'جان باردین' دانشمندی که ۲ بار نوبل گرفت

به گزارش ایسنا، "جان باردین" (John Bardeen) در تاریخ ۲۳ مه ۱۹۰۸ میلادی در "مدیسون" آمریکا به دنیا آمد. وی در سال ۱۹۲۳ در سن ۱۵ سالگی، از مدرسه فارغ التحصیل شد و در همان سال وارد دانشگاه "ویسکانسین - مدیسن" شد.

 باردین در سال ۱۹۲۸ میلادی تحصیلات خود در این دانشگاه را به اتمام رساند و در سال ۱۹۳۶ از همان دانشگاه، مدرک دکتری خود را دریافت کرد.

چند سال بعد در دانشگاه مینه‌سوتا تدریس کرد و در سال ۱۹۴۵ میلادی به آزمایشگاه‌های تلفن گراهام بل انتقال یافت. در همین جا بود که با همکاری "ویلیام شاکلی"(William Shockley)  و "والتر برتن" (Walter Brattain) موفق به ساخت "ترانزیستور " و به همراه این دو محقق، موفق به دریافت جایزه نوبل  فیزیک در سال ۱۹۵۶ میلادی شد.

باردین در سال ۱۹۵۱ به دنبال یک شغل جدید بود به همین خاطر یکی از دوستانش با نام "فرد سیتز" دانشگاه "ایلی‌نوی" در" اِربانا—شمپین" را متقاعد کرد تا باردین با دریافت سالانه ۱۰ هزار دلار، در آنجا مشغول به کار شود. 

باردین این پیشنهاد را قبول کرد و آزمایشگاه "بل" را ترک کرد. وی در همان سال به دانشکده‌های مهندسی برق و فیزیک دانشگاه " ایلی‌نوی" پیوست. اولین دانشجوی مقطع دکترا وی، "نیک هولونیاک"(Nick Holonyak)، اولین "ال‌ای‌دی" (LED) را در ۱۹۶۲ اختراع کرد.

باردین از سال ۱۹۵۱ به بعد به استادی فیزیک نایل آمد و در سال ۱۹۷۲ با "لئون کوپر" (Leon Cooper) و "جان رابرت شریفر" (John  Schrieffer) دومین جایزه نوبل خود را  در توجیه "پدیده ابررسانایی " به دست آورد.

باردین تنها فیزیکدانی است که دوبار موفق به دریافت جایزه نوبل شده است.

این فیزیکدان جوایز متعددی را کسب کرده است.

به عنوان مثال، " مدال بالنتاین استیوارت"( Stuart Ballantine Medal) که یک جایزه علمی و مهندسی است و توسط انستیتو فرانکلین اعطا می‌گردد، از دیگر جوایز اوست.

وی در سال ۱۹۵۹ به " فرهنگستان هنر و دانش آمریکا" پیوست.

در سال  ۱۹۶۵ "مدال ملی علوم" را کسب کرد.

در سال ۱۹۷۱ " مدال افتخار "آی‌تریپل‌ئی " ( IEEE Medal of Honor) که عالی‌ترین افتخار اعطا شده توسط مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک است را کسب کرد.

باردین در نهایت در سال ۱۹۹۱ به علت بیماری قلبی و در سن ۸۲ سالگی در بوستون درگذشت.