بسیار کوچکتری که دانشمندان سوئیسی پیشنهاد کرده اند، احتمالا عملی تر باشد.

بر اساس محاسبه یوهانس اویرلیمانس، یخچال شناسی از دانشگاه اوترخت، حدود ۴۰۰۰ دستگاه برف ساز می توانند به توقف عقب نشینی یخچال طبیعی مورتریچ کمک کند. در واقع ایده اصلی دانشمندان این است که یخچال های طبیعی در معرض نور آفتاب هستند، اما اگر بتوانند یخ این نواحی را با برف مصنوعی ضخیمی بپوشانند. قبل از اینکه نور آفتاب به لایه های آسیب پذیر یخ برسد، منعکس خواهد شد.

اویرلیمانس این گزارش خود را در نشست سالانه اتحادیه اروپایی علوم زمین (EGU)، در وین، اتریش ارائه کرد.

اندی کولان نویسنده  New Scientistدر این مورد نوشت: “مطالعات گذشته نشان می دهد، برف طبیعی می تواند به رشد یخچال های طبیعی کمک کند، یخچال طبیعی می تواند، در طول ۲۰ سال تا ۸۰۰ متر از پوشش یخی خود را مجددا به دست بیاورد. مطالعه اویرلیمانس نشان می دهد، فقط پمپاژ چند سانتی متر برف مصنوعی بر روی فلات ۰.۵ کیلومتر مربعی، می تواند به حفظ یخچال های طبیعی و از دست ندادن یخ در هر تابستان کمک کند.”

احداکثر میزان یخ سالانه شمالگان در سال ۲۰۱۷، ۸.۹ میلیون کیلومترمربع بود. خطوط نارنجی این نقشه میانگین یخ بین سال های ۱۹۸۱ تا ۲۰۱۰ را نشان می دهد.

البته با وجودی که این طرح به بزرگی طرح شمالگان نیست، اما بازهم نیاز به بودجه زیادی دارد. اما اویرلیمانس و تیمش از این بابت مطمئن هستند.

در طول دهه گذشته، در طول زمستان برای افزایش فصل اسکی، میزانی برف مصنوعی به یخچال طبیعی دیاولتزافرن اضافه شده است. این برف اضافی به رشد ۸ متری یخچال در طول ۱۰ سال گذشته کمک کرده و اکنون بودجه ۱۰۰ هزار دلاری برای آزمایش این طرح در تابستان اختصاص داده شده است.

اگر این آزمایش موفق به حفظ بخشی از یخچال طبیعی دیاولتزافرن در طول ماه های تابستان  شود، نتیجه آن می تواند، در نوع خود انقلابی در این زمینه باشد، چرا که این طرح، اولین طرح این چنینی در مقیاسی بزرگ است که مورد آزمایش قرار می گیرد.

دانشمندان می‌گویند، کلاهک یخی شمالگان در حال طی روند واضحی است. هر تابستان، یخ ‌ها به میزان بیشتری نسبت به قبل ذوب می‌شوند و هر زمستان یخ کمتری نسبت به قبل تشکیل می ‌شود.

شاید تنها نقطه امید بخش این باشد که یخ‌ های قطب شمال، موجب بالا رفتن سطح دریا نمی‌شوند. صفحات یخی شمالگان هم ‌اکنون در آب شناور هستند و هنگامی‌که ذوب شوند، حجم اقیانوس تغییری نخواهد کرد. اما از بین رفتن یخ‌ های قطب شمال اثرات منفی دیگری بر کل کره زمین (فراتر از دست دادن یک اکوسیستم بزرگ) خواهد گذاشت.

بزرگ ‌ترین خطر، از بین رفتن تنظیم‌کننده درجه حرارت جهانی است. یخ ‌های قطب شمال، بازتابنده بزرگ سیاره محسوب می‌ شوند و نور خورشید را به فضا باز می‌گرداند. این عمل منجر به کنترل گرما و اعتدال دمای جهانی می ‌شود. بدون این تأثیر، کل آب ‌و هوای زمین به‌کلی دگرگون می‌شود.

شاید تنها شانس ما برای نجات شمالگان همین فکرهای بزرگ باشد!