محققان مدرسه اقتصاد ونکوور و دانشگاه مک گیل (کانادا) در یک پژوهش مشترک، با بررسی داده های سرشماری کانادا و انجام نظرسنجی در ۱۲۱۵ منطقه شهری و روستایی این کشور، تعیین کردند که چه ویژگی ها با شادی در سطح جامعه ارتباط است.
با انجام این مطالعه، پژوهشگران توانستند به این سوال ها پاسخ دهند که به عنوان مثال، آیا جوامع شادتر، ثروتمندتر هستند؟ آیا ساکنان جوامع شادتر، تحصیل کرده تر هستند؟ آیا این افراد زمان بیشتری را در کلیسا سپری می کنند؟
ارتباط بین تراکم جمعیت و شادی
ساکنان مناطق شهری و پرتراکم، به مراتب از سطوح شادی پایین تری برخوردار هستند. به عنوان مثال، ساکنان مناطق شهر تورنتو و حومه، از سطوح پایین تر شادی برخوردار بودند و هرچه از این شهر فاصله گرفته می شود، میزان رضایت از زندگی و سطوح شادی افزایش پیدا می کند.
مقیاس رضایت از زندگی با اعداد ۱۰-۱ مشخص شد. در سراسر کانادا، متوسط سطح رضایتمندی از زندگی عدد ۷.۰۴ تا ۸.۹۴ بود.
در کنار اثرگذاری تراکم جمعیت بر شادی افراد، محققان دریافتند که در اختیار داشتن مسکن ارزان تر و مسافت های کوتاه تردد، با میزان رضایتمندی و شادی افراد در ارتباط است. همچنین افراد با سطوح شادی بالاتر، تمایل بیشتری برای حضور در کلیسا (مراسم مذهبی) و درعین حال، "حس تعلق بیشتری نسبت به جامعه" دارند.
داشتن شبکه روابط اجتماعی قوی، کلید داشتن رفاه (و حس شادی) است. نتایج مطالعه های قبلی نیز حاکی از این بودند که سکونت در شهرهای کوچک و مناطق روستایی منجر به توسعه روابط اجتماعی قوی تری نسبت به شهرها می شود و این نتایج را می توان در مطالعه اخیر محققان کانادایی نیز مشاهده کرد.
از دیگر نکته های قابل توجه در این مطالعه، نقش کم عواملی مانند میانگین درآمد، نرخ بیکاری و تحصیلات بر وضعیت شادی در بین افراد جامعه است.
پژوهشگران آمریکایی نیز تحقیقات مشابهی در زمینه "سطوح شادی در مناطق شهری- روستایی" انجام داده اند که نشان می دهد، مردم هرچقدر از شهرهای بزرگ دورتر شده (و در مناطق با تراکم جمعیتی کمتر زندگی کنند)، شادتر خواهند بود.
به گفته محققان، ارتباطی بین زندگی در شهرهای کوچک و مناطق روستایی با سطوح بالاتر رضایتمندی از زندگی و شادی ساکنان این مناطق وجود دارد. بسیاری از مردم به امید کسب درآمد بیشتر (و داشتن زندگی بهتر) به مناطق شهری و پر جمعیت مهاجرت می کنند، اما این اقدام به افزایش شادی افراد کمکی نمی کند.
- 9
- 1
