روزنامه جوان نوشت:آرزوی هر پدر و مادری این است که فرزندش تحصیلات عالیه داشته باشد. رفتن به دانشگاه و نشستن روی نیمکت‌های سفت دانشگاه هم آرزوی هر جوانی است. اما این آرزو تنها در جهت گرفتن مدرک است نه آموختن تخصص و حرفه.
تعداد دانشگاه‌هاي تازه‌تأسيس با عناوين و اسامي جديد روز‌به‌روز در حال افزايش است به نحوي كه كوچك‌ترين شهرهاي كشور نيز يك دانشگاه دارد.
طبق آخرين گزارش‌ها، ايران پنج برابر كشورهاي پيشرفته دنيا دانشگاه دارد. در ايران ۲ هزار و ۶۴۰ واحد دانشگاهي وجود دارد در حالي كه دو كشور پرجمعيت آسيايي يعني چين و هند در رده‌هاي پايين‌تري قرار دارند. فايده تأسيس اين‌همه دانشگاه چيست؟ وقتي بيش ار حد نياز جامعه، مهندس، كارشناس و دكترا توليد مي‌شود جز شيوع بيماري مدرك‌گرايي در جامعه چه انتظار ديگري مي‌توان داشت. در تمام دنيا دانشگاه‌ها بر اساس نياز جامعه خود به تخصص‌هاي مختلف، دانشجو مي‌پذيرند.
بر همين اساس است كه مهندس‌ها و دكترهاي آنها واقعاً مهندس و دكتر هستند نه مثل كشور ما كه فقط درس مي‌خوانند تا مدركي داشته باشند. نه كارشناس و مهندس‌هاي ما كارشناس و مهندس‌هاي متخصص هستند و نه دكترهاي ما و اين هم به سياست‌هاي غلط آموزشي در كشور باز‌مي‌گردد.
- 10
- 4
